Αυτήν την αγριότητα - που μέχρι τώρα γίνεται στη «ζούλα», όπως στη Ρόδο, με την αισχρή Σύμβαση που υπέγραψαν οι ξενοδόχοι με τους συνδικαλιστές τους - θέλουν να νομιμοποιήσουν, και βρήκαν ευκαιρία με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Σε άλλες αξιώσεις τους απαιτούν ακόμα πιο εύκολες απολύσεις, ακόμα και χωρίς την «υπογραφή του εργαζόμενου», καθώς και «συνυπευθυνότητα» των εργαζομένων που «αμελούν να χτυπούν την κάρτα». Ποιο 13ωρο λοιπόν; Εδώ οι επιχειρηματικοί όμιλοι φτάνουν στα σοβαρά να απαιτούν τη νομιμοποίηση ακόμα και της 16ωρης δουλειάς! Χρειάζεται άραγε άλλη απόδειξη ότι το συγκεκριμένο έκτρωμα έχει ανοίξει για τα καλά την όρεξη της εργοδοσίας; Οτι αποτελεί έναυσμα για ακόμα πιο σφοδρή επίθεση στη ζωή του εργαζόμενου, για τη διάλυση κάθε έννοιας σταθερού ελεύθερου χρόνου; Στα σκουπίδια λοιπόν και το τερατούργημα και οι βρώμικες αξιώσεις της εργοδοσίας! Εκεί θα τα πετάξουν οι εργαζόμενοι με την απεργία της 1ης Οκτώβρη.