Να ανακληθούν εδώ και τώρα όλες οι άδειες εγκατάστασης και λειτουργίας ιδιωτικών «πανεπιστημίων» και να καταργηθεί ο άδικος και ταξικός νόμος που τα ιδρύει, αντί να αλλάζει κομμάτι - κομμάτι, ζήτησε η βουλευτής του ΚΚΕ Αφροδίτη Κτενά κατά τη συζήτηση Επίκαιρης Ερώτησης του Κόμματος προς το υπουργείο Παιδείας. Κάλεσε να στηριχθούν επιτέλους τα δημόσια πανεπιστήμια, να δημιουργηθεί η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση που αξίζει στον λαό και στη νεολαία.

Πιο συγκεκριμένα είπε ότι έχει αναδειχθεί πλέον η πραγματική στόχευση ΕΕ - κυβέρνησης, που δεν είναι άλλη από το άνοιγμα της αγοράς, και στηλίτευσε ανάμεσα σε άλλα το γεγονός ότι μέσα από τροπολογίες ξηλώνονται μέχρι και οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης για δήθεν «αυστηρές προδιαγραφές» αναφορικά με την αδειοδότηση σε μη κρατικά πανεπιστήμια του εξωτερικού, όπως να επιτρέπεται αυτή χωρίς πιστοποιητικό πυρασφάλειας.

Στάθηκε επίσης στις πρόσφατες αποκαλύψεις για τη διαδικασία πιστοποίησης και στην εμπλοκή κυβερνητικών στελεχών. Εφερε μάλιστα ως τρανταχτό παράδειγμα τα όσα προκλητικά είπε σε συνέντευξή του πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου, που πλέον είναι πρύτανης σε ένα από αυτά τα «πανεπιστήμια» - μαγαζιά, εκθειάζοντας τα ιδιωτικά πανεπιστήμια απέναντι στα δημόσια, με την Αφρ. Κτενά να υπενθυμίζει ότι διαχρονικά οι κυβερνήσεις έχουν ευθύνες για όλα όσα παρουσίασε ο εν λόγω πρύτανης ως μειονεκτήματα των δημόσιων πανεπιστημίων.

Απαντώντας στην Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ ο υφυπουργός Παιδείας Ν. Παπαϊωάννου υπερασπίστηκε με θέρμη τη λειτουργία των «πανεπιστημίων - σούπερ μάρκετ» στην Ελλάδα: Εκανε λόγο για συνταγματικό νόμο, με τη βούλα του Συμβουλίου της Επικρατείας, και περί «εμβληματικής μεταρρύθμισης» από την κυβέρνηση, ενώ έκλινε σε όλες τις πτώσεις τις λέξεις «ποιότητα» και «διαφάνεια» προκειμένου να πείσει ότι με κριτήριο τη διασφάλιση αυτών αξιολογούνται οι αιτήσεις και γίνονται οι ανάλογες διαδικασίες για τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα.

Κατά τη δευτερολογία του αναφέρθηκε ανάμεσα σε άλλα στα ...ευεργετήματα και στη δήθεν μέριμνα που έχει η κυβέρνηση για τα δημόσια πανεπιστήμια, λέγοντας ότι γίνεται προσπάθεια να παρέχεται επαρκής χρηματοδότηση, πάντα όμως στο πλαίσιο του «δημοσιονομικού χώρου». Παρόμοια εικόνα παρουσίασε και για τη στελέχωση των ΑΕΙ, διατρανώνοντας ότι η κυβέρνηση έδωσε τριπλάσιες θέσεις καθηγητών προς κάλυψη.

Η Αφρ. Κτενά ξεκαθάρισε ότι το ΚΚΕ δεν πρόκειται να υπερασπιστεί το «ευρωπαϊκό κεκτημένο στην αξιολόγηση και στην ποιότητα στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση», καθώς τα κριτήρια αποσκοπούν στη διευκόλυνση της εμπορευματοποίησης της δημόσιας Εκπαίδευσης.

Φέρνοντας το παράδειγμα της συνύπαρξης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στην Υγεία, που έχει οδηγήσει τις δημόσιες μονάδες Υγείας σε διάλυση, η Αφρ. Κτενά επεσήμανε ότι κάτι αντίστοιχο επιδιώκει να κάνει η κυβέρνηση και στο δημόσιο οανεπιστήμιο, ενώ θύμισε ότι ήδη βαθαίνει η κατηγοριοποίηση στα δημόσια σχολεία και ότι στα σκαριά είναι το «Εθνικό Απολυτήριο», που θα διευκολύνει περαιτέρω την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. «Νομοθετείτε ότι ο καθένας θα παίρνει αυτό που πληρώνει» και ότι «η ποιότητα της Εκπαίδευσης θα είναι ανάλογη του βάθους της τσέπης της οικογένειας», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Η βουλευτής του ΚΚΕ προειδοποίησε ακόμα ότι «τα δίδακτρα οδηγούν σε δάνεια», με τα οποία θα επιβαρυνθούν οι φοιτητές στην ανάγκη τους να σπουδάσουν.

Εξήγησε ότι ο νόμος Πιερρακάκη είναι ταξικός νόμος ακριβώς επειδή ανοίγει την αγορά της έρευνας στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, διαλύει τα μορφωτικά δικαιώματα της νεολαίας και συμπιέζει τις προσδοκίες της για μια καλύτερη ζωή. «Αγορά σημαίνει εμπορεύματα, πελάτες, προμηθευτές. Τι σχέση έχουν αυτά με την Εκπαίδευση, και μάλιστα την Πανεπιστημιακή;», ήταν το ερώτημα που έθεσε, ενώ τόνισε ότι τόσο η Εκπαίδευση όσο και η ακαδημαϊκή εξωστρέφεια δεν έχουν καμία σχέση με το εμπόριο.

Τέλος, κάλεσε εκ νέου την κυβέρνηση να λάβει μέτρα ώστε να πάψει η Εκπαίδευση να είναι εμπόρευμα, να μην κρίνεται από το πορτοφόλι της οικογένειας, να είναι κατοχυρωμένο δικαίωμα από την πολιτεία και να στηριχθούν ουσιαστικά τα δημόσια πανεπιστήμια σε ό,τι αφορά τις υποδομές, τη στελέχωση και τη γενναία χρηματοδότηση, σύμφωνα και με τις ανάγκες του 21ου αιώνα.