Υπερασπιζόμενος τον πρόσφατο νόμο για το Μεταναστευτικό - Προσφυγικό, ο υπουργός Θ. Πλεύρης ανέφερε σε συνέντευξή του: «Η Συνθήκη της Γενεύης, που είναι για τους πρόσφυγες, πουθενά δεν ορίζει ότι έχεις δικαίωμα επιλογής, πού θα υποβάλεις για άσυλο. Το να ξεκινάει κάποιος, να περνάει 10 ασφαλείς χώρες, που δεν κινδυνεύει και να κάνει μια επιλογή να κάνει την αίτηση ασύλου στην Ευρώπη, τότε έχουμε κατάχρηση της προσφυγικής ιδιότητας. Ολα αυτά είναι κεντρικές συζητήσεις στην Ευρώπη. Λέμε για ανθρωπισμό, η Ευρώπη τώρα συζητάει σοβαρά για κέντρα φιλοξενίας και κράτησης, εκτός ΕΕ: Στη Λιβύη, στη Ρουάντα, σε τρίτες χώρες και να γίνεται εκεί η εξέταση ασύλου. Πείτε μου, αυτό γιατί δεν είναι ανθρωπισμός;». Θυμίζουμε ότι η Βρετανία χαρακτήρισε το 2023 «ασφαλής τρίτη χώρα» τη Ρουάντα (!) προκειμένου να ξεφορτωθεί με απελάσεις μερικές χιλιάδες μετανάστες, παρά το γεγονός ότι ακόμα και το Ανώτατο Δικαστήριο του Λονδίνου έκρινε ότι δεν είναι ασφαλής! Οσο για τη Λιβύη, που είναι διαιρεμένη και η στρατιωτική ένταση κλιμακώνεται συχνά, μόνο «ασφαλή χώρα» δεν μπορείς να την πεις για τους μετανάστες, που αφήνουν κατά εκατοντάδες την τελευταία τους πνοή στην έρημο, όπως αυτοί που βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο τον περασμένο Φλεβάρη. Αυτός είναι ο «σύγχρονος ανθρωπισμός» που υπερασπίζονται η κυβέρνηση και η ΕΕ: «Ανθρωπιστές» όταν βομβαρδίζουν για τα συμφέροντά τους ξένες χώρες και σπρώχνουν εκατομμύρια ανθρώπους στον ξεριζωμό, «ανθρωπιστές» όταν βουλιάζουν τις βάρκες τους και τους πνίγουν, «ανθρωπιστές» όταν τους εκμεταλλεύονται μέχρι τελικής πτώσης για να είναι ανταγωνιστικές οι οικονομίες τους, «ανθρωπιστές» και όταν τους απελαύνουν στου χάρου τα δόντια, στο πλαίσιο της ίδιας εγκληματικής πολιτικής.