«Ο καλός, ο κακός και ο φέρελπις Μεσσίας» θα μπορούσε να τιτλοφορείται η φαρσοκωμωδία της προσπάθειας των αστικών κομμάτων να αντιπαρατεθούν με την κυβέρνηση όταν στα ουσιώδη συμφωνούν, όπως και του συστήματος συνολικά να ξαναστήσει δίπολα - παγίδες για τον λαό με «εναλλακτικές» στην αστική διακυβέρνηση, ακόμα και βγάζοντας από τη φορμόλη τον Αλ. Τσίπρα.

Ο Σ. Φάμελλος στο πλαίσιο της ΔΕΘ συναντά εκπροσώπους φορέων, μεταξύ τους της Κεντρικής Ενωσης Επιμελητηρίων, στην αντιπροσωπεία της οποίας εξήγησε ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ «χρειαζόμαστε επενδύσεις» αλλά όχι σαν αυτές που προσελκύει η κυβέρνηση της ΝΔ, στην οποία άσκησε κριτική για «έλλειψη σχεδίου στον αναπτυξιακό και οικονομικό προγραμματισμό της χώρας», ενώ εστίασε «στο πολύ υψηλό κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων, το οποίο συνδέεται με τις ακριβές πρώτες ύλες, με την ακριβή Ενέργεια και με το υψηλό τραπεζικό κόστος». Δηλαδή, κατά τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει καλός καπιταλισμός και η «προοδευτική διακυβέρνηση» θα τον επιβάλει, με καλούς μισθούς και ευημερία για τον λαό. Και φταίει η ΝΔ που δεν τον αφήνει να δείξει το ...καλό του πρόσωπο!

Συνεχίζοντας να κλείνει το μάτι στο κεφάλαιο, υποστήριξε ότι το Ταμείο Ανάκαμψης «κατέληξε να είναι δυστυχώς η πιο μεγάλη χαμένη ευκαιρία για την επιχειρηματικότητα», ενώ χαρακτήρισε το υπερπλεόνασμα των 6,5 δισ. «τραγικό λάθος της κυβέρνησης». Επί της ουσίας δηλαδή την αθωώνει πλήρως που ματώνει τον λαό για το κεφάλαιο, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν τάχα να «διανεμηθούν» αλλιώς...

Το αραχνιασμένο σύνθημα της αλλαγής επιστράτευσε ο Ν. Ανδρουλάκης για να τιμήσει την 3η Σεπτέμβρη, στην εκδήλωση που διοργάνωσε το ΠΑΣΟΚ χτες το βράδυ στο Σύνταγμα. Πλαισίωσε δε το κενό περιεχομένου σύνθημα με ανέξοδες διακηρύξεις για «ηθική και αξιακή επανάσταση», κατηγορώντας την κυβέρνηση για «παρακμή και αλαζονεία», οτιδήποτε δηλαδή εκτός από το περιεχόμενο της ταξικής της πολιτικής, στον πυρήνα του οποίου συμπίπτουν όλα τα αστικά κόμματα.

Ο Ν. Ανδρουλάκης υποτίθεται ότι μέμφθηκε και την ΕΕ, αλλά στην πραγματικότητα εξωράισε τη φύση και τον ρόλο της, ισχυριζόμενος γι' αυτήν ότι παριστάνει την «Ωραία Κοιμωμένη» και ζει με ψευδαισθήσεις, και την κάλεσε να «ξυπνήσει» και να γίνει ακόμα πιο επιθετική για τους λαούς και πιο αποτελεσματική για τα μονοπώλιά της, με «ενιαία και μόνιμα εργαλεία για τις οικονομικές, αναπτυξιακές και κοινωνικές πολιτικές, ενιαία αμυντική και εξωτερική πολιτική, με ευρωστρατό». Ολα αυτά τα βάφτισε ...πολιτική αλλαγή, καλώντας σε «αγώνα απέναντι στο σύστημα του κυρίου Μητσοτάκη», για «να αλλάξει ο Μανωλιός και να βάλει τα ρούχα του αλλιώς».

Μέσα σε αυτά, ο Αλ. Τσίπρας επανήλθε με νέα επανάληψη αποσπασμάτων πρόσφατης ομιλίας του, που του άρεσε τόσο ώστε να τη σερβίρει και σε δόσεις, για να την εμπεδώσει ο λαός. Αυτήν τη φορά επέλεξε το απόσπασμα που μιλούσε για «βαλκανοποίηση», χαρακτηρίζοντας ως τέτοιες - δηλαδή ως κάποιου είδους «παρέκκλιση» - φαινόμενα που βρίσκονται στο DNA του συστήματος που όλοι τους υπερασπίζονται, όπως π.χ. η εμπορευματοποίηση στην Υγεία, το «μασούλημα» των κάθε λογής κονδυλίων από μια χούφτα επιχειρηματικούς ομίλους κ.ο.κ.