Ενδεικτικά, την ώρα που η κυβέρνηση Νετανιάχου θέτει σε εφαρμογή την τελική φάση του σχεδίου κατάληψης της Γάζας και εκκένωσής της από τον παλαιστινιακό λαό, ο Ν. Ανδρουλάκης με επιστολή του στον Πρόεδρο της Βουλής ζήτησε να συγκληθεί η Ολομέλεια του Σώματος «προκειμένου να συζητηθεί -προ ημερησίας διατάξεως - η σημερινή κατάσταση στην Παλαιστίνη, με στόχο να επιβεβαιωθεί και να επικαιροποιηθεί το περιεχόμενο του από 22.12.2015 ομόφωνου Ψηφίσματος (Ειδικής Απόφασης) της Βουλής των Ελλήνων για την προώθηση της αναγνώρισης του Κράτους της Παλαιστίνης από την Ελλάδα και για την ανάληψη κάθε δυνατής διπλωματικής προσπάθειας για την άμεση έναρξη απευθείας ειρηνευτικών συνομιλιών».
Ακόμα κι αυτό το αίτημα βέβαια με την καθ' όλα προβληματική διατύπωση που παραπέμπει σε αλλοίωση της αρχικής απόφασης κλωθογυρίζεται στο ενδοαστικό παζάρι, μεταβαλλόμενο σε άλλο ένα πεδίο ανούσιας κοκορομαχίας.
Π.χ. ο πρόεδρος της Βουλής Ν. Κακλαμάνης, σε συνομιλία του με κοινοβουλευτικούς συντάκτες, είπε ότι στο αίτημα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ «υπάρχει θέμα διατύπωσης», καθώς η Βουλή δεν εκδίδει ψηφίσματα και ότι αυτό που αναφέρει ο Ανδρουλάκης είναι μια «ειδική απόφαση» που πέρασε το 2015 από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και επικυρώθηκε ακολούθως από την Ολομέλεια, όπως είπε επιχειρώντας βασικά να υποβαθμίσει την απόφαση, την οποία όλες διαδοχικά οι κυβερνήσεις και η σημερινή αρνούνται να εφαρμόσουν.
Από τον ΣΥΡΙΖΑ βρήκαν ευκαιρία με διαρροές να κατηγορήσουν τον Ανδρουλάκη ότι «κινείται μόνος και απομονωμένος, σπάει το μέτωπο της προοδευτικής αντιπολίτευσης. Κάτι που εκ των πραγμάτων διευκολύνει την κυβέρνηση Μητσοτάκη».
Ο οποίος Μητσοτάκης στην κυριακάτικη ανάρτησή του (έκτασης περίπου 2.100 λέξεων), με αφορμή τάχα το Ουκρανικό, στηλίτευσε τάχα τους «αναθεωρητισμούς» και την «αλλαγή συνόρων με τη βία», αλλά δεν βρήκε ούτε μία να πει για το δράμα του παλαιστινιακού λαού, για το γεγονός ότι ο σύμμαχός τους Ισραήλ προκαλεί λιμό και διαπράττει γενοκτονία στην Παλαιστίνη, βομβαρδίζει και εισβάλλει όχι μόνο στην Παλαιστίνη αλλά και σε Λίβανο και Συρία, με τις πλάτες των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ.
Στο ίδιο μήκος κύματος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Μαρινάκης, ερωτηθείς χθες σχετικά στην ενημέρωση των δημοσιογράφων, παρέπεμψε την αναγνώριση στον ...μήνα που δεν έχει Σάββατο: «Δεν υπάρχει ερώτημα για το εάν συμφωνούμε με την αναγνώριση. Είναι διατυπωμένο εδώ και πάρα πολλά χρόνια, το επαναλαμβάνουμε κι εμείς ως κυβέρνηση και με κάθε ευκαιρία, μάλιστα, το λέμε. Το ερώτημα είναι το πότε. Και το πότε έχει να κάνει με τα συμφέροντα της χώρας. Ξέρετε, η εξωτερική πολιτική είναι μια πολύ σύνθετη άσκηση, είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν μπορείς να βάζεις το εθνικό συμφέρον στο ζύγι με μικροκομματικά συμφέροντα του ποιος είναι πιο ευαίσθητος από την Αριστερά και την Κεντροαριστερά», είπε σε άλλη μια προκλητική τοποθέτηση.
Εξάλλου, τόνισε αναδεικνύοντας και τη στρατηγική τους σύμπλευση πίσω από τις κοκορομαχίες: «Οτι είναι διαχρονικά στρατηγικός μας σύμμαχος το Ισραήλ, είναι κάτι που ισχύει πολύ πριν έρθουμε εμείς στην εξουσία το 2019, δεν το κρύβουμε και το επαναλαμβάνουμε».