Χαρακτηριστικά, ενώ η διοίκηση τη Δυτικής Λιβύης έχει αμφισβητήσει ευθέως τις θαλάσσιες ζώνες και ό,τι άλλο ανακοινώνει η Αθήνα για την ενδιάμεση περιοχή, ενώ επίσης η διοίκηση της Ανατολικής Λιβύης ενισχύει διαρκώς τις σχέσεις της με την Αγκυρα (βλέπε και δίπλα θέμα), ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης, μιλώντας χθες στο τ/σ «Open», έλεγε ότι «εκείνο το οποίο προσπαθήσαμε την τελευταία διετία είναι να αναβαθμίσουμε τη σχέση μας και με τις δύο πλευρές, έτσι ώστε να έχουμε μία ισόρροπη στάση» και ότι «έχουμε καταφέρει να έχουμε μια ικανοποιητική λειτουργική σχέση και με τις δύο πλευρές».

Ενώ επίσης η διοίκηση της δυτικής Λιβύης από το 2019 υπέγραψε το τουρκολιβυκό μνημόνιο καθορισμού ΑΟΖ, ο Γεραπετρίτης ισχυριζόταν χθες ότι «βρισκόμαστε στη θέση να συνομιλούμε με τη δυτική Λιβύη, έτσι ώστε να προχωρήσουμε σε μια οριοθέτηση μεταξύ Ελλάδος και Λιβύης».

Παρουσίασε επίσης περίπου ως εγγύηση θετικών εξελίξεων ότι «η Λιβύη έχει προκηρύξει οικόπεδα, τα οποία είναι νοτίως της δικής μας μέσης γραμμής», ότι «στο πεδίο (...) η Λιβύη σεβάστηκε την ελληνική μέση γραμμή». Απέδωσε δε το γεγονός ότι η Λιβύη στις ανακοινώσεις της δεν αναγνωρίζει επήρεια στην Κρήτη και φέρνει την ΑΟΖ της μια ανάσα από τις ακτές του νησιού, στο ότι «όλες οι χώρες μπορεί να έχουν μία μαξιμαλιστική αξίωση σε ό,τι αφορά τη δυνητική ΑΟΖ. Πράγματι, οι Λίβυοι έστειλαν μία πολύ μεγάλη ΑΟΖ, έτσι ώστε όταν έρθει η ώρα της συζήτησης να μπορούν να διαπραγματευτούν», πρόσθεσε βασικά επιβεβαιώνοντας ότι στον κόσμο του κεφαλαίου το περιλάλητο Διεθνές Δίκαιο γίνεται κουρελόχαρτο όταν ξεκινήσουν το παζάρι για τις μερίδες της καπιταλιστικής λείας.

Αλλωστε ο ίδιος είπε ότι «υπάρχει ένας πραγματικός διαγκωνισμός στη σκακιέρα», ενώ πιάνοντας και το θέμα της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας - Κύπρου (θέμα που πάγωσε εδώ και μήνες μετά τις αντιδράσεις της Αγκυρας που θέλει να έχει τον πρώτο λόγο σε ό,τι γίνεται στην Ανατολική Μεσόγειο), είπε ότι πόντιση του καλωδίου «θα συνεχιστεί κανονικά. Θα συνεχιστούν οι έρευνες το επόμενο διάστημα», χωρίς για άλλη μια φορά να δώσει κάποια συγκεκριμένη ημερομηνία. «Θα μετρηθούμε στο πεδίο», συνέχισε λέγοντας επίσης ότι «έχουμε έτοιμα όλα τα δυνητικά σενάρια», σε άλλη μια υπόμνηση ότι η ανάφλεξη για το «ψητό» των επιχειρηματικών ομίλων μπορεί να συμβεί ανά πάσα ώρα και στιγμή.

Για διασφάλιση μάλιστα παρέπεμψε στις «συμμαχίες τις οποίες έχει» η ντόπια αστική τάξη, όταν μια σειρά πηγές ανέφεραν το προηγούμενο διάστημα ότι π.χ. το 2020 η Ελλάδα αποδέχθηκε στο παζάρι με την Αίγυπτο μειωμένη επήρεια των κατοικημένων νησιών της και ότι η τμηματική συμφωνία οριοθέτησης είχε γίνει «με την έγκριση αλλά και την ενθάρρυνση των ΗΠΑ» («Καθημερινή»).

Ο υπουργός επιχείρησε γενικά να υποβαθμίσει τις αξιώσεις της τουρκικής αστικής τάξης, λέγοντας ότι όσα διατείνεται «περί γκρίζων ζωνών, περί αποστρατιωτικοποίησης, περί "γαλάζιας πατρίδας" είναι θεωρίες 10, 20 και 30 ετών. Δεν είναι σημερινές» (λες κι αλλάζει κάτι) και ότι «η Ελλάδα όμως σήμερα είναι σε πολύ καλύτερη θέση σε σχέση με αυτήν που βρισκόταν πριν από δύο χρόνια», το οποίο θα μπορούσε να εκληφθεί και ως εσωκομματική σπόντα στα αλληλοφαγώματά τους, ενάντια στον προκάτοχό του Ν. Δένδια.

Εξάλλου, προσπαθώντας να υποβαθμίσει τη δυνατότητα συμμετοχής της τουρκικής αστικής τάξης στα εξοπλιστικά κονδύλια του μηχανισμού «SAFE», επιβεβαίωσε ξανά ότι στον κόσμο του κεφαλαίου και των πολέμων του τον πρώτο λόγο έχουν πάντα οι μπίζνες, λέγοντας πως «αυτήν τη στιγμή, καταλαβαίνετε ότι επειδή αναπτύσσεται μια γεωπολιτική αρένα σε όλο τον κόσμο, εκείνες οι χώρες που διαθέτουν αμυντική βιομηχανία εξ ορισμού έχουν μια περισσότερη ισχύ. Και δυστυχώς (...) αυτή τη στιγμή η Τουρκία έχει μία ισχυρή αμυντική βιομηχανία», τόνισε, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.