Η ανωτερότητα του σοσιαλισμού αποτυπώνεται και στο ζήτημα της φοιτητικής στέγης, συνολικά στη φροντίδα που το σοσιαλιστικό κράτος έδειχνε για τις σπουδές των νέων.

Στη Σοβιετική Ενωση, για παράδειγμα, οι φοιτητικές εστίες αποτελούσαν συστατικό μέρος κάθε ιδρύματος της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Τα χιλιάδες Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, πανεπιστήμια, πολυτεχνεία, ακαδημίες, ινστιτούτα, ιατρικές σχολές και άλλα διέθεταν όλα, όλα χωρίς εξαίρεση, εστίες για να καλύπτουν τις ανάγκες των φοιτητών και σπουδαστών τους.

Αν και ο αριθμός των φοιτητών και των σπουδαστών αυξανόταν συνεχώς, τα πλάνα της σχεδιοποιημένης κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης μπορούσαν πάντα να καλύπτουν τις ανάγκες για τη στέγαση των φοιτητών. Με δεδομένο ότι η πρόσβαση στην Ανώτατη Παιδεία ήταν εξασφαλισμένη για ολόκληρο τον πληθυσμό της αχανούς σε έκταση ΕΣΣΔ, ήταν πολύ πιθανό οι σπουδές κάποιων φοιτητών να συνδέονται άμεσα με την ανάγκη μετεγκατάστασής τους σε άλλη πόλη, ή και σε άλλη Δημοκρατία.

Για παράδειγμα, στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας Λομονόσοφ, το 90% των φοιτητών δεν ήταν κάτοικοι Μόσχας. Από αυτούς δεν υπήρχε ούτε ένας που να μη στεγάζεται στις εστίες. Ηδη το 1938 το 70% των τακτικών φοιτητών, σε όλη την ΕΣΣΔ, έμεναν σε εστία. Με το πέρας των χρόνων οι ανάγκες στη στέγαση των φοιτητών αυξάνονταν, έτσι και το σοσιαλιστικό κράτος έπαιρνε μέτρα.

Την ακαδημαϊκή χρονιά 1976-1977 για παράδειγμα, οι φοιτητές των Σχολών Ανθρωπιστικών Επιστημών (φιλοσοφικής, πολιτικής οικονομίας, ιστορίας, επιστημονικού κομμουνισμού) μεταφέρθηκαν σε άλλο, καινούριο κτίριο, του οποίου μόλις είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή.

Ηταν σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από το Πανεπιστήμιο, ένα τεράστιο όμορφο κτίριο 22 ορόφων κατασκευασμένο σε στυλ σταυρού, για να μπορούν όλα τα δωμάτια να έχουν θέα προς τα έξω και να μην είναι τυφλά σε φωταγωγούς. Η εγκατάσταση των φοιτητών σε εκείνη τη φοιτητική εστία συνοδεύτηκε με τη δημιουργία ειδικής στάσης τρόλεϊ, που τα πρωινά έφευγαν με συχνότητα ενός λεπτού.

Το σύνολο των φοιτητών απολάμβανε υψηλού επιπέδου ιατρική μέριμνα εντελώς δωρεάν. Με την εισαγωγή στις σχολές γινόταν πλήρης ιατρικός έλεγχος και εξετάσεις, ενώ πλήρης ιατρική και οδοντιατρική περίθαλψη παρεχόταν καθ' όλη τη διάρκεια των σπουδών.

Οι εγκαταστάσεις έδιναν τη δυνατότητα για αθλητισμό, πολιτιστική δημιουργία κ.λπ. Αξίζει να αναφέρουμε ότι το 1959 το Ινστιτούτο Power Engineering της Μόσχας είχε στις εγκαταστάσεις του 16 ξενώνες συνολικής δυναμικότητας 6.000 ατόμων, καταστήματα, χώρους εστίασης, κλειστή πισίνα, γυμναστήρια, γήπεδα και χώρους για διάφορες αθλητικές δραστηριότητες, ένα κέντρο προληπτικής ιατρικής, μια πολυκλινική και ένα κέντρο υγείας δυναμικότητας 250 κλινών.