Τον κομμουνιστή δημοσιογράφο του «Ριζοσπάστη», Κώστα Βιδάλη, που άφησε την τελευταία του πνοή στον Θεσσαλικό κάμπο δολοφονημένος από τη συμμορία του Σούρλα πριν 79 χρόνια στις 14 Αυγούστου 1946, τίμησαν χθες με μια λιτή εκδήλωση αντιπροσωπείες των ΔΣ του παραρτήματος Λάρισας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ και της Ενωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Θεσσαλίας - Στερεάς - Εύβοιας, καταθέτοντας στεφάνια στο μνημείο που έχει ανεγερθεί προς τιμήν του στον τόπο του μαρτυρίου του, στη Μελία του νομού Λάρισας.

Στη λιτή εκδήλωση παρευρέθηκαν ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Μελίας, ο πρώην Κοινοτάρχης και κάτοικοι της περιοχής του δήμου Κιλελέρ, ενώ έγινε και σύντομη ομιλία από τον πρόεδρο του παραρτήματος Λάρισας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, Θανάση Σερδένη, ο οποίος αφού αναφέρθηκε στην αγωνιστική διαδρομή του, τόνισε μεταξύ άλλων: «Η ζωή και ο θάνατος του Κώστα Βιδάλη έχουν πολλά να διδάξουν και να προσφέρουν σε όλους μας και ειδικά στους νεότερους. Ειδικά σήμερα, που η χώρα μας μπλέκεται όλο και περισσότερο στους πολέμους των ιμπεριαλιστών, που οι στρατιωτικές δαπάνες σπάνε κάθε ρεκόρ, που τα σύννεφα μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης είναι προ των πυλών διεθνώς και το σύστημα εντείνει την καταστολή, με όλους τους τρόπους, απέναντι στον λαό και τη νεολαία, έχουμε πολλούς λόγους να "κοιτάξουμε" στις σελίδες της Ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης και του λαού μας. Να διδαχθούμε από την πείρα - θετική και αρνητική - και τον απέραντο ηρωισμό που αναβλύζουν, να δούμε ότι ο οργανωμένος λαός, με το ΕΑΜ και το ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή, μπορεί να τα βάλει με εχθρούς που φαντάζουν ανίκητοι και να μεγαλουργήσει. Κοιτάζουμε, όμως, πίσω, μόνο για να πάμε πιο αποφασιστικά μπροστά».

Ο Κώστας Βιδάλης είχε αναχωρήσει για την περιοχή στις 11 Αυγούστου. Η δράση των παρακρατικών συμμοριών, που συμπλήρωνε την εποχή εκείνη την κρατική τρομοκρατία ενάντια στους κομμουνιστές και στους λαϊκούς αγωνιστές, ήταν ο λόγος που τον είχε οδηγήσει στη Θεσσαλία. Παρά τις επιφυλάξεις και τις αντιρρήσεις της διεύθυνσης της εφημερίδας, λόγω της επικινδυνότητας της αποστολής, ο Βιδάλης βρέθηκε τον Αύγουστο του '46 στα θεσσαλικά χωριά, με στόχο να μάθει από πρώτο χέρι για τη δράση των βασανιστών, που έκαιγαν χωριά, βασάνιζαν και σκότωναν αγωνιστές, να καταγράψει τις θηριωδίες τους, να καταγγείλει τα εγκλήματά τους. «Πρέπει να κάμω τη δουλειά μου, να καταγγείλω όλο αυτό το όργιο της τρομοκρατίας... Ν' αποκαλύψω τους δράστες...» Ετσι περιέγραφε το καθήκον του. Θύμα της δολοφονικής τους δράσης έπεσε τελικά και ο ίδιος.

«Λογαριάζω να 'μαι αυτού Παρασκευή βράδυ, 16 του μηνός. Μάζεψα φοβερό υλικό. Θα τα πούμε»: Το τελευταίο του μήνυμα έφτασε στον «Ριζοσπάστη» στις 13 Αυγούστου. Την ίδια μέρα ταξίδευε με το τρένο από Λάρισα για Βόλο. Στον Πλατύκαμπο, 13 χιλιόμετρα από τη Λάρισα, 20 συμμορίτες του Σούρλα σταμάτησαν το τρένο και τον αιχμαλώτισαν, μπροστά στα μάτια αξιωματικών του στρατού και της χωροφυλακής, που έμειναν άπραγοι. Λίγες ώρες μετά ο Βιδάλης οδηγήθηκε στο χωριό Μελία, στο νεκροταφείο. Εκεί δολοφονήθηκε, αφού πρώτα βασανίστηκε άγρια, ενώ το κορμί του πετάχτηκε στα χωράφια.

Γεννημένος στην Αθήνα το 1904, ο Κώστας Βιδάλης γνώρισε από πολύ μικρός τη βιοπάλη. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο γράφτηκε στη Νομική, στη συνέχεια όμως άφησε τις σπουδές του και στράφηκε στη δημοσιογραφία. Το 1924 ξεκίνησε να εργάζεται στον «Ριζοσπάστη». Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Πανελλήνιας Ενωσης Συντακτών, δυναμικός συνδικαλιστής.

Το 1936 πηγαίνει, ως απεσταλμένος του «Ριζοσπάστη», στη Σπαρτακιάδα της Βαρκελώνης. Γυρίζοντας στην Ελλάδα βρίσκει τη μεταξική δικτατορία και αναπτύσσει αντιφασιστική δράση, ξεσκεπάζοντας το παιχνίδι της λίρας, τα σκάνδαλα και τη ρεμούλα της εποχής. Το 1941 έγινε μέλος του ΚΚΕ.

Διετέλεσε γραμματέας της Επιτροπής Κεντρικής Διαφώτισης του ΕΑΜ, έχοντας καθοριστική συμβολή στην κυκλοφορία του παράνομου Τύπου στην Κατοχή: Στην έκδοση της «Ελεύθερης Ελλάδας», που αποτελούσε το κεντρικό όργανο του ΕΑΜ, καθώς επίσης του «Απελευθερωτή» και της «Επιμελητείας του Αντάρτη».