Υπενθυμίζεται ότι η απολυμένη εργαζόταν στον Φάρο από το 2014, ως χειρίστρια πρέσας στο μηχανουργείο του οργανισμού, και απολύθηκε μετά την «αξιολόγηση» «ιατρού Εργασίας» με ειδικότητα ...γαστρεντερολόγου, η οποία δουλεύει σε ιδιωτική εταιρεία. Μάλιστα, η εργαζόμενη πριν δύο χρόνια απέκτησε δεύτερη αναπηρία, με υπαιτιότητα της εργοδοσίας, καθώς έχει υποστεί ακρωτηριασμό στα τρία δάχτυλα του δεξιού χεριού της, λόγω κακής λειτουργίας της πρέσας που χειριζόταν, όπου διαπιστώθηκε ότι ο φορέας δεν τηρούσε τα μέτρα ασφαλείας. Μετά τα χειρουργεία και την ανάρρωσή της η εργαζόμενη επανήλθε και δούλευε σε καθήκοντα όπου μπορούσε να ανταποκριθεί. Σε έκτακτη συνεδρίαση το ΔΣ του Φάρου Τυφλών αποφάσισε πως η Α. Χ. «θα εξακολουθήσει να ανήκει στους εργαζόμενους του Φάρου και η μισθοδοσία της θα εξακολουθήσει να καταβάλλεται μέχρι τη συνταξιοδότησή της». Παρ' όλα αυτά, το ΔΣ ενός φορέα που έχει ως αντικείμενο την αναπηρία προχώρησε στην απαράδεκτη απόλυσή της.

«Πάρτε πίσω την απόλυση», ήταν το σύνθημα που κυριάρχησε, ενώ αποφάσεις κινητοποιήσεων εναντίον της απόλυσης πήραν όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Ειδικής Αγωγής (ΠΟΜΕΕΑ). Στην κινητοποίηση συμμετείχαν το ΣΕΜΙΣΕΑ, εργαζόμενοι της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών, του «Μαργαρίτα», της «Θεοτόκου», ο Σύλλογος Δημοκρατικών Γυναικών Καλλιθέας κ.λπ.

Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη απόλυση ανοίγει τον δρόμο σε μια σειρά απολύσεις που μπορεί να γίνουν σε βάρος ανθρώπων με αναπηρία ή χρονίως πασχόντων ανέδειξε η πρόεδρος της ΠΟΜΕΕΑ Γεωργία Κουρή. «Να παρθεί πίσω η απαράδεκτη απόφαση, πολύ περισσότερο που ανοίγει τώρα το ζήτημα για 13 ώρες δουλειάς τη μέρα. Ξέρουμε ήδη τι σημαίνει εντατικοποίηση, πόσο μάλλον αν χρειάζεται να βρισκόμαστε στον χώρο δουλειάς μας ακόμα περισσότερες ώρες και μάλιστα με τη λιγότερη δυνατή αποζημίωση, προς όφελος του όποιου εργοδότη. Πολλές φορές ο εργοδότης κερδίζει άμεσα, γιατί στο όνομα της "βιωσιμότητας" βάζουν τους γονείς να πληρώνουν τις υπηρεσίες, τις εμπορευματοποιούν παραπέρα, αφού ήδη είναι εμπορευματοποιημένες από τη στιγμή που μπαίνει το νοσήλιο του ΕΟΠΥΥ. Ο ΕΟΠΥΥ είναι η δεύτερή μας τσέπη, αφού τα χρήματα έχουν παρακρατηθεί από τους μισθούς μας. Με τα ίδια μας τα χρήματα πληρώνουμε τις υπηρεσίες.

Προσπαθούν να μειώσουν το κόστος λειτουργίας των φορέων για να είναι "βιώσιμοι". Μείωση κόστους σημαίνει και απολύσεις, μειώσεις μισθών και ό,τι άλλα μέτρα μπορεί να έχουν στο τραπέζι με τις πλάτες όλων των κυβερνήσεων», επεσήμανε η πρόεδρος της ΠΟΜΕΕΑ, υπενθυμίζοντας μια σειρά άλλες απολύσεις χρονίως πασχόντων και ΑμεΑ που έχουν γίνει το προηγούμενο διάστημα, από την Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών, τον «Σκλαβενίτη», τη ΔΥΠΑ. Επανέλαβε το διαχρονικό αίτημα να είναι αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν οι εν λόγω υπηρεσίες, να καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δράση.

Κάτω από την πίεση των συγκεντρωμένων πραγματοποιήθηκε συνάντηση με την πρόεδρο του Φάρου Τυφλών, Μ. Τζεβελέκου, η οποία πρότεινε την επαναπρόσληψη της τυφλής εργαζόμενης με ΔΠΥ («μπλοκάκι»). Η αντιπροσωπεία των φορέων απαίτησε να μην αλλάξει το εργασιακό καθεστώς για την Α. Χ., να έχει πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα και να δοθεί οριστική λύση.

Κλιμακώνοντας τον αγώνα η ΣΕΑΑΝ προχώρησε σε καταγγελία προς τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών για την «πέρα για πέρα αντιεπιστημονική και αντιδεοντολογική γνωμάτευση της ιατρού Εργασίας, γαστρεντερολόγου στην ειδικότητα, και η οποία δόθηκε μέσω της ΕΞΥΠΠ GEM GROUM. Γνωμάτευση που πρακτικά λέει ότι οι τυφλοί δεν μπορούν να δουλεύουν». Οπως υπογραμμίζει η ΣΕΑΑΝ για τη συγκεκριμένη απόλυση, εκτός από ένα τεράστιο κοινωνικό ζήτημα ανοίγει και κάποιες πλευρές που αφορούν την επιστημονική πληρότητα, αλλά και τη νομιμότητα των ιατρικών πράξεων των γιατρών - μελών του Συλλόγου. Συγκεκριμένα, η ΣΕΑΑΝ καλεί τον ΙΣΑ να πάρει θέση, αναδεικνύοντας ότι η παραπάνω γνωμάτευση της γιατρού Εργασίας είναι πέρα για πέρα αντιεπιστημονική και παράνομη, αφού με βάση αυτή «τεκμαίρεται ότι την τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα οι τυφλοί, οι άνθρωποι με κάποιου είδους αναπηρία, δεν μπορούν να εργαστούν».