Με το νέο νομοσχέδιο της κυβέρνησης, η αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου των δημοσίων υπαλλήλων δεν επιφέρει μια απλή αυστηροποίηση των πειθαρχικών ποινών, αλλά αποτελεί ένα βαθιά αντεργατικό πλαίσιο που επιχειρεί να επιβάλει σιγή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς.

Η πολιτική και συνδικαλιστική δράση μετατρέπεται σε πειθαρχικό αδίκημα, μπαίνοντας στο ίδιο καζάνι με παραπτώματα του κοινού ποινικού δικαίου. Παράλληλα, ενισχύονται ο φόβος και η ανασφάλεια, με αυστηρότερες ποινές, διεύρυνση των περιπτώσεων αργίας, καταστρατήγηση του απεργιακού δικαιώματος και θεσμοθέτηση πρακτικών που υποβαθμίζουν κάθε έννοια εργατικής προστασίας.

Καμία φωνή αντίστασης δεν είναι ανεκτή από την κυβέρνηση. Αφού είδαν ότι η αντιδραστική αξιολόγηση στο Δημόσιο δεν «περπατάει», εισάγουν τώρα πειθαρχικές διώξεις υπαλλήλων που απέχουν από τη διαδικασία αξιολόγησης, με ποινές που φτάνουν έως και την απόλυση. Η αποχή αυτή, όμως, αποτελεί συνταγματικό δικαίωμα απεργίας, όπως έχουν αποφασίσει τα συλλογικά συνδικαλιστικά όργανα, και όχι πειθαρχικό παράπτωμα.

Προστίθενται επίσης νέες ποινές, όπως η αφαίρεση μισθολογικών κλιμακίων, η στέρηση μισθολογικής εξέλιξης έως και πέντε έτη, ενώ τα πρόστιμα μπορούν να φτάσουν έως και τα 100.000 ευρώ! Παράλληλα, η διοίκηση αποκτά αυξημένες δυνατότητες να θέτει υπαλλήλους σε αργία, ακόμα και χωρίς γνωμοδότηση Πειθαρχικού Συμβουλίου.

Από το νέο σχήμα απουσιάζουν οι αιρετοί εκπρόσωποι των εργαζομένων, οι οποίοι αντικαθίστανται από νομικούς συμβούλους του κράτους. Ετσι, εξαλείφεται κάθε δυνατότητα ελέγχου και υπεράσπισης των συναδέλφων από αυθαίρετες διώξεις. Επιπλέον, καταργείται το δικαίωμα ένστασης στις αποφάσεις, ενώ εισάγεται διαδικασία «πειθαρχικής συνδιαλλαγής» που οδηγεί σε «δήλωση μετανοίας» από τον διωκόμενο υπάλληλο, προκειμένου να αποφύγει αυστηρότερες ποινές.

Εισάγεται επίσης η νέα μέθοδος επίδοσης πειθαρχικών εγγράφων με e-mail, το οποίο θα θεωρείται ότι έχει παραληφθεί εντός τριών ημερών ανεξαρτήτως επιβεβαίωσης, ακόμη κι αν ο υπάλληλος βρίσκεται σε άδεια. Επί της ουσίας, πρόκειται για μια νέα μορφή ψηφιακής αυθαιρεσίας.

Η κυβέρνηση προβάλλει την ανάγκη «κάθαρσης» από φαινόμενα διαφθοράς. Είναι όμως έτσι; Τα σοβαρά αδικήματα ήδη τιμωρούνται με το ισχύον νομικό πλαίσιο. Οι πραγματικοί στόχοι του νομοσχεδίου είναι όσοι τολμούν να ασκούν κριτική, να αγωνίζονται και να διεκδικούν. Αυτήν τη δράση θέλουν να καταστείλουν.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά τον ξεσηκωμό. Να απαιτήσουμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου. Δεν δεχόμαστε ένα πειθαρχικό δίκαιο που ποινικοποιεί την κριτική και τη διεκδίκηση. Η απάντηση είναι η μαζική συσπείρωση στα σωματεία μας. Κανένας μόνος του - Καμία μόνη της.

(Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την «Εφημερίδα των Συντακτών»)