Με πλύση στους 90^oC προσπαθούν η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα να ξεπλύνουν τις ευθύνες τους για τη στήριξη που προσφέρουν στο μακέλεμα της Γάζας και για τη φωτιά του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Αν και λιγοστές οι δηλώσεις τους (τι να πουν άλλωστε...), όταν μιλάνε τα στελέχη της κυβέρνησης πετούν το μπαλάκι στη διπλωματία, η οποία όμως δεν είναι το αντίθετο του πολέμου, αλλά συμπλήρωμά του. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι όλους αυτούς τους μήνες της σφαγής στη Γάζα και του πολέμου στο Ιράν η διπλωματία δεν σταμάτησε ποτέ, χωρίς αυτό να αντιστρέφει την τροχιά κλιμάκωσης των συγκρούσεων και του πολέμου. Ακόμα κι έτσι, όμως, ποια διπλωματία έχουν στο μυαλό τους; Οχι βέβαια αυτή που θα υποχρέωνε το κράτος - δολοφόνο να τερματίσει την κατοχή και να πληρώσει για τα εγκλήματά του, αλλά εκείνη που θα ανάγκαζε τους Παλαιστίνιους να υποταχθούν και να δεχτούν τους όρους που βάζει το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα». Αυτό δηλαδή που υπερασπίζονται όλα τα αστικά κόμματα, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ ως «κορωνίδα» της πολιτικής τους στη Μέση Ανατολή. Τη διπλωματία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που είναι η άλλη όψη των πολέμων τους, έχουν λοιπόν στο νου τους τα στελέχη της κυβέρνησης όταν μυξοκλαουρίζουν για τους χιλιάδες νεκρούς Παλαιστίνιους και για τον κίνδυνο ανάφλεξης στην περιοχή.