Το κάνουν να μοιάζει με ντέρμπι, προσοχή στην προπαγάνδα, που στις μέρες μας πολλαπλασιάζει την ισχύ της γκεμπελικής τακτικής, φυτεύοντάς την σε κάθε μέσο λήψης μηνυμάτων και εικόνων. Απ' το ρολόι του καρπού, την οθόνη του τάμπλετ και του κινητού, τον υπολογιστή στο γραφείο, στο σπίτι, στον στάβλο, στο σχολείο, η κυρίαρχη ιδεολογία και προπαγάνδα διαδίδεται και επιτρέπει στους καπιτάλες να πλουτίζουν και να μας φτωχαίνουν. Βαράνε συναγερμοί με αριθμούς για ντρόουν και πυραύλους περσικούς, ισραηλινούς, αμερικανικούς, τουρκικούς, ουκρανικούς, διανθίζεται η εικόνα με επιλεγμένα πλάνα και από δίπλα σού λένε κατάμουτρα πως ανεβαίνει ο χρυσός, και τα κρυπτονομίσματα είναι λέει το καταφύγιο των νέων μέχρι 45 ετών. Οι μεγαλύτεροι προτιμούν τις λίρες. Οι κουβέντες της συμμορίας των πολέμαρχων λεφτάδων γίνονται τάχα μου δήθεν προσιτές και σε μας, που μας κάνουν κοινωνούς των ...ενδιαφερόντων τους. Βλέπεις και ακούς σχόλια και ξερνάς για μάγκες της Μοσάντ και εκδικητικούς μουλάδες, καθώς γενικεύεται ο όλεθρος στην Εγγύς σε μας Ανατολή, λες και όλοι αυτοί βρήκαν ευκαιρία για επενδύσεις στο νέο μέτωπο του καπιταλιστικού πολέμου. Και είναι να απορείς πώς ένας στρατός από εργαζόμενους σε δυσχερέστατη θέση, που δεν μπορούν να σχεδιάσουν πέντε μέρες διακοπές και με τρόμο περιμένουν να πετύχει το παιδί σε πανεπιστήμιο κάπου κοντά για να τα βγάλουν πέρα, δεν εξεγείρονται με τον πολεμικό προϋπολογισμό της ΕΕ, που κατά δήλωση του ΝΑΤΟ θα αυγατίσει με περικοπές σε Υγεία, Πρόνοια και συντάξεις. Συγχωράτε με, αλλά το μυαλό μου θολώνει και η καρδιά μου σφίγγεται καθώς με βλέπω στην Τεχεράνη πριν από σαράντα χρόνια, στη Βαγδάτη πριν από τριάντα, όταν έπεφτε ο σπόρος αυτής της φρίκης που συνεπάγονται η ανακατεύθυνση των ενεργειακών οδών και η αναδιανομή κερδών, και όλα σήμερα είναι χειρότερα. Μόνο τα ψέματα και τα ταξίματα είναι πιο περίτεχνα, πιο πειστικά και πιο καλά παρουσιασμένα, χάρη στην τεχνολογία.

Εχω δυο ειδήσεις που έχουν χαθεί εδώ και μερικές μέρες, και τώρα με την κόλαση της Τεχεράνης δεν πρόκειται να τις προσέξει κανείς. Κι όμως, είναι αποκαλυπτικές για το πού θέλουν να στρέψουν τα νιάτα οι προύχοντες αστοί - πολέμαρχοι. Η πρώτη λέει πως ο πιο ακριβοπληρωμένος νέος διευθύνων σύμβουλος εταιρείας στον κόσμο είναι αυτός που το ...μαγαζί του κατασκευάζει τα τέιζερ. Αποκλειστικός προμηθευτής της αμερικανικής αστυνομίας, και εκείνης όπου Γης που ξαπλώνει με ηλεκτροπληξία μετανάστες, διαδηλωτές και εγκληματίες. Ο πετυχημένος αμείβεται με 165.000.000 δολάρια τον χρόνο, σε χρήμα και μετοχές. Η δεύτερη θέλει εμπνευστής και εκτελεστής της ουκρανικής επιχείρησης αράχνη, που χτύπησε βαθιά μες στη Ρωσία στόχους, να είναι ένας gamer. Για την ώρα αυτός ο επαγγελματίας χομπίστας διαδικτυακών παιχνιδιών δεν αμείβεται με λεφτά, μόνο με δόξα. Τι ωραία πλασαρισμένο το παραμύθι για το τι σε κάνει πετυχημένο και πλούσιο στις εποχές της πολεμικής υπαρξιακής έκφρασης του καπιταλισμού.