Νέα απεργία πραγματοποιούν αύριο οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, διεκδικώντας την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις. Παίρνοντας τη σκυτάλη από την απεργιακή κινητοποίηση της περασμένης Πέμπτης οι δημοσιογράφοι συνεχίζουν τον αγώνα, κόντρα στην αδιαλλαξία εκδοτών και ιδιοκτητών τηλεοπτικών σταθμών, που οχυρώνονται πίσω από τους αντεργατικούς νόμους των κυβερνήσεων για να μην κάθονται καν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Σε μαζική συμμετοχή στη νέα απεργιακή κινητοποίηση καλεί η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» (συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ), οργανώνοντας και συγκέντρωση στις 11.30 π.μ. στα γραφεία της Ενωσης Ιδιοκτητών Τηλεοπτικών Σταθμών (ΕΙΤΗΣΕΕ, Ιπποκράτους 9).

Μία ακόμα κινητοποίηση που πραγματοποιείται στον αντίποδα της αδράνειας των εργοδοτικών - κυβερνητικών πλειοψηφιών στις διοικήσεις των Ενώσεων στα ΜΜΕ (ΕΣΗΕΑ, ΠΟΕΣΥ κ.λπ.), αφού όπως σημειώνει η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» οι παραπάνω δυνάμεις των ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ εμπαίζουν τους εργαζόμενους «με απεργίες που οι ίδιοι σαμποτάρουν την επιτυχία τους και με "διαπραγματεύσεις" για ΣΣΕ με προσωπικές συνεννοήσεις με τα αφεντικά του κλάδου, οι οποίες μέχρι στιγμής έχουν βρει τοίχο».

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι την ίδια στιγμή οι παραπάνω ηγεσίες «περιορίζονται σε ελάχιστες συνελεύσεις σε χώρους δουλειάς, για τις οποίες δεν έχουν πάρει κανένα μέτρο προετοιμασίας», «όταν θα έπρεπε όλα τα προηγούμενα χρόνια οι τόποι δουλειάς να οργώνονται από τη διοίκηση για την προετοιμασία της οργανωμένης αγωνιστικής διεκδίκησης ΣΣΕ».

«Την ίδια ώρα που εκατοντάδες συνάδελφοί μας απεργούν, οι πλειοψηφίες των Ενώσεων δεν παρουσιάζονται διατεθειμένες να συγκρουστούν με τα αφεντικά για ΣΣΕ, να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις, να πάρουν όλα τα δυνατά μέτρα για να κατέβουν οι εργαζόμενοι στον δρόμο, με συνελεύσεις, εξορμήσεις...».

Περαιτέρω, αναδεικνύοντας τι πραγματικά υποστηρίζουν οι πλειοψηφίες των ΔΣ των Ενώσεων στα ΜΜΕ και «πώς διαπραγματεύονται», η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» θυμίζει ότι διά στόματος τέτοιων συνδικαλιστικών στελεχών της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ειπωθεί πράγματα όπως ότι «στα ΜΜΕ είμαστε καλοπληρωμένοι». Επίσης έχουν παρουσιαστεί στοιχεία για «παχυλούς μισθούς», με απαράδεκτους «μέσους όρους» των μισθών που παίρνουν οι απλοί εργαζόμενοι από τη μία και τα στελέχη του κλάδου, π.χ. διευθυντές και εκδότες, από την άλλη.

Το πώς «διαπραγματεύεται» η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ φαίνεται και από το γεγονός ότι έχει μέλη της εκδότες και διευθυντές, τους ανθρώπους δηλαδή που στην πλειοψηφία των περιπτώσεων βάζουν εμπόδια στο να κατέβουν οι εργαζόμενοι σε απεργία και σαμποτάρουν τις ίδιες τις διαπραγματεύσεις για ΣΣΕ.

Με την τελευταία ΣΣΕ στον κλάδο να έχει υπογραφεί πίσω στο 2009 και με δεδομένη τη μείωση του μέσου ΑΕΠ κατά 28% σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» ζητάει:

- Αύξηση μισθών τουλάχιστον στο 28%, ενώ οι πλειοψηφίες των ΔΣ των Ενώσεων παζαρεύουν αυξήσεις μόλις 10%.

- Πρώτο κατώτατο μισθό 1.560 ευρώ (μεικτά), συν τριετίες, επιδόματα κ.ά., ενώ οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές ζητάνε εισαγωγικό μισθό μόλις 1.250 ευρώ...

- Ειδική ασφαλιστική κάλυψη για τα μέτωπα του πολέμου, ειδικό επίδομα 1.000 ευρώ για εμπόλεμες περιοχές και για περιοχές με φυσικές καταστροφές, ενώ οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές μιλούν για ημερήσια αποζημίωση 350 ευρώ για αποστολές σε εμπόλεμες περιοχές και 250 ευρώ για τις περιοχές που πλήττονται από φυσικές καταστροφές.

Σαν να μη φτάνουν τα παραπάνω, οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες των Ενώσεων τολμούν να ζητούν «μέτρα στήριξης του Τύπου», δηλαδή κι άλλα χρήματα για τα αφεντικά του κλάδου, όπως και κουπόνια ελεημοσύνης, που ουσιαστικά απαλλάσσουν τους εργοδότες από την υποχρέωση να δώσουν ουσιαστικές αυξήσεις.

Στα παραπάνω προστίθενται και διεκδικήσεις που αποτελούν μέτρα πραγματικής στήριξης των εργαζόμενων δημοσιογράφων, τα οποία οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες των ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ επίσης «ξεχνούν» να συμπεριλάβουν, όπως: Να πληρώσουν όλοι οι εργοδότες τις εισφορές στα Ασφαλιστικά Ταμεία και το 2% στον ΕΔΟΕΑΠ. Αμεσα μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια στους τόπους δουλειάς και στα ρεπορτάζ, ιδιαίτερα σε φωτιές, σεισμούς και πλημμύρες, με λιγότερες ώρες δουλειάς και εναλλαγή συνεργείων, με γιατρούς Εργασίας και μηχανικούς Ασφάλειας από το Δημόσιο, αλλά και στις εμπόλεμες περιοχές, με ευθύνη της εργοδοσίας και του κράτους. Γονικές άδειες, άδειες μητρότητας, επιδόματα, νυχτερινά κ.λπ. Προστασία των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, κατάργηση της εργασίας με «μπλοκάκι» κ.λπ.