«Χρειαζόμαστε ισχυρή και οικονομικά αυτοδύναμη Αυτοδιοίκηση, με πλήρη απόδοση των παρακρατηθέντων ΚΑΠ και του τέλους ανθεκτικότητας - με συνταγματική κατοχύρωση της φορολογικής αποκέντρωσης (...) Η Αυτοδιοίκηση δεν είναι υποκατάστημα του κεντρικού κράτους. Είναι πολιτικός θεσμός ευθύνης, προγραμματισμού και εφαρμογής». Αυτά ειπώθηκαν μεταξύ άλλων σε εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ. Θέλουν «οικονομικά αυτοδύναμη» Τοπική Διοίκηση, που θα «τρέξει» πιο γρήγορα την αντιλαϊκή πολιτική με εργαλείο την άγρια φοροληστεία, στη λογική της «ανταποδοτικότητας» των υπηρεσιών, αξιοποιώντας τη χρόνια και εσκεμμένη υποχρηματοδότηση, που έχει τη σφραγίδα και του ΠΑΣΟΚ. Ζητάνε μάλιστα να κατοχυρωθούν αυτά και συνταγματικά, αναπαράγοντας τις γνωστές θεωρίες περί «αποκεντρωμένου κράτους». Είτε «αποκεντρωμένο» όμως, είτε «συγκεντρωτικό», εκείνο που δεν αλλάζει είναι ότι πρόκειται για κράτος της αστικής τάξης, εξ ορισμού ταξικό, απέναντι στον λαό και τις ανάγκες του, επειδή υπηρετεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Το κράτος αυτό όχι μόνο δεν μπορεί να γίνει καλύτερο και «δικαιότερο» για τα λαϊκά στρώματα, όπως παραμυθιάζουν οι σοσιαλδημοκράτες και άλλοι, αλλά θα γίνεται μόνο χειρότερο, γιατί χειρότερο γίνεται και το σύστημα που υπηρετεί. Αποτελεί εμπόδιο και όχι «σύμμαχο» για τις ανάγκες του λαού και γι' αυτό πρέπει να το βάλει στο στόχαστρο. Τις δικές του ανάγκες, «σχεδιασμένα, με ευθύνη, προγραμματισμό και εφαρμογή», μπορεί να διασφαλίσει μόνο ένα κράτος όπου η εξουσία και τα μέσα παραγωγής θα βρίσκονται στα χέρια του, και όχι η φενάκη ενός «δικαιότερου» αστικού κράτους, που δεν υπήρξε, ούτε πρόκειται να υπάρξει ποτέ και πουθενά.