Ολοι ανεξαιρέτως οι αγωνιζόμενοι νέοι που πάλευαν και συνεχίζουν να παλεύουν για έναν κόσμο πιο δίκαιο, χωρίς πολέμους και χωρίς πείνα, από το 1977 μέχρι σήμερα τραγουδούν το ποίημα «Περίπατος στη Νιγρίτα» του Μ. Ελευθερίου, σε μουσική του Θ. Μικρούτσικου, από τα «Τροπάρια για Φονιάδες», και γνωρίζουν το σόλο φαγκότο του Κερκυραίου κορυφαίου σολίστα Σπύρου Καζιάνη, που συνοδεύει την αξεπέραστη, επικολυρική φωνή της Μαρίας Δημητριάδη.

Ο διακεκριμένος φαγκοτίστας έφυγε από τη ζωή, νικημένος από τον καρκίνο, την Παρασκευή 23 Μάη σε ηλικία 77 ετών. Γεννήθηκε το 1948 και ξεκίνησε μουσική στην «Παλαιά» Φιλαρμονική της Κέρκυρας με ευφώνιο (τάξη: Μανιατόπουλου). Στην Αθήνα σπούδασε φαγκότο στο Ωδείο Αθηνών με τον Χαράλαμπο Φαραντάτο και συνέχισε σπουδές στο Μόναχο (1971 - 1974) με τον διεθνούς φήμης καθηγητή Κιλ, με υποτροφία του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του - όπως μας πληροφορεί ο αείμνηστος συνθέτης, μουσικολόγος, συγγραφέας και στενός του φίλος Τάκης Καλογερόπουλος στο 7τομο Λεξικό του της Ελληνικής Μουσικής «Από τον Ορφέα έως σήμερα» (εκδ. «Γιαλελλής») - μετείχε της μουσικής ζωής της βαυαρικής πρωτεύουσας και των περιχώρων της, δίνοντας διάφορες συναυλίες ως σολίστ στο κοντσέρτο του Βιβάλντι και σε άλλα έργα με την Ορχήστρα του Γκαρμισπατενκίρχεν, κ.ο.κ.

Πριν το 1971 διετέλεσε στέλεχος της Ορχήστρας Νέων «Παναρμόνια», που είχε ιδρύσει ο Καλογερόπουλος με πυρήνα πολύ στενούς τους φίλους και συμμαθητές από το Ωδείο Αθηνών, που κύριο στόχο είχε να «ρίξει» τη χούντα μορφώνοντας μουσικά του Αθηναίους (αχ αυτά τα νιάτα..), ενώ με την επιστροφή του από το Μόναχο έπαιξε επί δεκαετίες πρώτο φαγκότο της ΕΣΟ της ΕΡΤ και της Κρατικής Ορχήστρας Αθήνας, στη συνέχεια δε και της Ορχήστρας των Χρωμάτων, ως στενός συνεργάτης του Μ. Χατζιδάκι. Ηταν ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος μουσικής δωματίου «Ν. Μάντζαρος», με το οποίο εμφανίστηκε σε πλήθος συναυλιών εντός και εκτός Ελλάδος.

Ως σολίστ συνέπραξε με όλες τις ελληνικές ορχήστρες, είτε «μόνος» είτε σε οργανικά σολιστικά σύνολα, όπως τα κοντσέρτα του Φρανσέξ και του Μαρτέν, αλλά και στο «Σεπτέτο» του Μπετόβεν, με προεξάρχοντα τον Λεωνίδα Καβάκο, το «Στρίψιμο της Βίδας» του Μπρίτεν, κ.λπ.

Ηχογράφησε έργα των Μ. Γρηγορίου, Θεοδωράκη, Θ. Μικρούτσικου, Σαββόπουλου, Θ. Ανδρεάδη, Κραουνάκη κ.λπ., ενώ ξεχωρίζουν μεταξύ άλλων τα ηχογραφήματά του σε έργα Γ. Χρήστου (υπό τον Θ. Αντωνίου), Μάντζαρου, Σκαλκώτα, Βισβάρδη, Καλογερόπουλου, Γ. Κωνσταντινίδη, Καρρέρ με το συγκρότημα «Ν. Μάντζαρος». Επίσης, τα «σόλι» από την εισαγωγή της «Δίρκης» του Παδοβά και της «Ελληνικής Σουίτας» για ορχήστρα του Πέτρου Πετρίδη, με τον Φιδετζή, κ.ο.κ.

Τέλος, δίδαξε στα Ωδεία «Φ. Νάκας» και στο Ωδείο Πειραιώς.