Από τη δράση του στεκιού αλληλεγγύης που έχει στήσει το κλαδικό Συνδικάτο

Από τη μία είναι οι αστικές κυβερνήσεις των χωρών καταγωγής τους, από διάφορα κράτη - κυρίως από Ασία και Αφρική - που μαζί με τις ελληνικές συνάπτουν τις λεγόμενες «διακρατικές συμφωνίες» για τη μετακίνηση και εργασία τους στα χωράφια του «κόκκινου χρυσού» της φράουλας και άλλων καλλιεργειών.

Από την άλλη, αυτό το κρατικό ουσιαστικά «δουλεμπόριο» αποτελεί και έδαφος για την ανάπτυξη της δράσης από μια σειρά άλλους «παράγοντες» που εμπλέκονται στις όλες διαδικασίες, πάντα με το... αζημίωτο.

Η παρουσία των συνδικαλιστών τις τελευταίες μέρες στο χωριό της Νέας Μανωλάδας, η οργάνωση της αλληλεγγύης και της διεκδίκησης βοηθάει να «ανοίγουν στόματα». Οπότε οι διάλογοι με τους εκατοντάδες μετανάστες φέρνουν στο επίκεντρο μια «βεντάλια» προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, επιβεβαιώνοντας ότι αποτελούν θύματα διαφόρων εκμεταλλευτών και κυκλωμάτων.

Οπως ανέφεραν αρκετοί, για να εργαστεί κάποιος ειδικά στις καλλιέργειες, δεν φτάνει μόνο το να εγκατασταθεί στην Ελλάδα. Μετά το διαβατήριο απαιτούνται εκδόσεις αδειών παραμονής και εργασίας, διαδικασίες που καθυστερούν απ' τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, με καταγγελίες ότι μετανάστες εργαζόμενοι πήραν στα χέρια τους έγγραφα έναν χρόνο μετά από την κατάθεση των χαρτιών τους σε υπηρεσίες και αυτά έληγαν μετά από δύο μήνες! Αυτές οι καθυστερήσεις, που συνθέτουν το σκηνικό «ομηρίας» για τους εργάτες, δίνουν χώρο δράσης για τα λεγόμενα ...«κουμάντα». Αυτά στην ουσία λειτουργούν ως δουλέμποροι, όπως τους κατονομάζουν οι χιλιάδες ντόπιοι φτωχοί αγρότες και οι μετανάστες εργάτες.

Πρόκειται, στις περισσότερες των περιπτώσεων, για ομοεθνείς των μεταναστών, που έχουν χρόνια παρουσίας στην Ελλάδα, που γνωρίζουν τη γλώσσα και σε συνεργασία με δικηγορικά γραφεία σε όλη τη χώρα τάζουν «επιτάχυνση των διαδικασιών». Γι' αυτό και καλούν τους ενδιαφερόμενους να πληρώσουν «κεφαλικά» εκατοντάδες ευρώ, ανάλογα και την περίπτωση, προκειμένου να «επιταχυνθούν» οι γραφειοκρατικές διαδικασίες!

Τα ποσά που μπορεί να συγκεντρώνουν τέτοιου είδους «διαμεσολαβητές» μπορεί να φτάνουν σε ασύλληπτα ανά έτος νούμερα, αφού αναφορές γίνονται για πληρωμές μέχρι και 500 ευρώ ανά άτομο! Οταν στην ευρύτερη περιοχή Δυτικής Αχαΐας και Βόρειας Ηλείας υπολογίζεται ότι ιδιαίτερα στη φουλ περίοδο της φράουλας μπορεί να απασχολούνται πάνω από 10.000 μετανάστες εργάτες γης, γίνεται κατανοητή η τεράστια «μπίζνα» που στήνεται στις πλάτες των μεταναστών.

Μεταξύ άλλων, από μετανάστες εργαζόμενους και Ελληνες βιοπαλαιστές αγρότες στην περιοχή αναφέρθηκε ότι μόνο ένα «κουμάντο», πολύ γνωστό ως όνομα, με χρόνια παρουσίας στην Ελλάδα, συγκέντρωσε χιλιάδες ευρώ από ομοεθνείς του για εκδόσεις εγγράφων και «εξαφανίστηκε»!

Ενας άλλος, επίσης «διαμεσολαβητής», όπως λέγεται στην περιοχή, χαρακτηρισμός που και ο ίδιος αποδέχθηκε, κερδίζει από κάθε μετανάστη από 700 ευρώ, μεσολαβώντας για 100 άτομα ώστε να έρθουν στην Ελλάδα, λειτουργώντας, όπως συμπλήρωνε, ως «ταξιδιωτικό γραφείο»!

Οι διάφοροι «κουμανταδόροι» όμως αναλαμβάνουν και άλλες δραστηριότητες. Πολύ προσφιλής είναι η τακτική τους να κανονίζουν πού θα εργαστούν καθημερινά δεκάδες ή και εκατοντάδες εργάτες γης. Ετσι, σε συνεννόηση με τους μεγαλοκαλλιεργητές - επιχειρηματίες, κανονίζουν τη μετακίνηση εργατών από χωράφι σε χωράφι. Για την «υπηρεσία» που προσφέρουν, ιδιαίτερα σε νεοφερμένους μετανάστες ή που βρίσκονται στην περιοχή και μετακινούνται για να καλύπτουν «ανάγκες» - ειδικά όταν είναι στο φουλ της περιόδου η φράουλα - ζητούν «κεφαλικό ποσοστό» από τρία έως πέντε ευρώ στο μεροκάματο του κάθε εργάτη γης! Ετσι, αν κάποιος «διακινεί» καθημερινά π.χ. 100 άτομα, λαμβάνοντας πέντε ευρώ από το καθένα, φτάνει τα 500 ευρώ τη μέρα! Και αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα.

Ιδιαίτερα επικερδείς για τους ενδιάμεσους εκμεταλλευτές του ιδρώτα χιλιάδων μεταναστών εργατών γης είναι και οι απευθείας συμφωνίες με μεγαλοκαλλιεργητές - επιχειρηματίες για την πληρωμή του προσωπικού που απασχολούν οι τελευταίοι όχι από τους ίδιους, αλλά από τα... «κουμάντα». Ετσι μπορεί κάποιος να απασχολεί π.χ. 40 άτομα σε μια καλλιέργεια, χωρίς να τα πληρώνει, αλλά δίνοντας τα χρήματα στον «ενδιάμεσο» που αναλαμβάνει την πληρωμή τους, σαν επί της ουσίας εργολάβος! Ετσι, από τη μία οι επιχειρηματίες δεν δεσμεύονται για τίποτα απέναντι στο προσωπικό και από την άλλη «τρέφονται» και τα «κουμάντα» της περιοχής...

Μάλιστα, γνωστό «κουμάντο» (ή «κομάντερ»), με χρόνια παρουσίας στου Λάππα, δεν πλήρωσε ποτέ τη μισθοδοσία και την ασφάλιση για 40 εργάτες γης, δηλαδή 60.000 ευρώ, χρήματα που τα πήρε και έγινε... καπνός, με αποτέλεσμα σήμερα οι συγκεκριμένοι να έχουν χάσει τα λεφτά τους και να τον αναζητούν ανά την Ελλάδα.

Ο κατάλογος των «υπηρεσιών» των λεγόμενων «κουμάντων» δεν σταματά εδώ. Υπάρχουν και οι ενδιάμεσοι αυτών. Αν π.χ. κάποιος εργάτης τελειώσει το 8ωρό του και σε κάποια άλλη καλλιέργεια υπάρχει δουλειά την ίδια μέρα που πρέπει να τελειώσει, ο «ενδιάμεσος» μπορεί να αναλάβει τη μετακίνησή του, με το ανάλογο «αντίτιμο» και σε συνεννόηση με τον επικεφαλής του κάθε φορά, ώστε η δουλειά να συνεχιστεί, σε οποιαδήποτε καλλιέργεια και αν χρειαστεί. Ετσι κάποιος εργαζόμενος μπορεί να φτάσει έως και πάνω από 12 ώρες δουλειάς από χωράφι σε χωράφι!

Καθημερινά, άλλωστε, τόσο στη Ν. Μανωλάδα, όσο και στην ευρύτερη περιοχή, στις περιοδείες του Συνδικάτου στους καταυλισμούς, γίνονται δεκάδες καταγγελίες στον «Ριζοσπάστη» με διάφορα περιστατικά.

Πρόκειται για ορισμένες μόνο από τις πρακτικές που εφαρμόζονται στην ευρύτερη περιοχή, σε ένα «πλέγμα» άγριας εκμετάλλευσης των μεταναστών από το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, την Ινδία, το Νεπάλ, την Ινδονησία, το Αφγανιστάν, την Αίγυπτο, το Σουδάν ενδεχόμενα και άλλες χώρες.

Την ίδια ώρα, συνεχίζονται οι άθλιες συνθήκες διαμονής, υγείας και ασφάλειας Ελλήνων και μεταναστών εργατών στην περιοχή, με την κυβέρνηση, την Περιφέρεια και τους δήμους να αδιαφορούν ή και να κάνουν πλάτες στους επιχειρηματίες, ανησυχώντας μόνο και μόνο για το πώς θα υπογραφούν οι νέες διακρατικές συμφωνίες που θα φέρουν τους επόμενους χιλιάδες σύγχρονους σκλάβους για να δουλέψουν στα φραουλοχώραφα της οργής.

Μάλιστα, ζητούν μετανάστες εργάτες κυνηγημένους από τους πολέμους, τη φτώχεια και την εξαθλίωση στη χώρα τους, οι οποίοι δεν γνωρίζουν καν για ποιον θα εργάζονται ερχόμενοι, πού θα μένουν κ.τ.λ. Είναι όλοι αυτοί οι χιλιάδες που αφήνουν τις οικογένειές τους και τις πατρίδες τους για ένα μεροκάματο, και με τα χέρια τους παράγουν τεράστια κέρδη για τους μεγαλοεπιχειρηματίες, μετατρεπόμενοι τελικά σε σύγχρονους σκλάβους που τους εκμεταλλεύονται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, από τις κυβερνήσεις των χωρών καταγωγής τους και την ελληνική μέχρι τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα «κουμάντα».

Απέναντι σε αυτήν τη σαπίλα βρίσκεται καθημερινά το Συνδικάτο Τροφίμων - Ποτών Δυτικής Αχαΐας - Βόρειας Ηλείας, η σημαντική πρωτοβουλία του οποίου, τόσο για την έκφραση αλληλεγγύης στους μετανάστες εργάτες γης, όσο και για την οργάνωση του αγώνα τους από κοινού με τους Ελληνες συναδέλφους τους, βρίσκει μεγάλη απήχηση.

Ετσι συνεχίζεται η συγκέντρωση τροφίμων, ρουχισμού, φαρμάκων, με το Συνδικάτο να απευθύνει πλατύ κάλεσμα στήριξης της πρωτοβουλίας του και συνέχισης της αλληλεγγύης.

Χτες Τρίτη τα γραφεία του στη Νέα Μανωλάδα επισκέφτηκε η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Ηλείας, όπου ως ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης πρόσφερε τρόφιμα και συνομίλησε με μετανάστες εργάτες. Σε συγκέντρωση τροφίμων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης, στηρίζοντας τη μεγάλη πρωτοβουλία του Συνδικάτου, προχωρά και το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου, με συλλογή καθημερινά, Δευτέρα έως Παρασκευή στα γραφεία του (9 π.μ. - 1 μ.μ. και 5 μ.μ. - 7 μ.μ.).

Ταυτόχρονα, δεκάδες είναι οι μετανάστες που καθημερινά βρίσκονται στα γραφεία του Συνδικάτου, συμμετέχουν στις πρωτοβουλίες, βοηθούν στην οργάνωση της αλληλεγγύης και καλούν τους συναδέλφους τους να γίνουν μέλη. Ηδη εκατοντάδες μετανάστες και Ελληνες εργάτες έχουν κάνει το βήμα και είναι μέλη του, δυναμώνοντας την κοινή πάλη Ελλήνων και μεταναστών εργατών στην περιοχή για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και διαβίωσης.