Ελληνες και μετανάστες ένωσαν τις φωνές τους, επαναλαμβάνοντας καθ' όλη τη διάρκεια της συναυλίας μία φράση, ένα σύνθημα: Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

Στη συναυλία συμμετείχαν η Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης», οι τραγουδιστές Παντελής Θαλασσινός, Αγγελος Θεοδωράκης, Βασίλης Λέκκας, Σαββέρια Μαργιολά και Χρυσηίδα και η ηθοποιός Μάνια Παπαδημητρίου.

Η συναυλία ξεκίνησε με σύντομη ομιλία από τον πρέσβη της Παλαιστίνης, Γιούσεφ Ντόρκχομ, ο οποίος έδωσε το περίγραμμα της κόλασης που αντιμετωπίζουν οι Παλαιστίνιοι από τα ισραηλινά ανοσιουργήματα που διαπράττει το κράτος - δολοφόνος με τη στήριξη των συμμάχων του, καλώντας ταυτόχρονα σε ένταση της δράσης.

Ευχαριστώντας τον λαό της Ελλάδας, που κόντρα στην κατάπτυστη στάση της κυβέρνησης στηρίζει τον αγώνα του γίγαντα λαού, τόνισε: «Ξανά και ξανά ο ελληνικός λαός αρνείται να μείνει σιωπηλός, διοργανώνει καθημερινά εκδηλώσεις αλληλεγγύης, όπως αυτή, για την υποστήριξη των νόμιμων δικαιωμάτων του Παλαιστινιακού λαού στη δικαιοσύνη, στην ελευθερία και στην ανεξαρτησία».

Στη συνέχεια χαιρετισμό απηύθυνε ο Νίκος Μαυροκέφαλος, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ. Αναδεικνύοντας το πλήθος των πρωτοβουλιών που έχουν πάρει φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος για να σταθούν στο πλευρό του βασανιζόμενου λαού, επεσήμανε: «Είμαστε εδώ για να μπορέσουμε να κοιτάξουμε στα μάτια τα δικά μας παιδιά. Γιατί στα μάτια των δικών μας παιδιών βλέπουμε τα παιδιά του λαού της Παλαιστίνης. Νιώθουμε μεγάλο χρέος να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να σταματήσουμε τη νέα ανθρωποσφαγή. Διαδηλώνουμε την οργή και την αγανάκτησή μας απέναντι στη γενοκτονία που υφίσταται ο Παλαιστινιακός λαός, με σφαγές και με λιμό που θέτει σε κίνδυνο 2 εκατομμύρια ανθρώπους, ανάμεσά τους και 14.000 μωρά. Οσα παιδιά δηλαδή γλίτωσαν από τους βομβαρδισμούς, κινδυνεύουν να πεθάνουν από την πείνα».

Συνεχίζοντας κατήγγειλε την ελληνική κυβέρνηση και τα κόμματα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που ξεπλένουν τις κτηνωδίες του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ. «Εδώ και καιρό έχουν πέσει οι μάσκες για την ελληνική κυβέρνηση και όλα τα κόμματα που έκαναν λόγο για δικαίωμα στην αυτοάμυνα του Ισραήλ», είπε και πρόσθεσε: «Εχουν σοβαρές ευθύνες που έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε ορμητήριο πολέμου, βάζοντας σε κίνδυνο και τον ελληνικό λαό. Απαιτούμε από την ελληνική κυβέρνηση - και από τη θέση που κατέχει στον ΟΗΕ - να συμβάλει εδώ και τώρα στο να ανοίξουν ανθρωπιστικοί δίοδοι, να σταματήσει το έγκλημα στη Γάζα, να γυρίσουν πίσω όλες οι στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονται έξω από τα σύνορα της χώρας, να σταματήσει κάθε συνεργασία με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ.

(...) Καμία δύναμη, όσο ισχυρή κι αν φαίνεται, δεν μπορεί να νικήσει έναν λαό όταν αυτός αγωνίζεται για το δίκιο του, για την απελευθέρωσή του! Αυτήν την αλήθεια τρέμουν, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι στο τέλος εμείς οι λαοί, οι εργαζόμενοι θα είμαστε οι νικητές! Τρέμουν και τρομάζουν γιατί στους αγώνες τους οι λαοί έχουν πάντα τη συμπαράσταση και τη διεθνιστική αλληλεγγύη των άλλων λαών.

Εκφράζουμε ξανά και από αυτό το βήμα την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον Παλαιστινιακό λαό και υπερασπιζόμαστε το δικαίωμά του για ελεύθερη πατρίδα, να είναι κυρίαρχος στον τόπο του. Καταδικάζουμε την πολύχρονη ισραηλινή κατοχή στα παλαιστινιακά εδάφη, τις δολοφονίες, τις φυλακίσεις, τις διώξεις και τους εποικισμούς.

Απαιτούμε τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής, την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Να υλοποιηθεί άμεσα η απόφαση της ελληνικής Βουλής, του 2015, για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους».

Στη συναυλία παρευρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής μέλη του ΠΓ της ΚΕ.

Παρευρέθηκε ακόμα ο Μοχάμεντ Ικναΐμπι, μέλος της Γενικής Ενωσης Παλαιστινίων Εργατών, εκφράζοντας τις ευχαριστίες του στο ΠΑΜΕ, στα σωματεία και στους φορείς για την αλληλεγγύη τους στον Παλαιστινιακό λαό.

Η συναυλία ξεκίνησε ορχηστρικά από τη Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» και συνέχισε με μελωδίες και τραγούδια του Μίκη. Του Μίκη που τραγουδώντας για τον δικό μας λαό κατάφερε να τραγουδήσει για τους λαούς όλου του κόσμου. Για τους λαούς που μάχονται, που υποφέρουν, που παλεύουν, που νικούν.

Στη συνέχεια η Χρυσηίδα ερμήνευσε τον «Θρήνο» και οι σημαίες της Παλαιστίνης σηκώθηκαν ακόμα πιο ψηλά με το «Ποιος τη ζωή μου».

«Είμαστε εδώ ενωμένοι. Να κοινωνήσουμε τον πόνο όλων των εκτοπισμένων... Τον πόνο όλης της γης... Λευτεριά στην Παλαιστίνη». Με αυτά τα λόγια η Σαββέρια Μαριολά ανέβηκε στη σκηνή για να τραγουδήσει το «Πόρτα ανοίγω το βράδυ» σε στίχους του Τάσου Λειβαδίτη, για όλους «της Γης τους θλιμμένους», και στη συνέχεια το «Είμαστε δυο» για όσους πάνε «καβάλα με τον καιρό».

Και οι φωνές όλο και δυνάμωναν από τους ανθρώπους όλων των ηλικιών που γέμισαν την πλατεία.

Η ηθοποιός Μάνια Παπαδημητρίου απήγγειλε το «Σώπα, μη μιλάς» του Τούρκου λογοτέχνη Αζίζ Νεσίν, καθηλώνοντας το πλήθος. Η «απάντηση» ήρθε με τα συνθήματα να ακούγονται όλο και πιο δυνατά. Και ήρθε η ώρα για τον «Λεβέντη», ερμηνευμένο από τον Αγγελο Θεοδωράκη, και το «Ηταν κάποτε δυο φίλοι». Ενα τραγούδι που δεν θα μπορούσε να λείπει, αφού η μελωδία του είναι ο εθνικός ύμνος της Παλαιστίνης. Ο Παντελής Θαλασσινός κατόρθωσε να στήσει μια μεγάλη χορωδία, με τους χιλιάδες να τραγουδάνε όλοι μαζί «Ενα το Χελιδόνι». Και ακολούθησε άλλο ένα τραγούδι από το «Αξιον Εστί», «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ», ερμηνευμένο αυτήν τη φορά από τον Βασίλη Λέκκα. Για να ακολουθήσουν ο «Ταμένος» και η «Ρωμιοσύνη»... «Και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου». Και το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» να κυριαρχεί, να ακούγεται ξανά και ξανά. Γιατί η Ιστορία έχει μία σωστή πλευρά.

Κλείνοντας τη συναυλία, ο πρέσβης της Παλαιστίνης ευχαρίστησε τον ελληνικό λαό «που παραμένει στη σωστή πλευρά της Ιστορίας» και τους καλλιτέχνες για τη συμμετοχή τους. «Σας ευχαριστώ που βρίσκεστε εδώ για ελευθερία, ανεξαρτησία και δικαιοσύνη, για τα παιδιά της Γάζας, για τον Παλαιστινιακό λαό».