Για να διασφαλίσει την κερδοφορία του ο ιταλικός κολοσσός βάζει ρήτρες που οδηγούν στα ίδια και χειρότερα για την ασφάλεια και το κόστος των μετακινήσεων. Ενώ ο γαλλικός όμιλος θα προσφέρει τεχνογνωσία στον «νέο ΟΣΕ» για να ενισχύσει τα ιδιωτικοοικονομικά χαρακτηριστικά της λειτουργίας του, βάζοντας στο στόχαστρο τους εργαζόμενους και όσα δικαιώματα έχουν απομείνει. Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά πως όσο το κριτήριο είναι το καπιταλιστικό κέρδος και η θωράκισή του από το αστικό κράτος, τίποτα δεν έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι και ο λαός, ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς των επιχειρήσεων (ιδιωτικές - κρατικές - μεικτές). Αντίθετα, οι ανάγκες του μόνιμα θα συνθλίβονται και θα μεγαλώνει το χάσμα με τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για την ικανοποίησή τους. Το μόνο που μπορεί να δώσει διέξοδο στην πάλη του λαού για φτηνές, ασφαλείς και σύγχρονες Μεταφορές είναι η σύγκρουση με την πολιτική της «απελευθέρωσης», την ΕΕ και τις κυβερνήσεις της να συνδεθεί με τον στόχο της κοινωνικής ιδιοκτησίας του σιδηρόδρομου, του κεντρικού σχεδιασμού στο πλαίσιο της εργατικής εξουσίας.