Με στημένες κατηγορίες και «φυτεμένα» τεκμήρια καταδικάστηκαν οι 7 συνδικαλιστές εργαζόμενοι και φοιτητές, ανάμεσά τους ο Γρηγόρης Κλιγκόπουλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και ο Ανδρέας Κοράκης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, που διώκονταν για την αντιπολεμική τους δράση στις 6 Απρίλη 2022 στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Στη δίκη επιβεβαιώθηκε περίτρανα το πραγματικό πρόσωπο της αστικής Δικαιοσύνης, αφού όπως αναδείχθηκε μέσα από την ακροαματική διαδικασία το δικαστήριο ήρθε να ανακοινώσει μια προειλημμένη απόφαση, προς υπεράσπιση της πολιτικής εμπλοκής της χώρας στα δολοφονικά ευρωατλαντικά σχέδια και με στόχο να τρομοκρατήσει συνολικά το εργατικό - λαϊκό κίνημα που την αντιπαλεύει.

Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στη δίκη και οι καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης ήταν καταπέλτης στο στημένο κατηγορητήριο και εξέθεσαν τους μάρτυρες κατηγορίας για τις αντιφάσεις τους, ακόμα και για το βιντεοληπτικό και φωτογραφικό υλικό.

Τελικά το Γ' Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης επέβαλε ποινές φυλάκισης από 8 έως και 15 μήνες με τριετή αναστολή για τις κατηγορίες της βίας κατά υπαλλήλων, της σωματικής βλάβης κατά υπαλλήλων, της απελευθέρωσης φυλακισμένου, της απείθειας και της παράνομης οπλοφορίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι την ίδια ώρα το δικαστήριο έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη για την πρώτη χρονικά πράξη της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας (βάψιμο στρατιωτικών οχημάτων), για την οποία αποδέχτηκε ότι ήταν ασήμαντη!

Οι 7 αγωνιστές καταδικάστηκαν γιατί στις 6 Απρίλη 2022, μέρα πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας, που πήρε αντιπολεμικό περιεχόμενο, στέλνοντας μήνυμα καταδίκης του πολέμου στην Ουκρανία και της εμπλοκής της χώρας μας, την ώρα της μεγάλης διαδήλωσης μαζί με άλλους συναγωνιστές τους κατάφεραν να προσεγγίσουν τα βρετανικά τροχοφόρα στρατιωτικά οχήματα που βρίσκονταν μέσα στο λιμάνι, να πετάξουν κόκκινες μπογιές και να γράψουν πάνω τους «ΝΑΤΟ go home», απαιτώντας η Θεσσαλονίκη να γίνει λιμάνι των λαών και όχι ορμητήριο των ΝΑΤΟικών.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι ενώ οι αγωνιστές απεργοί δικάστηκαν και καταδικάστηκαν, τρία χρόνια μετά δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα ούτε η προκαταρκτική εξέταση για τη μήνυση που κατέθεσαν κατά της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας σε βάρος τους.

Στο πλευρό των διωκόμενων βρέθηκαν τα εργατικά σωματεία Θεσσαλονίκης, με μαχητική κινητοποίηση που πραγματοποίησαν από νωρίς το πρωί έξω από τα δικαστήρια της πόλης, απαιτώντας απαλλαγή των συναδέλφων τους από τις κατηγορίες και Θεσσαλονίκη λιμάνι των λαών, όχι ορμητήριο των ιμπεριαλιστών.

Διαδήλωσαν την απόφασή τους να κλιμακώσουν τον αγώνα για απεμπλοκή της χώρας μας από τα πολεμικά σφαγεία, παρά το κλίμα τρομοκρατίας που καλλιεργείται από την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της.

Η εισαγγελέας με τη στάση της και τις παρεμβάσεις της κάλυψε τους τραμπουκισμούς και τη βαρβαρότητα της επίθεσης των αστυνομικών, που αποκαλύφθηκε από την ακροαματική διαδικασία και τα βίντεο που προβλήθηκαν. Ουσιαστικά υιοθέτησε την άποψη μάρτυρα κατηγορίας, αστυνομικού, ότι ο συνάδελφός του που ακινητοποίησε με κεφαλοκλείδωμα έναν εργαζόμενο και τον κρατούσε ανάσκελα στο έδαφος, πιέζοντάς τον με το γόνατο ώστε να μην μπορεί να αναπνεύσει, ακολούθησε την ...«ενδεδειγμένη πρακτική».

Στο πλαίσιο της ...«ενδεδειγμένης πρακτικής» εντασσόταν προφανώς και το ξυλοφόρτωμα των διαδηλωτών, τόσο μέσα στο λιμάνι όσο και έξω από αυτό, κατά τη διάρκεια της σύλληψής τους.

Στην απολογία τους οι αγωνιστές παραδέχτηκαν με περηφάνια την πράξη αντίστασης (την αναγραφή των συνθημάτων στα ΝΑΤΟικά οχήματα) στην οποία συμμετείχαν, στέλνοντας μήνυμα εναντίωσης στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και στρατούς. Αναφέρθηκαν στην επίθεση που δέχτηκαν από την αστυνομία, και στις βρισιές που επίσης δέχτηκαν και οι οποίες αποκάλυπταν το πολιτικό μένος των αστυνομικών.