Ο κατάλογος τέτοιων «παραβατικών» φαινομένων που αναπτύσσονται διαχρονικά στο έδαφος της υποταγής του πανεπιστημίου στους κανόνες και τις επιδιώξεις της αγοράς - θα μπορούσε να συνεχίζει για πολλές γραμμές ακόμα - δεν είναι κεραυνός εν αιθρία.
Σπάνια βέβαια βλέπουν το φως της δημοσιότητας, πόσο μάλλον της πολιτικής προσοχής των κυβερνώντων, αφού - πέρα από το ότι σε πολλές περιπτώσεις είναι κι οι ίδιοι διαπλεκόμενοι - αποδεικνύουν ότι φαινόμενα αδιαφανών διαδικασιών, σκανδάλων, κυκλωμάτων, διαφθοράς φουντώνουν στο έδαφος της πραγματικής ανομίας στα πανεπιστήμια, της διαπλοκής της έρευνας με τις εταιρείες, της «αυτονομίας» των πανεπιστημίων να κάνουν μπίζνες, του ανταγωνισμού για τη διαχείριση κονδυλίων.
Για να περιφρουρήσουν αυτήν ακριβώς την ανομία επιδιώκουν να επιβάλουν συνθήκες... εταιρικού «άβατου» και σιγή νεκροταφείου στα πανεπιστήμια:
Ολοι αυτοί φαντάζονται τα πανεπιστήμια σαν αποστειρωμένες εγκαταστάσεις εταιρειών όπου κυκλοφορούν όλοι με ταυτότητες τις οποίες σκανάρουν για να περάσουν από τη μια αίθουσα στην άλλη εκτελώντας εντολές των ανωτέρων χωρίς αντίλογο, γιατί αλλιώς θα απολυθούν... ή θα διαγραφούν. Καμία σχέση δηλαδή με αυτό που είναι ένα πανεπιστήμιο: Χώρος ανοιχτός στις νέες ιδέες, στον διάλογο, στη ζύμωση και τη διαπάλη. Χώρος ανοιχτός στη μάθηση, χωρίς ταξικούς περιορισμούς, που στηρίζει την έρευνα χωρίς «αποδείξεις σκοπιμότητας», δηλαδή κερδοφορίας, για να κάνει ένας ερευνητής τη δουλειά του.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να ξεχάσει ότι έφαγε πόρτα η πανεπιστημιακή αστυνομία από τους φοιτητές, ότι ακυρώνονται στην πράξη μια σειρά από αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που ψηφίζονται με ευρείες πλειοψηφίες στο Κοινοβούλιο, όπως οι διαγραφές με τα διάφορα ν+2, η απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας κ.ά. Οτι οι μεγαλειώδεις φοιτητικές κινητοποιήσεις πέρσι ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια αποκάλυψαν τις πραγματικές στοχεύσεις της κυβέρνησης, ανέτρεψαν τους συσχετισμούς στην κοινωνία, απομόνωσαν την κυβέρνηση κι ανάγκασαν και τα υπόλοιπα κόμματα να καταψηφίσουν - μέχρι να γίνει αναθεώρηση του άρθρου 16... Οτι δυο χρόνια τώρα δεκάδες χιλιάδες φοιτητές σε όλη τη χώρα καταγγέλλουν το έγκλημα στα Τέμπη και απαιτούν δικαίωση, στηρίζοντας έμπρακτα την τιτάνια προσπάθεια των συγγενών και εμποδίζοντας την κυβέρνηση να συγκαλύψει το έγκλημα. Οτι δεκάδες χιλιάδες φοιτητές διαδηλώνουν για το δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού να έχει πατρίδα. Οτι οι Φοιτητικοί Σύλλογοι δυναμώνουν και μαζικοποιούνται παρά τις επίμονες προσπάθειες των ΔΑΠ - ΠΑΣΠ και λοιπών να τους διαλύσουν, ότι η ΔΑΠ, η παράταξη της κυβέρνησης στα πανεπιστήμια, βλέπει την πλάτη της «Πανσπουδαστικής ΚΣ» εδώ και τρία χρόνια και πάει για 4ο σερί.
Αυτά ενοχλούν την κυβέρνηση και όχι οι τραμπούκικες επιθέσεις που στήνονται - όλως τυχαίως - κάθε φορά που είναι στριμωγμένη.
Τα τελευταία επεισόδια του σίριαλ αξιοποιήθηκαν για την εκ νέου εξαγγελία παλιών αλλά και νέων μέτρων έντασης της καταστολής του κινήματος στα πανεπιστήμια. Η χρονική συγκυρία μόνο τυχαία δεν είναι και δεν σχετίζεται μόνο με την ανάγκη να στηριχθεί όπως - όπως η ΔΑΠ στις φοιτητικές εκλογές, ή να στηθεί το αφήγημα για άλλη μια ήττα της. Οι συνθήκες πολεμικής οικονομίας και προετοιμασίας ως συνήθως «πάνε πακέτο» με την ένταση της καταστολής. Τα πανεπιστήμια εμπλέκονται όλο και πιο ενεργά στους πολεμικούς, ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς μέσω ερευνητικών προγραμμάτων, συνεργασιών με πολεμικές βιομηχανίες (βλ. Lockheed Martin - ΕΚΠΑ, δίκτυο DefencEduNEt του Συνδέσμου Ελλήνων Κατασκευαστών Πολεμικού Υλικού με ΑΕΙ και Ερευνητικά Κέντρα κ.ά.) με στόχο την ενίσχυση της κερδοφορίας των ευρωενωσιακών μονοπωλίων που συμμετέχουν στις διεθνείς αγορές όπλων και τη στήριξη των επενδύσεων σε οπλικά συστήματα ωσάν να ήταν ένα οποιοδήποτε εμπόρευμα. Αυτά θέλει η κυβέρνηση της ΝΔ και τα συστημικά κόμματα να περιφρουρήσουν από τις οργανωμένες και δίκαιες αντιδράσεις του φοιτητικού κινήματος, των ερευνητών και των λοιπών εργαζομένων στα πανεπιστήμια. Εχει μεγάλη σημασία για την αστική τάξη και το κράτος της να εξασφαλίσει ότι δεν ακούγεται άλλη φωνή εκτός από τη δική της στα πανεπιστήμια. Γι' αυτό επιταχύνουν και αυστηροποιούν διαδικασίες ποινικοποίησης των αγώνων, παραβλέποντας ακόμα και βασικές αρχές του νομικού πολιτισμού, όπως το τεκμήριο αθωότητας.
Η κυβέρνηση έχει μιλήσει πολύ... Σήμερα μιλάνε οι φοιτήτριες και οι φοιτητές, που με μαζική συμμετοχή και ψήφο στην «Πανσπουδαστική ΚΣ» θα φροντίσουν να ακουστούν τα πραγματικά προβλήματα των πανεπιστημίων, ότι δεν θα επιτρέψουν να γίνουν τα πανεπιστήμιά μας «άβατα» για τους φοιτητές, για να δίνεται «άσυλο» στις μπίζνες και στην πολεμική έρευνα.