Να σταματήσει κάθε σκέψη και πολύ περισσότερο κάθε ενέργεια που οδηγεί στην έξωση κατατρεγμένων ανθρώπων και μαθητών, οδηγώντας τους να μένουν άστεγοι και έρμαια των διαφόρων κυκλωμάτων, να στηριχτούν ουσιαστικά οι οικογένειες που γίνεται δεκτή η αίτηση ασύλου, ώστε να μπορούν να εργαστούν και να βρουν σπίτι (όσων τελικά διαμένουν στην Ελλάδα, αφού οι περισσότεροι επιθυμούν να ταξιδέψουν σε άλλες χώρες), αλλά και να εξασφαλιστεί η πρόσβαση στο σχολείο για όλα τα παιδιά, απαιτεί η ΕΛΜΕ Πειραιά καθώς, όπως καταγγέλλει, «με προφορική εντολή του υπουργείου Μετανάστευσης, κινδυνεύουν να πεταχτούν εκατοντάδες οικογένειες έξω από τη Δομή Προσφύγων του Σχιστού (και τις άλλες δομές της χώρας), ανάμεσά τους και μικρά παιδιά, που πάνε σήμερα στο σχολείο».

Επίσης σημειώνει ότι η απόφαση αυτή αποτελεί «συνέχεια της άγριας πολιτικής σε βάρος ξεριζωμένων ανθρώπων από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την πείνα και την εξαθλίωση. Αποτελεί συνέχεια της πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων, μέσα από τις κατευθύνσεις του νέου Συμφώνου της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, στις συνθήκες της πολεμικής οικονομίας και προετοιμασίας».

Και καταλήγοντας υπογραμμίζει ότι «φτάνουν στο σημείο να πετούν μικρά παιδιά στον δρόμο, μονογονεϊκές οικογένειες, ευάλωτους ανθρώπους με προβλήματα υγείας, ακόμη και παιδιά και ενήλικες με αναπηρίες ή βαριές ασθένειες. Πολλά από αυτά τα παιδιά έχουν γεννηθεί στις δομές, άλλα είναι ανιθαγενή, δηλαδή ούτε στις χώρες των γονέων τους θα έχουν δικαιώματα. Πολλά από αυτά βρίσκονται 5, 6 ή 7 χρόνια στην Ελλάδα, μιλούν άριστα Ελληνικά και κάποια από αυτά προετοιμάζονται με την υποστήριξη των εκπαιδευτικών να δώσουν πανελλήνιες. Ολα αυτά, όταν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις στις δομές. Είναι απαράδεκτο, ντροπιαστικό».