RIZOSPASTIS

Αυτό προκύπτει από όσα δημοσιοποιήθηκαν το προηγούμενο διάστημα με αφορμή την επίσκεψη του υπουργού Εθνικής Οικονομίας Κυρ. Πιερρακάκη στον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους.

Σύμφωνα με όσα προέκυψαν:

- Οι πρόωρες αποπληρωμές για τα δάνεια του πρώτου μνημονίου θα συνεχιστούν και τα επόμενα έτη, ώστε το εν λόγω δάνειο να αποπληρωθεί πλήρως έως το 2031, αντί του αρχικού πλάνου για το 2041. Τον Δεκέμβρη του 2025 το ελληνικό κράτος θα προβεί σε περαιτέρω πρόωρη αποπληρωμή του μνημονιακού δανείου, ύψους τουλάχιστον 5,29 δισ. ευρώ, με το ποσό αυτό να αφορά τις λήξεις από το 2033 έως και το 2041. Ουσιαστικά, τα ματωμένα πλεονάσματα, που θα εξακολουθήσει να πληρώνει ο λαός μέσω της φορολογίας, που εξοντώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά και εξαϋλώνουν το λαϊκό εισόδημα, θα συνεχιστούν και τα επόμενα χρόνια. Εκτός αυτού, τα λαϊκά νοικοκυριά πληρώνουν ακόμα τα σπασμένα των μνημονίων, που τα αστικά κόμματα ισχυρίζονται ψευδώς ότι έχουν τελειώσει...

- Οπως ανέφερε ο υπουργός, «με αυτήν την κίνηση το ελληνικό Δημόσιο περνάει ένα μήνυμα περαιτέρω διασφάλισης στους θεσμούς, στους οίκους αξιολόγησης, αλλά κυρίως στη διεθνή επενδυτική κοινότητα, ότι κινείται με προνοητικότητα και διορατικότητα, έγκαιρα και σε ασφαλή χρόνο, προκειμένου να μειώσει ακόμη περαιτέρω τις ήδη μειωμένες ετήσιες μεικτές χρηματοδοτικές ανάγκες του και μετά το 2032». Δηλαδή ο λαός πληρώνει για να μπορούν οι επενδυτές να νιώθουν ...ασφάλεια και, βέβαια, το ελληνικό Δημόσιο να μπορεί πιο εύκολα να καλύπτει τις ανάγκες των ομίλων για κρατική χρηματοδότηση.

Πάντως, πέρα από τους πανηγυρισμούς για τις πρόωρες αποπληρωμές του δημόσιου χρέους, αυτό που ομολογούν είναι ότι «σύμφωνα με τις αποφάσεις του Γιούρογκρουπ (Μάιος 2018), για όλο το διάστημα μεταξύ 2018 και 2032, αν η Ελλάδα επιτυγχάνει τους δημοσιονομικούς της στόχους και προβαίνει στις διαρθρωτικές αλλαγές που έχουν συμφωνηθεί με τους θεσμούς, αλλά στο διάστημα αυτό προκύψει μία παγκόσμια οικονομική κρίση ή κατάσταση ανωτέρας βίας, εξαιτίας της οποίας το ελληνικό δημόσιο χρέος θα μπορούσε να καταστεί μη βιώσιμο (για λόγους δηλαδή που δεν ευθύνεται η χώρα), τότε οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και οι χώρες της Ευρωζώνης θα επανεξετάσουν τη λήψη επιπρόσθετων μέτρων για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους». Με άλλα λόγια, τα πρόσθετα μέτρα αφορούν την περαιτέρω επιβάρυνση του λαού, κάτι που το έχουμε ζήσει και στο παρελθόν.

Υπενθυμίζεται ότι τα τελευταία 15 χρόνια έχουν παρθεί μια σειρά μέτρα για τη μείωση του δημόσιου χρέους, με εμβληματικό αυτό της εφαρμογής του PSI τον Μάρτη του 2012, με την εθελοντική ανταλλαγή των ομολόγων που ακολούθησε, σε συνδυασμό με τη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, τη μείωση των μισθών και των συντάξεων, ενώ συνοδεύτηκε από την επιβολή του αναβαλλόμενου φόρου στις τράπεζες, που μέχρι σήμερα δεν πληρώνουν ούτε ένα ευρώ. Επιπλέον, το 2017 και το 2018 πάρθηκαν νέα μέτρα για τη μείωση του χρέους, που στην ουσία τσάκισαν τον λαό, μέσω του τρίτου μνημονίου, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Να σημειώσουμε ότι με το κρατικό χρέος καλύπτονται τα παραγόμενα ελλείμματα των κρατικών προϋπολογισμών, μέσω των οποίων στηρίζεται η καπιταλιστική ανάπτυξη. Αποτελεί μεταξύ άλλων προϋπόθεση για την ανάπτυξη των υποδομών που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, όπως μεγάλα έργα, κόμβοι μεταφοράς κ.ά., τα οποία κατασκευάζονται και στη συνέχεια αξιοποιούνται από τους επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ καλύπτονται ανάγκες χρηματοδότησης της κάθε καπιταλιστικής οικονομίας, στην περίπτωση ελλειμμάτων στις εμπορικές και άλλες δοσοληψίες με άλλα κράτη και αγορές, επιδοτήσεις επιχειρηματικών ομίλων για δικές τους κερδοφόρες επενδύσεις. Και, βέβαια, με το κρατικό χρέος αποπληρώνονται και οι πολεμικές δαπάνες του κράτους, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και των γεωστρατηγικών επιλογών της αστικής τάξης.

Εξίσου χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός ότι το χρέος αρκετών κρατών, όπως και η Ελλάδα, απογειώθηκε και στη φάση της οξυμένης καπιταλιστικής κρίσης, όπως για διασώσεις τραπεζικών ομίλων, χρηματοδότηση άλλων μονοπωλιακών ομίλων και αποσόβηση των γενικότερων κλυδωνισμών στις καπιταλιστικές οικονομίες και στα μονοπώλια του κάθε χώρου, για να βοηθήσουν δηλαδή το κεφάλαιο να μην έχει απώλειες και να ενισχυθεί από την καταστροφική δράση της οικονομικής κρίσης.

Η επιβεβαίωση ότι ο λαός θα συνεχίσει να «ματώνει» έρχεται και από το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, που σε πρόσφατη έκθεσή του αναφέρει ότι επιστροφή στα προ κρίσης επίπεδα αναφορικά με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ θα υπάρξει σε 10 χρόνια.

Η έκθεση αναφέρεται στα πρωτογενή πλεονάσματα, που τσακίζουν τον λαό και τους ελεύθερους επαγγελματίες, ως «θετικό βήμα» και ως αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ταυτόχρονα αναφέρει ότι οι απώλειες της οικονομικής κρίσης της περιόδου 2008 - 2016 ήταν «τερατώδεις». Λέει συγκεκριμένα: «Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν 21.000 ευρώ το 2007. Με τις υπάρχουσες υποθέσεις το καλό σενάριο είναι να το φτάσουμε το 2032, και με το πιο συγκρατημένο σενάριο, το 2035. Επομένως συζητάμε για άλλα οκτώ με δέκα χρόνια για να φτάσουμε το ονομαστικό ΑΕΠ στα 21.000 ευρώ, και αυτό είναι πολύ κάτω από το 90% του μέσου όρου της Ευρωζώνης».

Σε δηλώσεις του ο συντονιστής του Γραφείου, Γ. Τσουκαλάς, ανέφερε ότι όλες οι προβλέψεις των διεθνών οργανισμών δείχνουν επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας μεταξύ 1% και 1,5% από το 2027 και μετά, όταν δηλαδή δεν θα έχει τελειώσει η χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Και, φανερώνοντας τα ζόρια από τα όσα έρχονται, σημείωσε πως και οι οίκοι αξιολόγησης, «παρότι μας αναβαθμίζουν, βάζουν πολλούς αστερίσκους», γιατί «έχουμε μεν καλές δημοσιονομικές επιδόσεις, αλλά ταυτόχρονα μας λένε ότι το οικονομικό μας μοντέλο στηρίζεται κυρίως σε δύο πυλώνες, τον τουρισμό και τη ναυτιλία - μεταφορές, και μετά το Ταμείο Ανάκαμψης μάς λένε ότι δεν βλέπουν πώς θα χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας με τρόπο συστηματικό και δυναμικό».