Την προσφορά του αθλητισμού στα άτομα με αναπηρία επεσήμανε ο βουλευτής του ΚΚΕ Μανώλης Συντυχάκης ξεκινώντας την ομιλία του στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής που συνεδρίασε με θέμα «Η αξία του αθλητισμού στα άτομα με νοητική αναπηρία». Ωστόσο, συνέχισε, και σε αυτόν τον τομέα η πολιτική κόστους - οφέλους είναι αυτή που κυριαρχεί, με αποτέλεσμα ο αθλητισμός των ΑμεΑ να επαφίεται στη φιλανθρωπία και στις χορηγίες, καθώς δεν υπάρχει καμία στήριξη από την πολιτεία.

Τα αθλητικά σωματεία φυτοζωούν, δεν έχουν αρκετούς προπονητές, εξοπλισμό και υποδομές, δεν μπορούν να καλύψουν τις πραγματικές ανάγκες των αθλητών. Οι ασφυκτικές προϋποθέσεις που θέτει η ΓΓ Αθλητισμού για τη χρηματοδότηση των σωματείων ουσιαστικά τα οδηγεί σε μαρασμό και πολλά τμήματά τους σε κλείσιμο, υπογράμμισε.

Η ετήσια επιχορήγηση των ειδικών αθλητικών σωματείων για την καλλιέργεια 20 αθλημάτων ανέρχεται σε ψίχουλα, με αποτέλεσμα η Ομοσπονδία με 60 σωματεία - μέλη να στρέφεται σε χορηγούς, αλλά και πάλι δεν καλύπτονται οι ανάγκες τους, είπε ακόμα ο βουλευτής του ΚΚΕ.

Εφερε ως παράδειγμα το ποδόσφαιρο των τυφλών, που παρότι είναι Ολυμπιακό και λαοφιλές άθλημα έχει μόνο δύο ομάδες, ενώ στα ατομικά αθλήματα, όπως στίβος, κολύμπι κ.λπ., η ανάπτυξη του αθλήματος επαφίεται στην ατομική προσπάθεια του κάθε αθλητή, αφού δεν υπάρχει καμία στήριξη από το κράτος.

«Το κράτος με την επιλεκτική ανικανότητά του δίνει εκατομμύρια ευρώ στις μεγάλες ΠΑΕ, την ώρα που κινδυνεύουν να κλείσουν τμήματα διαφόρων αθλητικών σωματείων, δείχνοντας έτσι τον αντιλαϊκό προσανατολισμό του», τόνισε ο Μ. Συντυχάκης. Αναφέρθηκε επίσης στα Ειδικά Σχολεία, που ενώ θα μπορούσαν να λειτουργούν ως φυτώρια αθλητισμού, έχουν υποβαθμιστεί εξαιτίας της έλλειψης υποδομών και της τραγικής υποχρηματοδότησης.

Καταλήγοντας, υπογράμμισε ότι «μόνο ως υποκρισία μπορεί να χαρακτηριστεί η πρόσφατη Εθνική Στρατηγική που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για την προσβασιμότητα των ΑμεΑ στον αθλητισμό, που τελικά δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να τον μετατρέπει από δικαίωμα σε ακριβό εμπόρευμα.

Για το ΚΚΕ, η πρόσβαση στον αθλητισμό πρέπει να γίνεται χωρίς ταξικούς φραγμούς. Αποτελεί αναγκαιότητα, στη βάση της επιστημονικής ανάπτυξης, για τον γενικό πληθυσμό αλλά και για τους αναπήρους, με επαρκή κρατική χρηματοδότηση και δωρεάν δημόσιες υποδομές».