«Είναι φανερό ότι οι βασικές αδυναμίες του προγράμματος του Εθνικού Κτηματολογίου, που είναι το απαγορευτικό υπέρογκο κόστος, οι χρονοβόρες και επικίνδυνες καθυστερήσεις, η διοικητική, τεχνολογική και νομική ανεπάρκεια, η αμφιβολία των ποιοτικών αποτελεσμάτων του, η παντελής απουσία σχεδιασμού της τήρησης των στοιχείων που θα συγκεντρωθούν από το τέλος του έτους, η έλλειψη γενικής σύλληψης του έργου, η μη εξασφάλιση της συνεργασίας μεταξύ των συναρμοδίων φορέων και, τέλος, η έλλειψη ενός ρεαλιστικού Στρατηγικού Σχεδιασμού υλοποίησης του προγράμματος, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζονται, αλλά δείχνει να αγνοούνται».

Αυτά ακριβώς, που αναφέρει ο καθηγητής του ΕΜΠ και τέως πρόεδρος της «Κτηματολόγιο ΑΕ» Γιάννης Μπαντέκας, σε επιστολή του προς τον πρόεδρο του ΤΕΕ Κ. Παναγιωτόπουλο, αρκούν για να μας γεμίσουν και πάλι με μαύρες σκέψεις για την πορεία του μεγάλου αυτού έργου. Πολύ περισσότερο μάλιστα, καθώς αποτελούν μια απάντηση στις πρόσφατες δηλώσεις της υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, με τις οποίες εξήγγειλε σειρά μέτρων - τα οποία μόνο νέες προτάσεις δεν είναι κατά τον Γ. Μπαντέκα - για ξεπέρασμα του αδιεξόδου, στο οποίο έχει περιπέσει η συνέχιση του έργου, μετά τα πρόστιμα που επέβαλε η ΕΕ, επικαλούμενη καθυστερήσεις και αδιαφανείς διαδικασίες στην εκτέλεσή του, για τις οποίες ευθύνεται η κυβέρνηση.

Τι συμβαίνει, λοιπόν; Το «μεγαλύτερο από τα μεγάλα έργα», όπως το χαρακτήρισαν κάποτε οι ίδιοι οι κυβερνώντες, οδηγείται σε οριστικό ναυάγιο; Τι λένε οι ...«ναυαγοσώστες»;