Κοντεύει μια βδομάδα απ' όταν θρασύδειλοι τραμπούκοι επιτέθηκαν μαφιόζικα στον πρόεδρο του Σωματείου Ναυπηγοξυλουργών έξω από το σπίτι του στη Νίκαια. Οι δράστες παραμένουν ασύλληπτοι, αλλά δεν δικαιολογείται καμία ολιγωρία. Η αστυνομία διαθέτει υλικό, που σε άλλες περιπτώσεις οι ίδιοι λένε ότι οδηγεί σε γρήγορες εξελίξεις. Δεν μπορούμε πάντως να μη σχολιάσουμε ότι η είδηση εξαφανίστηκε από τα αστικά ΜΜΕ. Παρά το κύμα καταδίκης από συνδικαλιστικούς και άλλους φορείς, παρά την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, η τραμπούκικη επίθεση βρήκε τη θέση της εκεί που καταλήγει κάθε είδηση σχετικά με τους αγώνες ή την προσπάθεια τρομοκράτησης των εργαζομένων: Στον κουβά της αστικής ειδησεογραφίας. Σε αντίθεση με άλλες, όπου θύτες και θύματα γεμίζουν σελίδες στον Τύπο, τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό χρόνο. «Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει», θα πει κανείς, και θα έχει δίκιο. Η δράση αγωνιστικών συνδικάτων, που δεν μπορούν να τα βάλουν στο χέρι, είναι καρφί στο μάτι όχι μόνο της εργοδοσίας στον χώρο τους αλλά συνολικά της αστικής τάξης, που βλέπει ως απειλή την οργάνωση, τη διεκδίκηση και τους αγώνες των οργανωμένων.