ΜΕΡΟΣ ΕΝΔΕΚΑΤΟ Ο Μίκης Θεοδωράκης τόλμησε να συγχωνεύσει τη γραμματική του ωδείου με την «αγραμματοσύνη» της λαϊκής μουσικής. Αυτήν τη γενναία επιλογή του δεν την κράτησε σε συνθήκες θεωρητικού λογισμού. Τη μετουσίωσε σε πράξη, σε δομημένο έργο, με αρχή, μέση και τέλος. Ετσι, σήμερα έχουμε την «πολυτέλεια» να μη συζητάμε για προθέσεις. Μετά από έξι δεκαετίες, συζητάμε για ΤΗΝ ΤΟΜΗ στο ελληνικό τραγούδι, που πέρασε στο στόμα του λαού. Αυτός και μόνο αυτός δικαίωσε την απόφαση του συνθέτη να δώσει το όνομα έντεχνη λαϊκή μουσική στην καινοφανή πρότασή του. Εκανε τη μεγάλη ποίηση τραγούδι στο στόμα του λαού Αλλά πώς οδηγηθήκαμε στη σύνθεση του λαϊκού ορατόριου «Το άξιον εστί»; Μετά τον...

971 λέξεις, στήλη: ΔΑΧΤΥΛΙΚΑ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ - ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ, σελ.: 34

Οι συναντήσεις μου με την Μπέτυ Βαλάση, σχεδόν 40 χρόνια τώρα, είχαν πάντα το στοιχείο της πολυλογίας. Ατέλειωτες συζητήσεις για τα πάντα, για το θέατρο, το σινεμά, τον Τίτο, το Κόμμα, την τηλεόραση, τον Νικόλα της, την Αμερική, την Μελίνα, τον Κουν, την Αλέκα, τον Χαρίλαο, τα γλυκά, τον Κούνδουρο, τον Μητροπάνο... Από την πρώτη στιγμή που συναντηθήκαμε σ' ένα τηλεοπτικό στούντιο, ανακαλύψαμε κάποιο είδος «συγγένειας» που δεν σταμάτησε ποτέ να μας τροφοδοτεί με τρυφερότητα, νοιάξιμο, αλλά και έντονη ανάγκη επικοινωνίας. Ο σπουδαίος Τίτος Βανδής (που τον αγάπησα - και μάλιστα κεραυνοβόλα - πριν από εκείνη και μ' έναν... ύπουλο τρόπο, που μόνο εκείνη ξέρει, συνέβαλα στην πολύτιμη σχέση τους)...

1663 λέξεις, σελ.: 35

Παλαιστίνη! Free Palestine! Cease fire! Αυτές ήταν οι λέξεις που αναζητούσαμε σε όλες τις γλώσσες τη χρονιά που μας πέρασε σε κάθε ταινία, σε κάθε φεστιβάλ, σε κάθε βράβευση, σε κάθε συνέντευξη ή...

1500 λέξεις, σελ.: 36