Τεράστια οικολογική καταστροφή προκάλεσε, ως γνωστόν, η διαρροή 100.000 κυβικών μέτρων θανατηφόρου λάσπης υδροκυανίου, από ένα - αυστραλιανών συμφερόντων - ορυχείο χρυσού, στα ποτάμια Σόμες και Τίσα και απ' αυτά στο Δούναβη. Η πλήρης καταστροφή κάθε ζωντανού οργανισμού στο χιλιοτραγουδισμένο ποτάμι, από το οποίο, εκτός των άλλων, ζουν χιλιάδες φτωχοί ψαράδες, υπογραμμίζει τους μεγάλους κινδύνους από τη λειτουργία τέτοιων επιχειρήσεων. Κι έχει διπλή αξία, καθώς οι κυβερνώντες επιχειρούν να φορτώσουν στη χώρα μας δύο τέτοιες επιχειρήσεις, με τη γνωστή ΤVΧ και μια δεύτερη αυστραλιανή που επιχειρεί να βάλει πόδι στη Θράκη, στην περιοχή των Σαπών.

Βεβαίως, οι κάτοικοι των περιοχών αυτών αντιδρούν και η προαναφερόμενη οικολογική καταστροφή δικαιώνει πέρα για πέρα την αντίθεσή τους. Το κύριο, όμως, ζήτημα είναι οι εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης, που προσπαθεί να επιβάλει τη λειτουργία αυτών των επιχειρήσεων στη χώρα μας. Εκτός του γεγονότος πως οι επιχειρήσεις αυτές θα μετατρέψουν σε κρανίου τόπο τις περιοχές - αν και όπου εγκατασταθούν - ποιος αρμόδιος κυβερνητικός παράγοντας μπορεί να αποκλείσει τέτοια τραγικά απρόβλεπτα;