Αθηνά Ηλιοπούλου, αγρότισσα - κτηνοτρόφος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Αχαΐας και του Αγροτικού Συλλόγου Ερυμάνθου
Βέβαια, μετά τη φωτιά ήρθαν οι κάμερες, πέρασαν υπουργοί, περιφερειάρχες, τοπικοί παράγοντες, και όλοι μάς χτύπαγαν το χέρι στην πλάτη. Ομως, όταν έκλεισαν οι κάμερες, τα προβλήματα παρέμειναν.
Το αποτέλεσμα είναι σήμερα, μισό χρόνο μετά την πυρκαγιά, οι κτηνοτρόφοι, που με πολλές δυσκολίες προσπαθούμε να αντεπεξέλθουμε στις μεγάλες αυξήσεις των ζωοτροφών και γενικά σε όλα τα προϊόντα, να μην έχουμε βοηθηθεί καθόλου από το κράτος και τις τοπικές αρχές. Οι καταγραφές των ζημιών δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμα, ώστε να αποζημιωθούν στο 100% όσοι κτηνοτρόφοι έχασαν τις περιουσίες τους και το ζωικό κεφάλαιο, αίτημα που από την πρώτη στιγμή διεκδίκησε ο Αγροτικός Σύλλογος Ερυμάνθου.
Να γνωρίζετε ότι ακόμα δεν έχει αποκατασταθεί το δίκτυο ύδρευσης των στάβλων. Για να καταλάβετε το μέγεθος του προβλήματος, εκτιμάται ότι μόνο σε ένα χωριό το 80% των παραγωγών έχουν πάθει ζημιές που μπορεί με βάση τον κανονισμό του ΕΛΓΑ να μην αποζημιωθούν ποτέ, επειδή αφορά το σύνολο των εκτάσεών τους, ή, αν ποτέ αποζημιωθούν, να περιμένουν χρόνια για να πάρουν τελικά ψίχουλα.
Δεν μπορεί να είμαστε στο 2024, με τέτοια τεχνολογία και πρόοδο της επιστήμης, να είμαστε δίπλα σε ποτάμια και σε βουνά με νερό, και να μην έχουμε να ποτίσουμε τα χωράφια μας και τα ζώα μας.
Δεν μπορεί να είμαστε ολόκληρος ο δήμος Ερυμάνθου δίπλα στο φράγμα Πείρου - Παραπείρου και την ίδια στιγμή εμείς να μετράμε το νερό σταγόνα - σταγόνα, ολόκληρα χωριά, και δεκάδες στάνες μόλις ένα χιλιόμετρο από το φράγμα να μένουν χωρίς νερό για ώρες κάθε μέρα.
Επίσης, ένα πρόβλημα που έχει προκύψει τελευταία, με τις αρρώστιες των ζώων που αντιμετωπίζουμε, είναι η σφαγή των ζώων, αφού σε ολόκληρο τον δήμο υπάρχει ένας και μόνο κτηνίατρος, και ο Σύλλογός μας επανειλημμένα είχε ζητήσει και δεύτερο, τουλάχιστον σε μια περίοδο που όλοι τον χρειάζονται.
Το λέμε και από αυτό το βήμα: Οι κτηνοτρόφοι και οι αγρότες δεν αντέχουμε άλλο με το τεράστιο κόστος παραγωγής, με τα λιπάσματα και τις ζωοτροφές να έχουν τριπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια, με τις χαμηλές τιμές σε προϊόντα μας, ορισμένες φορές και κάτω του κόστους.
Θέλουμε να μείνουμε στα χωριά μας, στον τόπο μας. Γι' αυτό παλεύουμε μέσα από τους Συλλόγους μας και την Ομοσπονδία μας για κατώτατες εγγυημένες τιμές στο γάλα και σε όλα τα προϊόντα, οι οποίες θα καθορίζονται ετησίως, ανάλογα και με το κόστος παραγωγής, και θα επιτρέπουν την επιβίωσή μας.
Σε αυτόν τον αγώνα θα συνεχίσουμε, και ξέρουμε καλά ότι θα είστε στο πλευρό μας.