Τη σημασία που έχει η οικογένεια σε όλα τα θεραπευτικά προγράμματα του ΚΕΘΕΑ επεσήμανε η Κυρατσώ Σκοδρογιάννη, υπεύθυνη του προγράμματος «Στροφή», που απευθύνεται σε νέους 13 έως 21 ετών και στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Οπως εξήγησε, σε πολλές περιπτώσεις η οικογένεια είναι αυτή που κινητοποιείται και αναζητεί βοήθεια για το μέλος της, ενώ καθώς το πρόβλημα της χρήσης φεύγει από τη μέση έρχονται στο προσκήνιο σημαντικά θέματα όλης της ζωής.

Την «αφωνία» της διορισμένης διοίκησης του ΚΕΘΕΑ όσον αφορά το επίμαχο νομοσχέδιο σχολίασε ο Βασίλης Γρετσίτσας, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων, προσθέτοντας ότι οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι που βρίσκονται στην επανένταξη, οι οικογένειες, δεν συμφωνούν με αυτό που φέρνει η κυβέρνηση. Επεσήμανε μια σειρά κοινωνικούς παράγοντες που εντείνουν την αβεβαιότητα και δημιουργούν το έδαφος πάνω στο οποίο μεγαλώνουν τα προβλήματα και επομένως οι ανάγκες στην Ψυχική Υγεία και την Απεξάρτηση. «Εχουμε κάθε δίκιο να ζητάμε να αποσυρθεί αυτό το νομοσχέδιο», ξεκαθάρισε.

«Δεύτερο σπίτι» χαρακτήρισε τον Σύλλογο Οικογένειας ο Παντελής Ξυπολυτάς, μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Συλλόγων Οικογένειας ΚΕΘΕΑ. Το βάρος που δίνει το πρόγραμμα στην οικογένεια «είναι ένας από τους παράγοντες της επιτυχίας του ΚΕΘΕΑ», εκτίμησε, ωστόσο το νομοσχέδιο της κυβέρνησης δεν αναφέρει παρά μόνο μονολεκτικά και τυπικά την οικογένεια. «Είναι άλλος ένας λόγος για τον οποίο το νομοσχέδιο αυτό πρέπει να αποσυρθεί», σχολίασε.

«Νομοσχέδιο διάλυσης» χαρακτήρισε τις προωθούμενες ρυθμίσεις ο Δημήτρης Κολοκάθης, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων. Οπως εξήγησε, τα προγράμματα δεν μπορούν να λειτουργήσουν κάτω από την «ομπρέλα» ενός οργανισμού που ακολουθεί το ιατρικό μοντέλο του ΟΚΑΝΑ, με δεδομένο ότι η οργάνωση αυτή δεν τους επιτρέπει να ασκούν το θεραπευτικό τους έργο. «Σε δέκα χρόνια από τώρα θα το πληρώσουμε όλοι», προειδοποίησε και τόνισε την ανάγκη να μπουν εμπόδια στο νομοσχέδιο.

«Επιχειρείται ένα ακόμα χτύπημα, ίσως και το τελειωτικό, όχι μόνο στο ΚΕΘΕΑ αλλά συνολικά στη θεραπεία, στην ψυχοκοινωνική παρέμβαση, και στηρίζονται νομοθετικά, οικονομικά, διοικητικά τα υποκατάστατα», κατήγγειλε ο Μάκης Σίμος, αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικογένειας, ενώ στάθηκε ιδιαίτερα στο πλήγμα που δέχονται οι θεραπευτικές κοινότητες. «Ως γονείς, σύντροφοι, αδέρφια, παιδιά, απαιτούμε την απόσυρσή του», ξεκαθάρισε.

Τη σημασία της θεραπευτικής κοινότητας ανέδειξε ο Γεράσιμος Παπαναστασάτος, υπεύθυνος του Τομέα Ερευνας.«Αυτό το νομοσχέδιο διαμορφώνει ένα περιβάλλον αφόρητο κοινωνικά, ηθικά, επιστημονικά και οικονομικά», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Για «κορύφωση της αναλγησίας» της κυβέρνησης στον ευαίσθητο τομέα της Απεξάρτησης έκανε λόγο ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, απόφοιτος του προγράμματος Οικογένειας. Υπενθύμισε πως οι κυβερνήσεις «βάζουν στόχο» εδώ και χρόνια το ΚΕΘΕΑ, ενώ θεωρούν «ατομική ευθύνη» του καθενός το πρόβλημα της εξάρτησης.

«Εμείς εδώ, οι γονείς και τα παιδιά μας που είναι στην κοινότητα, στηριζόμαστε στην ομαδικότητα, στην ενσυναίσθηση, στην αγάπη, στο νοιάξιμο», δηλαδή στη φιλοσοφία και τον τρόπο λειτουργίας του ΚΕΘΕΑ, ανέφερε ο Τάσος Καππάτος, πρόεδρος του Συλλόγου Οικογένειας στο πρόγραμμα «Στροφή», ένα από τα προγράμματα τα οποία στοχοποιεί η κυβέρνηση.

Τον λόγο πήραν κι άλλοι γονείς που μετέφεραν την προσωπική τους πείρα από τη μάχη που έδωσαν όταν το πρόβλημα χτύπησε την πόρτα της οικογένειάς τους, και από τη βοήθεια που δέχτηκαν από το ΚΕΘΕΑ.

Ολοι τους ξεκαθάρισαν ότι δεν υπήρξε καμία λίστα αναμονής, αλλά το πρώτο ραντεβού τους κλείστηκε άμεσα. Στην πορεία που χρειάστηκε να διανύσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους δεν τους ζητήθηκε ποτέ να πληρώσουν «ούτε ένα ευρώ» για τις ανάγκες της θεραπείας. Οσο για τα αποτελέσματα, με χαρά διαπιστώνουν πως όχι μόνο αντιμετώπισαν τα προβλήματα εθισμού και εξάρτησης, αλλά έχουν καλύτερες σχέσεις μέσα στις οικογένειές τους. «Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι θα έρθει μια στιγμή που μια μητέρα δεν θα έχει πια πού να απευθυνθεί», σχολίασε μια μητέρα. Ενώ ένας πατέρας, μιλώντας «ως γονιός που έχει ωφεληθεί και θέλει να δει κι άλλους γονιούς να ωφελούνται», απαίτησε να σταματήσουν οι ρυθμίσεις που οδηγούν τα προγράμματα στο κλείσιμο.

Από τη συζήτηση δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι παρεμβάσεις νέων, αποφοίτων της θεραπευτικής κοινότητας της «Στροφής».«Είναι σαν να σου λένε "πάρε μια θεραπεία, πάρε μια αγωγή και κάτσε ήσυχος, μη μας ενοχλείς"», σχολίασε ο Γιάννης αναφορικά με την ουσία του νομοσχεδίου. «Νιώθω ότι υπάρχουν και συμφέροντα, φαρμακευτικά και άλλα», υπογράμμισε ο Νίκος, εκφράζοντας τον θυμό του για τον στραγγαλισμό των «στεγνών» προγραμμάτων. «Είχα στο μυαλό μου το πρόγραμμα σαν ψυχιατρείο», είπε ο Αλέξανδρος και εξήγησε ότι αρχικά προσπαθούσε να το αποφύγει. Τώρα διαπιστώνει πως το νέο νομοσχέδιο μετατρέπει την απεξάρτηση σε αυτό που φοβόταν ότι θα συναντούσε. Η δική του εμπειρία από την ολοκλήρωση του προγράμματος του ΚΕΘΕΑ τού δίδαξε πως ο καθένας μπορεί να ξεπεράσει πολλές δυσκολίες «με τις δυνάμεις τις δικές σου και τις δυνάμεις των άλλων», λειτουργώντας ομαδικά και με αλληλεγγύη, και γι' αυτόν τον λόγο θεωρεί το νομοσχέδιο καταστροφικό.