Αναφερόμενη στους λόγους που την οδήγησαν σε αυτή την έκδοση, η Δ. Σαμίου εξηγεί: «Πριν από πέντε χρόνια, παρακολουθούσα για πρώτη φορά το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης την Ακολουθία του Νυμφίου στην Καπνικαρέα, σ' αυτό το αριστούργημα της βυζαντινής αρχιτεκτονικής του 11ου αιώνα. Είναι γνωστό πως εκείνο που χαρακτηρίζει την ακολουθία της μέρας αυτής είναι το τροπάριο της Κασσιανής. Αυτό το τροπάριο το διδάχτηκα πριν από πενήντα τουλάχιστον χρόνια από τον αείμνηστο και μοναδικό δάσκαλο Σίμωνα Καρά. Από τότε δεν το ξανάκουσα ποτέ στην εκτέλεση που το είχα διδαχτεί, παρά μόνο στην Καπνικαρέα από τον Γιώργο Ρεμούνδο και το χορό του, ακριβώς όπως το ήξερα, μια και ο Γιώργος υπήρξε μαθητής του δασκάλου. Αμέσως πήρα την απόφαση να σώσουμε αυτό το μουσικό αριστούργημα, που διαρκεί περισσότερο από είκοσι λεπτά, δίνοντας έτσι την ευκαιρία και σε άλλους να το απολαύσουνε». Ψάλλει ο Βυζαντινός Χορός «Οι Καλοφωνάρηδες», σε διδασκαλία - διεύθυνση του Γιώργου Ρεμούνδου.
Ενόψει του Πάσχα υπενθυμίζουμε το εξαίρετο διπλό άλμπουμ «Τα Πασχαλιάτικα» της Δόμνας Σαμίου, που είχε κυκλοφορήσει πριν λίγα χρόνια επίσης από το Σύλλογό της και περιλαμβάνει δεκάδες «ανοιξιάτικα τραγούδια του θανάτου και της Ανάστασης». Ο πρώτος ψηφιακός δίσκος περιλαμβάνει «Τα τελετουργικά», είκοσι εννέα μουσικά κομμάτια που αναφέρονται στις εκδηλώσεις και τα έθιμα της άνοιξης. Ξεκινώντας από την Καθαρή Δευτέρα καταγράφουν τη Σαρακοστή, τις τελετουργίες και τις κοριτσίστικες γιορτές «του Λαζάρου» και των «Βαΐων» μέχρι τα «μαγικά» τραγούδια της Λαμπρής και της Δεύτερης Μέρας του Πάσχα. Οπως για παράδειγμα το τραγούδι που προέρχεται από το Μελί Ερυθραίας της Μικράς Ασίας: «Χριστός Ανέ - Χριστός Ανέστη μάτια μου/ Χριστός Ανέστη μάτια μου κι έλα να φιληθούμε/, έτσ' είναι μάτια μου, έτσ' είναι κι έλα να φιληθούμε/ πάρε και κλη - πάρε και κλήμα τ' αμπελιού/ πάρε και κλήμα τ' αμπελιού κι έλ' να στεφανωθούμε/. Εβγα να με δεις που ήρθα/ τ' άστρι μ' έφερε τη νύχτα. Ομορφη που 'ναι η Λαμπρή απ' όλες τσι σκολάδες/, που βγάζουν την Ανάσταση μ' ολόχρυσες λαμπάδες/. Βιόλα μου και κατιφέ μου/ δε σ' αλησμονώ ποτέ μου...».
Σε διαφορετικό κλίμα και μουσικό ύφος ο δεύτερος δίσκος με τίτλο «Χορευτικά» είναι μια πρόσκληση σε γλέντι και χορό. Περιλαμβάνει είκοσι δύο τραγούδια και σκοπούς, που «δοξάζουν τη ζωή και την άνοιξη» και δημιουργούν την κατάλληλη ατμόσφαιρα για μια μοναδική γιορτή, ένα λαμπρό πασχαλιάτικο πανηγύρι. Και σε αυτή τη δισκογραφική δουλιά της Δόμνας Σαμίου, εκτός από τους επαγγελματίες μουσικούς συνεργάτες της, τραγουδούν παιδιά, γυναίκες και άντρες, κάτοικοι των περιοχών όπου καταγράφηκαν τα έθιμα και τα τραγούδια. Ακόμη οι Θανάσης Μωραΐτης, Θεοπούλα Δοϊτσίδη, Λαμπριάνα Αγγούση και Αντώνης Κυρίτσης.
Το υλικό που περιλαμβάνεται στους δύο δίσκους, όπως έχει πει η Δόμνα Σαμίου, είναι αποτέλεσμα πολύχρονης έρευνάς της και καταγραφής από το '60 και μετά. Τα τραγούδια προέρχονται από το δικό της αρχείο (έχει συλλέξει 4.000 τραγούδια), καθώς και από το Λαογραφικό Αρχείο της Ακαδημίας Αθηνών, όπως είναι το τραγούδι του Ζαφείρη, που αναφέρεται σε ένα πολύ παλιό έθιμο, το οποίο συμβολίζει την ανάσταση της φύσης.
Οι δίσκοι «Τα Πασχαλιάτικα» και η «Ακολουθία του Νυμφίου» διακινούνται από την «Κίνηση Ηχου και Εικόνας».