Αρχικά συγκεντρώθηκαν στην Καμάρα και από εκεί με μαχητική πορεία στους δρόμους της πόλης κατευθύνθηκαν προς το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης, με στάση μπροστά στο αμερικάνικο προξενείο, όπου κατήγγειλαν τον ρόλο των Ευρωαμερικανών ιμπεριαλιστών.
Με συνθήματα όπως «Ακούστε καλά τι λένε οι φοιτητές, θέλουμε δημόσιες και δωρεάν σπουδές», «Δωρεάν σπουδές, πτυχία με αξία, η γνώση είναι δικαίωμα και όχι ευκαιρία», «Εμείς μιλάμε για γνώση και σπουδές κι αυτοί μιλάνε για κέρδη και ζημιές», πορεύτηκαν και δημιούργησαν κλίμα αγωνιστικού ξεσηκωμού στο κέντρο της πόλης.
Στην κινητοποίηση μαχητικό και μαζικό «παρών» έδωσαν για άλλη μια φορά μαθητές πίσω από το πανό της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών, οι διδάσκοντες και οι άλλοι εργαζόμενοι των πανεπιστημίων, οι εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που συμμετείχαν με στάση εργασίας.
Η πορεία συνεχίστηκε με επόμενο σταθμό το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, όπου οι φοιτητές έγραψαν με κόκκινη μπογιά μπροστά στην είσοδο του κτιρίου «Το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα ξεχαστεί - απεργία στις 28/2», εκφράζοντας την απαίτηση λαού και νεολαίας να προκηρυχθεί απεργία για τις 28/2.
Η Χριστίνα Σταμούλη, πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών Χημικού, είπε: «Ο όρκος που δώσαμε ότι θα γίνουμε η φωνή όλων των νεκρών, ότι το έγκλημα αυτό δεν θα ξεχαστεί παραμένει. Συνεχίζουμε με τον κοινό αγώνα που δίνουμε οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μαθητές. Στέλνουμε αυτό το μήνυμα και καταγγέλλουμε την κυβέρνηση και όλους όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα για την πολιτική που τσακίζει τις ζωές μας, τις κοστολογεί. Καλούμε το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης να προκηρύξει εδώ και τώρα απεργία για τις 28/2, όπως καλούν δεκάδες εργατικά σωματεία, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες. Θέλουμε ο αγώνας αυτός να είναι κοινός και θέλουμε μαζί μας όλο τον λαό». Και το σύνθημα «Φοιτητές - εργατιά, μια φωνή και μια γροθιά» αντήχησε ακόμα πιο δυνατά, πιο αποφασιστικά.