Ο τίτλος ενός λογοτεχνήματος, μιας ταινίας, μιας θεατρικής παράστασης ή performance, συνηθίζει να προϊδεάζει τον αναγνώστη ή τον θεατή για το τι πραγματεύεται το εν λόγω πολιτισμικό προϊόν. Μπορεί να είναι το όνομα του κεντρικού ήρωα, ίσως ο τόπος που διαδραματίζεται η πλοκή, μια χρονολογία ή οποιοσδήποτε ευφάνταστος ή μη τίτλος τού αποδώσει ο δημιουργός του. Με κάποιον τρόπο, όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις, θα συνδέεται με την κεντρική ιδέα του έργου. Διαβάζοντας «Αράφ» στη μαρκίζα ενός θεάτρου χωρίς να υπάρχει κάποιος υπότιτλος, μου δημιουργήθηκε η αίσθηση πως είναι ένα όνομα που σίγουρα δεν είναι ελληνικό και με, κατ' εμέ, εμφανή τρόπο αραβοφέρνει. Από τα πρώτα πράγματα που έμαθα ως...

779 λέξεις, στήλη: ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ, σελ.: 27

167 λέξεις, σελ.: 27

167 λέξεις, σελ.: 27

81 λέξεις, σελ.: 27