Ο μεγάλος σεισμός στην Ιαπωνία θύμισε σε όλους τι σημαίνει να ζεις σε σεισμογόνο χώρα. Και μπορεί η Ελλάδα να «κείται μακράν», είναι όμως η πιο σεισμογόνος χώρα στην Ευρώπη και η 6η στον κόσμο, που σημαίνει ότι μόνο ο ολοκληρωμένος αντισεισμικός σχεδιασμός και η πρόληψη μπορούν να αποτελέσουν ασπίδα για τον λαό. Ολα αυτά όμως είναι άγνωστες λέξεις για το κράτος και τις κυβερνήσεις του, που όπως παντού, έτσι κι εδώ, με τον ...αλγόριθμο του κόστους - οφέλους έχουν αφήσει κυριολεκτικά στο «πάμε κι όπου βγει» ακόμα και τους στοιχειώδεις προσεισμικούς ελέγχους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η σημερινή κυβέρνηση, που πριν από έναν χρόνο περίπου, με αφορμή τότε τον μεγάλο σεισμό σε Τουρκία και Συρία, είχε εξαγγείλει ένα πρόγραμμα προσεισμικών ελέγχων σε όλα τα δημόσια κτίρια, με προτεραιότητα τα σχολεία και τα νοσοκομεία, δηλαδή 20.000 κτίρια, πολλά από τα οποία δεν έχουν ελεγχθεί ποτέ για τη αντισεισμική τους αντοχή! Το πρόγραμμα - που θα «έτρεχε» η κυβέρνηση σε συνεργασία με το ΤΕΕ - αναγγέλθηκε, ψηφίστηκε, «θυροκολλήθηκε»... Πόσα δημόσια κτίρια έχουν ελεγχθεί από τότε; Κανένα απολύτως! Ειδικά σε ό,τι αφορά τα σχολεία, είναι βέβαιο ότι με αυτούς τους (ανύπαρκτους) ρυθμούς, θα περάσει άλλη μια χρονιά χωρίς να γίνει ο παραμικρός αντισεισμικός έλεγχος. Κατά τ' άλλα, χορτάσαμε από εικόνες της γονατισμένης Ιαπωνίας και από αναλύσεις ειδικών και μη για τη σημασία της αντισεισμικής πρόληψης και προστασίας...