«Με άδεια χέρια», λέει, έφυγε ο Κ. Πάουελ από τη Μέση Ανατολή. Ουδέν αναληθέστερον. Πάσχισε να βοηθήσει τον Σαρόν να συγκαλύψει το αποτρόπαιο έγκλημά του. «Εδειχνε» διαρκώς τον Γ. Αραφάτ, ως υπεύθυνο της «τρομοκρατίας», δίνοντας συγχωροχάρτι για τη σφαγή που γινόταν μπροστά στα μάτια του. Εφυγε αφήνοντας ακόμα και τους ικέτες στο Ναό της Γεννήσεως στα νύχια των δημίων τους.

Η «περιστερά» δεν πήγε για να «σβήσει τη φωτιά», να σταματήσει τον πόλεμο, να στριμώξει τον «χασάπη» της Μέσης Ανατολής, όπως αφελώς ή σκόπιμα κάποιοι διέδιδαν. Πήγε για να συμπαρασταθεί στο «φίλο Σαρόν». Ηθελε να επιβάλει τους ταπεινωτικούς όρους της συνθηκολόγησης στον «ηττημένο». Βάσιμα, λοιπόν, δήλωσε «απογοητευμένος» από τον Γ. Αραφάτ.

Κυρώσεις από τις ΗΠΑ; Ασφαλώς. Αλλά σε βάρος ...των Παλαιστινίων. Αν δε συμμορφωθούν θα τους κλείσουν τα γραφεία στην Ουάσιγκτον και θα τους κόψουν την «ανθρωπιστική βοήθεια».

Λαούς εξανδραποδισμένους, σφαγμένους, βαθιά πληγωμένους, φοβισμένους και ανήμπορους να σηκώσουν κεφάλι, υποτελείς και ακίνδυνους για τη νέα τάξη. Να το όραμα, που ενώνει ΗΠΑ και Ισραήλ. Οραμα που γοητεύει και τους Ευρωπαίους «συμμάχους», οι οποίοι δεν υποσκάπτουν βέβαια τα θεμέλια της νέας τάξης.

«Νομίζουν ότι με τη σύλληψη του άνδρα μου θα τελειώσει η ιντιφάντα, η εξέγερση των παιδιών μας εναντίον της ισραηλινής κατοχής... Η αδικία είναι μεγάλη. Μπήκαν με τανκς στις παλαιστινιακές πόλεις, σκότωσαν, κατέστρεψαν τις περιουσίες μας, δε θα βρουν ποτέ δικαίωση». Μαρουάν Μπαργούτι, σύζυγος του ηγετικού στελέχους της «Φατάχ» Μαρουάν Μπαργούτι. (Συνέντευξη στον Γ. Διακογιάννη στα ΝΕΑ). Περήφανη απάντηση στο «όραμα» των αρχιδολοφόνων των λαών.

Αηδία και οργή, που ο πλανητάρχης έπιασε στο στόμα του τις μητέρες των Παλαιστινίων. Η σφαγή της Τζενίν φέρει και τη δική του «υπογραφή». Ανείπωτη η φρίκη. Καλύτερα να μιλήσουν οι ανταποκριτές που έφτασαν «οργανωμένα» εκεί. (Βλέπε διπλανές στήλες).