ΜΑΛΙΣΤΑ, μόλις μια μέρα πριν τη σημερινή απεργία, ο πρωθυπουργός μάς μίλησε για την ...κοινωνική πολιτική της κυβέρνησής του και το πόσο απεχθάνεται τον κοινωνικό αποκλεισμό! Στα σοβαρά πιστεύει ότι μπορεί να πείσει έστω κι έναν εργαζόμενο με κάτι τέτοια;

Να τους χαίρεται τους επικοινωνιολόγους και τους συμβούλους του, πλην όμως, με μερικές τέτοιες δηλώσεις γενικόλογου χαρακτήρα, ούτε το Φορολογικό ξεχνιέται, ούτε το 2,5% της εισοδηματικής πολιτικής, ούτε η ανεργία, ούτε το Ασφαλιστικό.

Ειδικά το τελευταίο πάει από το κακό στο χειρότερο και κανένα επικοινωνιακό κολπάκι δεν μπορεί να κάνει το μαύρο άσπρο. Και μια και μιλήσαμε για «μαύρο», δε φανταζόμαστε ότι η κυβέρνηση περιμένει να μη φανούν οι σχετικές επιπτώσεις στις δημοτικές εκλογές!

Μάλλον το γνωρίζει και γι' αυτό ετοιμάζει από τώρα τις άμυνές της.

ΚΑΙ Η ΓΕΙΤΟΝΙΚΗ μας Ιταλία στην ίδια κατάσταση βρίσκεται. Με τη διαφορά βέβαια ότι εκεί κυβερνά ένας ιδιοκτήτης ΜΜΕ και όχι ένας υπάλληλος ιδιοκτητών ΜΜΕ. Μικρή διαφορά ίσως, αλλά έχει σημασία.

Βλέπετε, τελικά οι παράδεισοι της Ενωμένης Ευρώπης δεν είναι καθόλου παράδεισοι. Για τους εργαζόμενους, βέβαια. Και, βέβαια, ο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία δεν ασκεί καμιά πολιτική ασύμβατη με τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Αντιθέτως, κι αυτός διαρθρωτικές αλλαγές για την επιτάχυνση των ρυθμών ανάπτυξης θέλει να εφαρμόσει.

ΑΥΤΗ Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ εντός «ολίγων ημερών» από τα παλαιστινιακά εδάφη, που υποσχέθηκε ο Αριέλ Σαρόν, είναι μια πραγματικά ανατριχιαστική δήλωση. Μιλάμε για λίγες μέρες σφαγών, που βέβαια θα γίνουν τώρα με εντατικούς ρυθμούς.

Και ποια είναι η αντίδραση του «διεθνούς παράγοντα»; Ο Κόλιν Πάουελ να δηλώνει ευτυχής για τη δήλωση του Ισραηλινού πρωθυπουργού και η Ευρωπαϊκή Ενωση να παριστάνει ότι εθελοτυφλεί, στηρίζοντας ουσιαστικά τις εξελίξεις.