«Δυναμώνουμε τη σπίθα του αγώνα στον δρόμο για τον σοσιαλισμό, για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση της γυναίκας, κόντρα στα σκοτάδια των διακρίσεων, της βίας, της εκμετάλλευσης». Με αυτό το σύνθημα θα στηθεί για μια ακόμα χρονιά το Στέκι της Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ για τις Νέες Γυναίκες και τα Νέα Ζευγάρια στο 49ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στην Αθήνα. Η «Κόκκινη Γωνιά» για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση των γυναικών ετοιμάζεται να υποδεχτεί τις χιλιάδες επισκέπτριες του Φεστιβάλ, τις μαθήτριες, τις φοιτήτριες, τις νέες εργαζόμενες που συναντηθήκαμε όλο το προηγούμενο διάστημα στα σχολεία, στις σχολές, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές.

Η ΚΝΕ μέσα και από το Φεστιβάλ απευθύνει πλατύ κάλεσμα συμπόρευσης σε όλες τις νέες γυναίκες που αγωνιούν, προβληματίζονται και αγανακτούν από τις οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές, πολιτισμικές διακρίσεις που βιώνουν σε κάθε πλευρά της ζωής τους. Η δραστηριότητα που θα αναπτυχθεί στην «Κόκκινη Γωνιά» μπορεί να δώσει απάντηση, έμπνευση και ανάταση στις επισκέπτριες, αλλά και στους επισκέπτες του Φεστιβάλ, για τη νέα αγωνιστική χρονιά!

Στο επίκεντρο της συζήτησης θα βρεθεί η ανάγκη να ανέβει η συμμετοχή των νέων γυναικών στον αγώνα για να σπάσει οριστικά ο φαύλος κύκλος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, της βίας, της γυναικείας ανισοτιμίας. Γιατί στην «αρένα» και τη σήψη της εκμεταλλευτικής κοινωνίας παραμένουν οικονομικοί, κοινωνικοί, πολιτικοί παράγοντες αλλά και υποκειμενικές αντιλήψεις που εμποδίζουν τη συμμετοχή της νέας γυναίκας στο εργατικό σωματείο, στον ταξικό πολιτικό αγώνα, στην ΚΝΕ.

Οι εξελίξεις της χρονιάς που πέρασε αποκαλύπτουν ότι το «βαρέλι» της σήψης και της βαρβαρότητας του καπιταλιστικού συστήματος δεν έχει πάτο. Πολλαπλασιάζονται τα εμπόδια που συναντά μια φοιτήτρια στην πορεία των σπουδών της, μέσα από ένα συνεχές κυνήγι δεξιοτήτων. Γενικεύεται η ανασφάλεια της νέας εργαζόμενης με τη δουλειά και τα ωράρια - λάστιχο, με την εργασιακή ζούγκλα που μονιμοποιείται μέσα από τον νέο αντεργατικό οδοστρωτήρα τον οποίο ετοιμάζεται να φέρει στη Βουλή η κυβέρνηση. Τα φρικιαστικά εγκλήματα βίας και κακοποίησης γυναικών, που φτάνουν μέχρι και τη δολοφονία, οι τραγικές ελλείψεις στην παιδική προστασία, σφίγγουν το στομάχι. Αποτροπιασμό προκαλούν και οι πρόσφατες σοκαριστικές καταγγελίες εκμετάλλευσης παρένθετων μητέρων και δοτριών ωαρίων, που έφεραν με τραγικό τρόπο στο προσκήνιο το «απόστημα» που δημιουργεί η εμπορευματοποίηση της αναπαραγωγικής διαδικασίας.

Αχτίδα φωτός σε αυτές τις σκοτεινές στιγμές, τις οποίες αναπαράγει η καπιταλιστική κοινωνία στη σύγχρονη αντιδραστικοποίησή της, ήταν οι πρωτοβουλίες του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, με εκδηλώσεις, συζητήσεις, αγωνιστικές κινητοποιήσεις σε σχολεία, σχολές και χώρους δουλειάς. Η μαζική ιδεολογική - πολιτική παρέμβαση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, μαζί με τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες μας σε σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους, μαθητικά συμβούλια αλλά και στους γυναικείους συλλόγους και τις ομάδες της ΟΓΕ, δίνουν απάντηση στον προβληματισμό, στην οργή και αγανάκτηση των νέων γυναικών και ανδρών για αυτά τα αδιέξοδα: Τις κοινωνικές διακρίσεις, την εκμετάλλευση, την ανασφάλεια, τη βία της εργοδοσίας και του αστικού κράτους, τον κίνδυνο της απόλυσης και της φτώχειας, τη δήθεν «κανονικότητα» της εμπορευματοποίησης της σεξουαλικότητας και του σώματος. Κυρίως, φωτίζουμε ότι κάθε κοπέλα, με τη δική της αποφασιστική, μαχητική θέληση και στάση, μπορεί να συμβάλει στον δρόμο του αγώνα για την κατάργηση κάθε μορφής ανισοτιμίας, βίας, εκμετάλλευσης και καταπίεσης, στον σοσιαλισμό τον 21ο αιώνα.

Γιατί σήμερα, με βάση την εξέλιξη της επιστήμης, της τεχνολογίας, της παραγωγής τον 21ο αιώνα, υπάρχουν όλες οι δυνατότητες ώστε κάθε άνθρωπος - γυναίκα και άνδρας - να ζει κοινωνικά και οικονομικά ανεξάρτητος. Να απολαμβάνει σύγχρονα κοινωνικά δικαιώματα στην εργασία, με σταθερό ωράριο και αξιοπρεπές εισόδημα, στην ολόπλευρη μόρφωση, στην Υγεία, στον Πολιτισμό, στον Αθλητισμό, στον προσωπικό δημιουργικό χρόνο. Αυτές οι δυνατότητες μπορούν να διασφαλιστούν καθολικά σε όλες και όλους με την απελευθέρωση της κοινωνίας από τα καπιταλιστικά δεσμά, στη σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία. Ο σοσιαλισμός, με το επαναστατικό ξερίζωμα της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και όλων των άλλων κοινωνικών σχέσεων που διαμορφώνονται γύρω από αυτή, είναι η κοινωνία που μπορεί να διασφαλίσει ισότιμες σχέσεις, αμοιβαίου σεβασμού ανάμεσα στα δύο φύλα. Θεμελιώνεται η κοινωνική ιδιοκτησία, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της κοινωνικής παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών, με κριτήριο όχι το επιχειρηματικό - καπιταλιστικό κέρδος αλλά να ικανοποιούνται σε όλο και ανώτερο επίπεδο οι σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Σε αυτήν τη βάση μπορεί να ξεριζωθεί ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους εργαζόμενους, να διαμορφωθούν ειλικρινείς σχέσεις συντροφικότητας, συναδελφικότητας, φιλίας και έρωτα.

Είναι στο χέρι καθενός και καθεμιάς να γίνουμε μαχητές στον ταξικό πολιτικό αγώνα, που αποτελεί πηγή έμπνευσης για αγωνιστική και ανυπότακτη στάση σε όλα τα πεδία της ζωής, και στις διαπροσωπικές σχέσεις. Σε αυτόν τον αγώνα κάθε μαθήτρια, φοιτήτρια, νέα εργαζόμενη μπορεί να σκεφτεί διαφορετικά τη ζωή της, να οπλιστεί με αξίες και χαρακτηριστικά που είναι ικανά να λειτουργούν ως οδοστρωτήρας απέναντι στα σκοτάδια των καιρών.

Στον κοινό αγώνα ανδρών και γυναικών με βάση τα κοινά εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, ενάντια σε όσα μας καταπιέζουν, γίνονται μάθημα ζωής η αλληλεγγύη, ο αλληλοσεβασμός, η ανιδιοτέλεια, κόντρα στις κυρίαρχες «αξίες» του ατομισμού, του εγωιστικού τρόπου ζωής, της υποτίμησης της αξιοπρέπειας, ακόμα και της ζωής ενός ανθρώπου. Είναι «κυματοθραύστης» στα σάπια στερεότυπα για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, στις δήθεν σύγχρονες - αντιδραστικές και στις αναχρονιστικές πατριαρχικές κοινωνικές αντιλήψεις, που δηλητηριάζουν τη σχέση των δύο φύλων. Στον δρόμο της γνώσης και του αγώνα κάθε γυναίκα μπορεί να βρει το θάρρος, την αντοχή, τη δύναμη να παλέψει μαχητικά για να αλλάξει τη ζωή της.

Μέσα σε αυτόν τον αγώνα χτίζεται ασπίδα προστασίας απέναντι στα φαινόμενα της πολύμορφης βίας κατά των γυναικών. Δυναμώνει η μαχητικότητα στην υπεράσπιση των συναδελφισσών στον χώρο δουλειάς απέναντι στην εργοδοτική βία και ασυδοσία, που φτάνει μέχρι τη σεξουαλική παρενόχληση, την απόλυση εγκύων, τους εκβιασμούς ώστε να αναβάλουν τη δημιουργία οικογένειας. Δυναμώνει η διεκδίκηση για μέτρα στήριξης των γυναικών, των οικογενειών των θυμάτων, φωτίζοντας τις ταξικές αιτίες που διαμορφώνουν τους δράστες - «τέρατα» και εκθέτουν τις γυναίκες σε κάθε είδους κίνδυνο, στην ανασφάλεια.

Κάθε γυναίκα μπορεί να σκεφτεί διαφορετικά τη ζωή της, τις προσωπικές επιλογές στη στάση και τη δράση της, κάνοντας μια κρίσιμη και αποφασιστική για το μέλλον της επιλογή: Να δείξει εμπιστοσύνη στο σύνθημα που γεννήθηκε μέσα στις καθημερινές μάχες, «Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, στον δρόμο της ανατροπής, με δυνατό ΚΚΕ». Σε αυτόν τον αγώνα πρωταγωνιστούν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, οι υποψήφιοι, γυναίκες και άνδρες, με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στις 13 Περιφέρειες και στους δήμους.