Με την κατάθεση ως μάρτυρα του πρώην υπουργού Προστασίας του Πολίτη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, Νίκου Τόσκα, συνεχίστηκε χτες μετά τις θερινές διακοπές η δίκη για την τραγωδία στο Μάτι, από τη φονική πυρκαγιά τον Ιούλη του 2018 με τους 104 νεκρούς.

Σε μια προσπάθεια να διαχυθούν οι πολιτικές ευθύνες για το έγκλημα, αλλά και να συγκαλυφθεί ο αντιλαϊκός χαρακτήρας του κράτους, ο πρώην υπουργός αρχικά εξέφρασε τη θλίψη του «για τον κρατικό μηχανισμό διαχρονικά που δεν μπόρεσε να σταματήσει αυτή την τραγωδία», αποδίδοντάς την σε διαχειριστικές παραλείψεις και λάθη.

Επικαλέστηκε κι αυτός τις «εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες, έλλειψη μέσων, πολεοδομικά προβλήματα» και πρόβαλε το επιχείρημα της καμένης γης, λέγοντας ότι «παραλάβαμε το 2015 μια πολύ δύσκολη κατάσταση δημοσιονομικά και από πλευράς μέσων. Δεν είχαν σωλήνες οι πυροσβέστες. Δεν μπορούσαμε να νοικιάσουμε μέσα πυρόσβεσης».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις δύο φωτιές που υπήρχαν στην Αττική και απέδωσε την κατάληξη στο Μάτι σε επιχειρησιακά λάθη, χωρίς βέβαια να βλέπει πουθενά πολιτικές ευθύνες. «Εγώ δεν έδωσα επιχειρησιακές εντολές, παρά μόνο κάποιες προτροπές σχετικά με το να μεταφερθούν τα μέσα στο σημείο που υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη», είπε και σε ερώτηση ποιος καθόριζε την προτεραιότητα σημείωσε ότι αυτό το έκανε η Πυροσβεστική.

Αναφορικά με τη φωτιά στην Κινέτα κοντά στα διυλιστήρια της «Μotor Oil» και την εκτροπή ενός ελικοπτέρου, ισχυρίστηκε ότι «το έμαθα την επόμενη ημέρα και θύμωσα γιατί είχα δώσει εντολή, όπως είπα, για να παραπέμπουν σε εμένα αν δεχτούν επιχειρηματικές πιέσεις», ενώ σε ερώτηση για το αν υπήρξε παρέμβαση Βαρδινογιάννη για τη συγκεκριμένη εκτροπή, είπε ότι «δεν ήξερα για τη συνομιλία με τον κ. Βαρδινογιάννη. Ρωτήστε τους ίδιους. Είναι επιχειρησιακό το θέμα. Δεν είναι πολιτικό».

Σε όλη του την κατάθεση ο Ν. Τόσκας αρνήθηκε προκλητικά την παραμικρή πολιτική ευθύνη, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «εγώ είχα την πολιτική ευθύνη (σ.σ. γενικά στον συντονισμό) αλλά δεν είμαι κατηγορούμενος και αυτό έχει κριθεί (...) Το θέμα πολιτικοποιείται (...) Παραιτήθηκα γιατί έχω μάθει από τον στρατό και η συνείδησή μου επιβάλλει ότι φταις δεν φταις, αν γίνει κάτι παραιτείσαι».

Η κατάθεση συνεχίζεται σήμερα.