Με την Αλεξανδρούπολη να βρίσκεται στις φλόγες για τέταρτη συνεχόμενη μέρα και την Ανατ. Μακεδονία - Θράκη να μετράει δεκάδες εστίες φωτιάς, τα φλεγόμενα δάση του Εβρου να γίνονται τάφος για δεκάδες μετανάστες, τη Βοιωτία στο «κόκκινο» από αναζωπυρώσεις και τους κατοίκους να δίνουν μάχη σε πολλές ακόμα περιοχές της Στερεάς και της Εύβοιας, χτες ήρθε ξανά η σειρά της Αττικής να ζήσει τον πύρινο εφιάλτη, πριν καλά καλά συμπληρωθεί ένας μήνας από τις φωτιές του Ιούλη. Το χάος που ακολουθεί σε όποια φωτιά ανάψει, οι εικόνες με τους αρρώστους ηλικιωμένους να νοσηλεύονται ξαπλωμένοι στο σαλόνι πλοίου μετά την εκκένωση του Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, οι καταγγελίες για μεγάλες ελλείψεις σε μέσα πυρόσβεσης και προσωπικό, οι προκλητικές δικαιολογίες της κυβέρνησης, που τα ρίχνει όλα στην «κλιματική αλλαγή», έρχονται να επιβεβαιώσουν για άλλη μια φορά ότι οι τραγικές απώλειες σε δασικό πλούτο, περιουσίες, ακόμα και ανθρώπινες ζωές, που επαναλαμβάνονται, δεν είναι συνέπεια ούτε κάποιας «αστοχίας» ούτε της «ανικανότητας» κυβέρνησης και κρατικού μηχανισμού, αλλά το αποτέλεσμα ενός κράτους που δουλεύει ρολόι όταν είναι να υπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου, είναι όμως επιλεκτικά ανήμπορο να προστατεύσει τον λαό.