Κυριακή 14 Απρίλη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
Η εμπορευματοποίηση παράγει βία

Sportidea

Για όλα τα γεγονότα που συμβαίνουν εδώ και αρκετά χρόνια μέσα και έξω από τα γήπεδα, που πλήττουν το ποδόσφαιρο και το καθιστούν αναξιόπιστο στη συνείδηση όλου του φιλάθλου κόσμου και του λαού μας γενικότερα, εκτρέποντας πολλές φορές τους οπαδούς σε πράξεις βίας, υπάρχουν αιτίες. Οι εξελίξεις που διαμορφώθηκαν στο ποδόσφαιρο μετά από δυναμικές παρεμβάσεις ανθρώπων και φορέων του ποδοσφαίρου, που θέλουν την εξυγίανση και την κάθαρση στο χώρο, οδήγησαν τα πράγματα σε συζήτηση και ψήφιση νόμου στη Βουλή με την ομόφωνη συμφωνία σχεδόν όλων των βουλευτών ότι δεν πάει άλλο και ότι πρέπει να παρθούν εκείνα τα μέτρα που θα φέρουν τις ριζοσπαστικές αλλαγές προς το καλύτερο για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Αυτό που μένει πλέον είναι ότι δε φτάνει η καλή πρόθεση αλλά συνολικά η πολιτική βούληση όλης της κυβέρνησης να προχωρήσει, αφού πλέον είναι δεδομένη η θέληση όλου του φίλαθλου κόσμου και του λαού μας.

Παρακολουθώντας από κοντά αυτές τις παρεμβάσεις όλων των υγιών δυνάμεων του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού, διαπιστώνει κανείς ότι διαμορφώνεται ένα κοινό αίτημα: ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ. Το ερώτημα είναι, τι εννοεί και πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας από αυτούς τους παράγοντες την εξυγίανση και την κάθαρση. Φυσικά ο καθένας είναι αρμόδιος να απαντήσει. Ετσι λοιπόν, και σε ό,τι με αφορά, για μία ακόμα φορά, θέλω να εκθέσω τις προσωπικές απόψεις, για το πώς αντιλαμβάνομαι και αγωνίζομαι για την εξυγίανση και κάθαρση του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Η άποψή μου είναι ότι η ΚΥΡΙΑ αιτία που γεννά επαναλαμβανόμενα γεγονότα αναξιοπιστίας και που βλέπουμε στο φως της δημοσιότητας με παράγωγο και τη βία, είναι η ΑΚΡΑΤΗ ΠΛΕΟΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και η ασύδοτη δραστηριότητα ισχυρών οικονομικά παραγόντων.

Αγαπητοί φίλοι, από τη στιγμή που το λαϊκότερο άθλημα, το ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, μετατράπηκε σε ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ, είναι φυσικό επακόλουθο να συμβαίνουν τέτοια γεγονότα. Η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ αυτή που άνοιξε το δρόμο στη διείσδυση πλέον μεγάλων ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ και γενικά ισχυρών ανθρώπων του χρήματος. Αυτοί που διεισδύουν, στην πραγματικότητα έχουν σαν σκοπό την αύξηση των κερδών τους. Ετσι τα όσα ακούγονται και γράφονται περί φίλαθλου πνεύματος, αθλητικής άμιλλας και άλλα παρόμοια πομπώδη λόγια, είναι απλά το επικάλυμμα της ουσίας ώστε να ρίξουν στάχτη στα μάτια των φιλάθλων και να αποκρύψουν την ουσία και τον απώτερο σκοπό τους, το ΚΕΡΔΟΣ.

Αυτό καθ' αυτό το ΚΕΡΔΟΣ και ο σκληρός ανταγωνισμός που γεννά η απόκτησή του, οδηγεί σε αγορές σωματείων με μυθώδη και προκλητικά ποσά, συγχωνεύσεις, θυγατροποίηση αδύναμων οικονομικά σωματείων.

Και στο όνομα του ΚΕΡΔΟΥΣ, οι παρεμβάσεις τους είναι πολύ ισχυρές και μάλιστα επέβαλαν και νομοθετικές ρυθμίσεις όχι μόνο σε εθνικό ή ευρωπαϊκό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, προκειμένου να εξασφαλίσουν σε όλη την έκταση την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων τους αλλά και των ποδοσφαιριστών και υπηρεσιών.

Είναι γνωστή η ιστορία με την υπόθεση ΜΠΟΣΜΑΝ ή με τη μεταγραφή του ΡΟΝΑΛΝΤΟ. Η ΦΙΜΠΑ, στο μπάσκετ, προχώρησε ένα βήμα πιο μπροστά, απελευθερώνοντας την αθλητική αγορά σ' όλο τον κόσμο.

Αντί λοιπόν να έχουμε ένα φρενάρισμα και κάποιους περιορισμούς σ' αυτή την ασύδοτη και ανεξέλεγκτη επέκταση, ένα είναι το πραγματικό γεγονός, ότι αυτή η απελευθέρωση σύντομα θα επεκταθεί και θα «αγκαλιάσει» όχι μόνο το ποδόσφαιρο αλλά και άλλα αθλήματα που παρουσιάζουν μία δυναμική επιρροή στο φίλαθλο και λαϊκό αίσθημα.

Η διείσδυση αυτή των πολυεθνικών και ισχυρών οικονομικά παραγόντων, έχει ως αποτέλεσμα την επιβολή αλλαγών και στον τρόπο διοργάνωσης τόσο των εθνικών πρωταθλημάτων όσο και των ευρύτερων ευρωπαϊκών και παγκόσμιων διοργανώσεων. Είναι τεράστια τα κέρδη που αποκομίζουν τα σωματεία που συμμετέχουν στη διοργάνωση του CHAMPIONS LEAGUE. Βέβαια κανείς δεν αντιλέγει ότι η διάκριση είναι θεμιτή, αλλά πρέπει να συμφωνήσουμε επίσης ότι αυτά τα αμύθητα ποσά είναι το βασικό κίνητρο που «σπρώχνει» τους ενδιαφερόμενους μεγαλοεπιχειρηματίες και τις ομάδες που αυτοί ελέγχουν, προς την κατάκτηση των τίτλων και άλλων διακρίσεων στη χώρα τους.

Επόμενα, είναι απόλυτα εξηγήσιμα σε όλους, η διαπλοκή των συμφερόντων, οι αντιπαλότητες, οι παρεμβάσεις με τη μορφή «παραγκών», «συμμοριών» σε θεσμούς και ανθρώπους που λειτουργούν σε κέντρα αποφάσεων και μπορούν να διαμορφώνουν αποτελέσματα. Και είναι εντελώς αποκαρδιωτικό το ότι δε διαφαίνεται ότι θα σταματήσει το κυνήγι του ΚΕΡΔΟΥΣ, αφού ήδη δρομολογήθηκαν διαδικασίες για τη διοργάνωση της λεγόμενης ΣΟΥΠΕΡ ΛΙΓΚΑ. Αυτό σημαίνει ότι «χοντραίνει» το παιχνίδι πιο πολύ. Δηλαδή μόνο σωματεία με πολύ ισχυρή οικονομική βάση θα μπορούν να συμμετέχουν στη διοργάνωση αυτή.

Αν κάποιος καλόπιστος παρατηρητής ήθελε να συνοψίσει και να γενικεύσει τις εξελίξεις, θα αναφερόταν επιγραμματικά στα εξής:

1. Διείσδυση του ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ και ισχυρών ανθρώπων του χρήματος της χώρας στο ποδόσφαιρο.

2. ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ με στόχο το κέρδος και τις παρενέργειές του. Εκμετάλλευση, δηλαδή του θεάματος που προσφέρει ένα κοινωνικό αγαθό.

3. Επιβολή, με τη βοήθεια του επίσημου κράτους, νομοθετικού πλαισίου κομμένου και ραμμένου «στους σκοπούς των πολυεθνικών και των ανθρώπων του χρήματος».

Οι γρήγορες αυτές εξελίξεις μας έχουν φέρει σε οριακό σταυροδρόμι.

Ποιον δρόμο θα διαλέξουμε;

Θα συνεχίσουμε να είμαστε φίλαθλοι και παρατηρητές ενός ποδοσφαίρου αναξιόπιστου το οποίο κινείται στο πλαίσιο που περιγράψαμε και που καταγγέλλεται από όλους, εκπροσώπους φορέων και ανθρώπους του ποδοσφαίρου, συνδέσμους φιλάθλων και από ολόκληρη τη Βουλή των Ελλήνων;

Εδώ υπάρχει μία αντίφαση. Από τη μία θέλουμε ένα ποδόσφαιρο αξιόπιστο, υγιές, να παίξει τον κοινωνικό του ρόλο, να ψυχαγωγεί, ένα ποδόσφαιρο που ζήσαμε στα νεανικά μας χρόνια και από την άλλη δε γίνεται αντιληπτό, ότι για να γίνει αυτό πρέπει να ανατραπεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται το ποδόσφαιρο.

Αυτό όμως είναι μία γενναία ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ, που κατά τη γνώμη μου μέχρι σήμερα δεν έχουν δείξει να θέλουν και να μπορούν να κάνουν αυτοί που άσκησαν κυβερνητική εξουσία.

Γι' αυτό και αντιμετωπίζω με επιφύλαξη την όποια καλή πρόθεση εκφράζουν κυβερνητικά στελέχη.

Θα άρω τις επιφυλάξεις μου εφόσον η κυβέρνηση αφού έχει τη συμπαράσταση ολόκληρης της ελληνικής Βουλής, των φορέων και ανθρώπων του ποδοσφαίρου: Ενώσεων, Π.Α.Ε., ποδοσφαιριστών, ΜΜΕ, προπονητών, διαιτητών, των συνδέσμων φιλάθλων, ολόκληρης της κοινωνίας να προχωρήσει στα επόμενα βήματα προς την εξυγίανση και κάθαρση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Διαφορετικά όλες οι προσπάθειες των φορέων και ανθρώπων του ποδοσφαίρου ακόμα και του πρώην υφυπουργού Αθλητισμού θα λάβουν μόνο τη συμπάθεια και θα βγουν ενισχυμένοι μια ολιγαρχία που απομυζά, διαβρώνει και ισοπεδώνει τις ανθρώπινες αξίες και τον πολιτισμό.

Τέλος το ερώτημα που προβάλλει επιτακτικά σε όλους μας είναι θα δεχτούμε και θα υποταχτούμε στην αντίληψη και πρακτική του δεδομένου έως μοιραίου που προσπαθούν να περάσουν η ολιγαρχία της άκρατης και ανεξέλεγκτης ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ με όλες αυτές τις παρενέργειες στην κοινωνία μας ή θα αντισταθούμε όσοι αγαπάμε αυτόν τον τόπο και το ποδόσφαιρό του στην ασύδοτη, αυθαίρετη και ανεξέλεγκτη τάση που μας φέρνει βία, τον αφελληνισμό του ποδοσφαίρου μας και στραγγαλίζει την κοινωνική αποστολή που πρέπει να επιτελεί στη νεολαία και το λαό μας; Κατά την προσωπική μου άποψη η απάντηση μπορεί και πρέπει να είναι αντίσταση, επαγρύπνηση και ενεργοποίηση όλων των φορέων και ανθρώπων του ποδοσφαίρου που θέλουν το ελληνικό ποδόσφαιρο να στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση θα πρέπει να απαιτήσουμε:

  • Τον περιορισμό διείσδυσης των πολυεθνικών μονάδων.
  • Να περιοριστεί ο αριθμός «εισερχόμενων» ποδοσφαιριστών αμφιβόλου αξίας και ικανότητας.
  • Να εφαρμοστεί το «ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ» για όλους όσοι εμπλέκονται στο ποδόσφαιρο.
  • Να ενεργοποιηθεί και να λειτουργήσει και σ' αυτό το σημερινό πλαίσιο, το ελεγκτικό συνέδριο του κράτους για την αισχροκέρδεια και ασυδοσία, όπου παρουσιάζεται.
  • Να σταματήσει η χρηματοδότηση ή «νόμιμη» επιχορήγηση των ΠΑΕ από το κράτος και να δοθούν αυτά τα χρήματα στο πλαίσιο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου σωματείο - ένωση - ομοσπονδία, για τη διάδοση, καλλιέργεια και ανάπτυξη του ποδοσφαίρου. Αλλωστε, είναι και συνταγματική υποχρέωση η οικονομική, νομική και ηθική υποστήριξη του κράτους στον αθλητισμό και να μην προωθείται το μοντέλο της σταδιακής μείωσης έως κατάργησης αυτού του συνταγματικού δικαιώματος, με σπόνσορες και χορηγούς.

Του
Κώστα ΛΕΒΕΝΤΗ
Γενικού Γραμματέα ΕΠΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ