INTIME NEWS

Συγκεκριμένα, ρίχνοντας κι άλλο «λάδι στη φωτιά» του ιμπεριαλιστικού πολέμου, οι σύμμαχοι ξεκαθάρισαν ότι παραμένουν «στο πλευρό της Ουκρανίας για όσο χρόνο χρειαστεί», αναβαθμίζοντας μάλιστα τους «πολιτικούς δεσμούς» με το Κίεβο, υλοποιώντας στο πλαίσιο της Συνόδου την εναρκτήρια συνάντηση του Συμβουλίου ΝΑΤΟ - Ουκρανίας (σε αναβάθμιση της Επιτροπής ΝΑΤΟ - Ουκρανίας που υπήρχε μέχρι πρότινος), παρόντος και του Ζελένσκι.

Χαρακτηριστικά και όσα αναφέρονται στο Ανακοινωθέν της Συνόδου: «Παραμένουμε σταθεροί στη δέσμευσή μας να εντείνουμε περαιτέρω την πολιτική και πρακτική υποστήριξη προς την Ουκρανία, καθώς συνεχίζει να υπερασπίζεται την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική της ακεραιότητα εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της (σ.σ. άρα και στην Κριμαία), και θα συνεχίσουμε την υποστήριξή μας για όσο διάστημα χρειαστεί».

Συντομεύοντας μάλιστα τον δρόμο της Ουκρανίας μέχρι την πλήρη ένταξή της στο ΝΑΤΟ και ρίχνοντας κι άλλο «λάδι στη φωτιά» της αντιπαράθεσης, ανακοίνωσαν ότι «η πορεία της Ουκρανίας προς την πλήρη ευρωατλαντική ολοκλήρωση έχει ξεπεράσει την ανάγκη για το Σχέδιο Δράσης για την Ενταξη (Membership Action Plan)». Επ' αυτού ο γγ του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ εξηγούσε στη Σύνοδο ότι εφόσον βγήκε από τη μέση η απαίτηση για ένα τέτοιο σχέδιο (όπως ισχύει για άλλες χώρες ως πακέτο προαπαιτούμενων για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ), η πορεία ένταξης της Ουκρανίας επιταχύνεται, καθώς από διαδικασία δύο σταδίων γίνεται διαδικασία ενός.

Στο ενδιάμεσο κατέληξαν σε ένα «πακέτο» τριών αξόνων για να φέρουν την Ουκρανία πιο κοντά στο ΝΑΤΟ: Πρώτον, ένα νέο πολυετές πρόγραμμα βοήθειας για την Ουκρανία, με στόχο να καταστεί δυνατή η μετάβασή της «από τη σοβιετική εποχή» στα πρότυπα, στην εκπαίδευση και στα δόγματα του ΝΑΤΟ. Δεύτερον, πρόνοιες και σχέδια για την ανοικοδόμηση του τομέα ασφάλειας και άμυνας της Ουκρανίας. Και, τρίτον, κάλυψη κρίσιμων αναγκών όπως καύσιμα, εξοπλισμός αποναρκοθέτησης και ιατρικές προμήθειες.

Αλλά και πέραν των εξειδικευμένων αποφάσεων για το Ουκρανικό, σε μια ατζέντα που βρωμοκοπά μπαρούτι, οι «σύμμαχοι» δρομολόγησαν ενίσχυση της Διάταξης Αποτροπής και Αμυνας της λυκοσυμμαχίας, με τρία νέα «χωρικά σχέδια» επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ «για την αντιμετώπιση των δύο βασικών απειλών για τη Συμμαχία μας: Της Ρωσίας και της τρομοκρατίας», όπως λένε. Πρόκειται για ένα σχέδιο για τον Βορρά, τον Ατλαντικό και την Ευρωπαϊκή Αρκτική, ένα για το κέντρο, που καλύπτει την περιοχή της Βαλτικής και την Κεντρική Ευρώπη, και ένα νότιο σχέδιο για τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα, όπου η ελληνική αστική τάξη θα διεκδικήσει αναβαθμισμένο ρόλο «πυλώνα ασφαλείας». Ολα αυτά υποστηρίζονται από τουλάχιστον 300.000 στρατιώτες σε «υψηλή ετοιμότητα».

Αποφάσεις πάρθηκαν και για παραπέρα αύξηση στρατιωτικών δαπανών. Στη Σύνοδο παρουσιάστηκαν στοιχεία ότι οι στρατιωτικές δαπάνες των Ευρωπαίων «συμμάχων» και του Καναδά θα αυξηθούν κατά 8,3% το 2023, στη μεγαλύτερη τέτοια αύξηση εδώ και δεκαετίες. Ολα αυτά προκειμένου να υποστηριχθούν τα πολεμικά σχέδια ενάντια στη Ρωσία αλλά και στην Κίνα.

Διόλου τυχαία, στη Σύνοδο προσήλθαν και οι ηγέτες της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας, μετέχοντας σε συνάντηση με τους ομολόγους τους από το ΝΑΤΟ, διακηρύσσοντας ότι «η ασφάλεια δεν είναι περιφερειακή, αλλά παγκόσμια» και στρώνοντας έδαφος για το «παγκόσμιο ΝΑΤΟ», μέσω της διεύρυνσης της συνεργασίας του με χώρες του Ινδο-Ειρηνικού που «κουμπώνουν» στους σχεδιασμούς των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, σε μια περιοχή όπου «μαγειρεύεται» η νέα πολεμική αναμέτρηση του ΝΑΤΟ με την Κίνα.

Χαρακτηριστικά είναι όσα αναφέρονται και γι' αυτό το θέμα στο - κυριολεκτικά πολεμικό - Ανακοινωθέν της Συνόδου: «Ο στρατηγικός ανταγωνισμός, η διάχυτη αστάθεια και οι επαναλαμβανόμενοι κραδασμοί καθορίζουν το ευρύτερο περιβάλλον ασφαλείας μας. Η σύγκρουση, η ευθραυστότητα και η αστάθεια στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή επηρεάζουν άμεσα την ασφάλειά μας και την ασφάλεια των εταίρων μας. Οι δεδηλωμένες φιλοδοξίες και οι καταναγκαστικές πολιτικές της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΛΔΚ) αμφισβητούν τα συμφέροντα, την ασφάλεια και τις αξίες μας».

Σε άλλο σημείο του Ανακοινωθέντος αναφέρεται: «Η ΛΔΚ χρησιμοποιεί ένα ευρύ φάσμα πολιτικών, οικονομικών και στρατιωτικών εργαλείων για να αυξήσει το παγκόσμιο αποτύπωμά της και να προβάλει ισχύ (...) Οι κακόβουλες υβριδικές και κυβερνοεπιχειρήσεις της ΛΔΚ, η συγκρουσιακή ρητορική και η παραπληροφόρησή της στοχεύουν τους Συμμάχους και βλάπτουν την ασφάλεια της Συμμαχίας. Η ΛΔΚ επιδιώκει να ελέγξει βασικούς τεχνολογικούς και βιομηχανικούς τομείς, υποδομές ζωτικής σημασίας και στρατηγικές αλυσίδες υλικών και εφοδιασμού. Χρησιμοποιεί την οικονομική της μόχλευση για να δημιουργήσει στρατηγικές εξαρτήσεις και να ενισχύσει την επιρροή της. Προσπαθεί να ανατρέψει τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες, μεταξύ άλλων στον τομέα του Διαστήματος, του κυβερνοχώρου και της θάλασσας».

Εξ ου και «εργαζόμαστε μαζί υπεύθυνα, ως Σύμμαχοι, για να αντιμετωπίσουμε τις συστημικές προκλήσεις που θέτει η ΛΔΚ στην ευρωατλαντική ασφάλεια», υπερασπιζόμενοι «τις κοινές μας αξίες και τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας ναυσιπλοΐας». Τέλος, καλούν «ιδιαίτερα τη ΛΔΚ να ενεργήσει υπεύθυνα και να απόσχει από την παροχή οποιασδήποτε θανατηφόρας βοήθειας στη Ρωσία».

Απειλούν άλλωστε και με πυρηνικό όλεθρο, διακηρύσσοντας ότι «όσο υπάρχουν πυρηνικά όπλα, το ΝΑΤΟ θα παραμείνει μια πυρηνική συμμαχία», τονίζοντας μάλιστα ότι υπάρχουν πάντα «συνθήκες υπό τις οποίες το ΝΑΤΟ ενδέχεται να χρειαστεί να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα», έστω κι αν «είναι εξαιρετικά απομακρυσμένες». Επίσης, διαμηνύουν σε Ρωσία και Κίνα, αλλά και σε Ιράν και Βόρεια Κορέα (που επίσης κατονομάζονται ως αντίπαλοι, στο μακροσκελές Ανακοινωθέν) ότι «η Συμμαχία έχει τις δυνατότητες και την αποφασιστικότητα να επιβάλει κόστος σε έναν αντίπαλο το οποίο θα ήταν απαράδεκτο και θα υπερέβαινε κατά πολύ τα οφέλη που θα μπορούσε να ελπίζει οποιοσδήποτε αντίπαλος». Τονίζουν ακόμα ότι «το ΝΑΤΟ θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσει την αξιοπιστία, την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της πυρηνικής αποτρεπτικής αποστολής. Αυτό περιλαμβάνει τη συνέχιση του εκσυγχρονισμού της πυρηνικής ικανότητας του ΝΑΤΟ και την επικαιροποίηση του σχεδιασμού για την αύξηση της ευελιξίας και της προσαρμοστικότητας των πυρηνικών δυνάμεων της Συμμαχίας».

Ολα αυτά σε στενή συνεργασία και με την ΕΕ, η οποία «παραμένει ένας μοναδικός και ουσιαστικός εταίρος για το ΝΑΤΟ», καθώς «η στρατηγική μας συνεργασία είναι απαραίτητη για την ασφάλεια και την ευημερία των εθνών μας και του ευρωατλαντικού χώρου» - ο οποίος χώρος απλώνεται προς όλες τις κατευθύνσεις.

Διόλου τυχαία, στο Ανακοινωθέν γίνεται εκτενής αναφορά στα Δυτικά Βαλκάνια ως «μια περιοχή στρατηγικής σημασίας για το ΝΑΤΟ», επιβεβαιώνοντας ότι στο ΝΑΤΟ παραμένουν «σθεναρά προσηλωμένοι στην ασφάλεια και τη σταθερότητα των Δυτικών Βαλκανίων, υποστηρίζοντας μεταρρυθμίσεις που προωθούν τις αντίστοιχες φιλοδοξίες των χωρών της περιοχής για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ». Στρατηγικής σημασίας χαρακτηρίζουν επίσης τη Μαύρη Θάλασσα, αναζητώντας εκεί, στο υπογάστριο της Ρωσίας, «πιθανές ευκαιρίες για στενότερη συνεργασία με τους εταίρους μας στην περιοχή, ανάλογα με την περίπτωση». Τέλος, χαρακτηρίζουν περιοχή στρατηγικής σημασίας και τη Μέση Ανατολή και Αφρική, υπογραμμίζοντας ότι θα επιταχύνουν την «προσέγγιση» με περιφερειακούς οργανισμούς, μεταξύ τους την Αφρικανική Ενωση και το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου.

Η ελληνική αστική τάξη αναζητά ακόμα πιο ενεργό ρόλο στην υλοποίηση των παραπάνω. Χαρακτηριστικά, ο Κυρ. Μητσοτάκης στην παρέμβασή του την Τρίτη στη Σύνοδο έλεγε ότι το Ανακοινωθέν της Συνόδου αντανακλά τον κοινό τόπο των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ, ενώ ταυτόχρονα επέστησε την προσοχή στις «εντάσεις» στα Δυτικά Βαλκάνια, υπογραμμίζοντας ότι μπορεί να είναι ακόμη μία πρόκληση για τη σταθερότητα του ΝΑΤΟ.

Αλλωστε και στις δηλώσεις του με το πέρας των εργασιών, έκανε γνωστό ότι στην παρέμβασή του στη Σύνοδο την Τετάρτη για το Ουκρανικό επανέλαβε «τη μεγάλη σημασία του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, όχι μόνο για τις ΗΠΑ αλλά συνολικά για την τροφοδοσία όλης της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ με στρατεύματα αλλά και με εξοπλισμό».

Ασπάστηκε μάλιστα όλες τις ΝΑΤΟικές έγνοιες, τονίζοντας ότι «βεβαίως και μας απασχολεί πολύ το τι γίνεται στον Ειρηνικό Ωκεανό, στον Ινδο-Ειρηνικό. Γι' αυτό και είχαμε (...) αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων από την Ανατολή και από την Ωκεανία να συμμετέχουν στη Σύνοδό μας. Ομως, εξίσου και περισσότερο πρέπει να μας απασχολεί τι γίνεται στην άμεση γειτονιά μας, και αναφέρομαι στη Βόρεια Αφρική».

Επιβεβαίωσε, εξάλλου, ότι οι πολυδιαφημισμένοι πανάκριβοι εξοπλισμοί άξονα έχουν τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, τονίζοντας ότι «το εξοπλιστικό πρόγραμμα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων (...) είναι ένα πρόγραμμα το οποίο θωρακίζει τις Ενοπλες Δυνάμεις αλλά ταυτόχρονα συνεισφέρει και στο ΝΑΤΟ συνολικά, αλλά και στην έννοια της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης».

Υπό αυτό το πρίσμα, μάλιστα, και στον απόηχο της απόφασης Μπάιντεν για πώληση F16 στην Τουρκία δικαιολόγησε και τους τουρκικούς εξοπλισμούς: «Δεν πρέπει να βλέπουμε, δηλαδή, τις επενδύσεις στις Ενοπλες Δυνάμεις μόνο μέσα από το πρίσμα της αντιπαλότητας που έχουμε με την Τουρκία και αυτό ισχύει και για μας, το πώς βλέπουμε τη δυνατότητα της Τουρκίας να μπορεί να εξοπλίζεται», είπε χαρακτηριστικά, με νωπές τις μνήμες από τις απροσμέτρητες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο και τις υπερπτήσεις τουρκικών - «συμμαχικών» μαχητικών πάνω και από ελληνικό έδαφος. Συνολικά άλλωστε η κυβέρνηση μετά και τη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν στο περιθώριο της Συνόδου (βλέπε αναλυτικά σελ. 4) τρέχει με «ιλιγγιώδεις» ταχύτητες τις διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά, «υπό το πρίσμα» ακριβώς των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην περιοχή.