Στην Αμερική, στη Γαλλία και παντού, οι δολοφονίες, από αστυνομικά πυρά, ανθρώπων που ζουν στην «πίσω αυλή» ένα πράγμα επιβεβαιώνουν: Οτι καπιταλισμός σημαίνει «δεν μπορώ να αναπνεύσω», όπως έλεγε το σύνθημα των μαζικών νεολαιίστικων διαδηλώσεων με αφορμή τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ. Δεν ήταν λοιπόν «αποκλειστικότητα» της «ακροδεξιάς», αντιδραστικής κυβέρνησης Τραμπ οι δολοφονίες μαύρων από αστυνομικούς, όπως το παρουσίαζαν διάφοροι «φιλελεύθεροι» και «δημοκράτες» στη χώρα μας, για να συντηρούνται κάλπικες διαχωριστικές γραμμές στην πολιτική αντιπαράθεση. Επί κυβέρνησης Δημοκρατικών και Μπάιντεν, αποδεικνύεται ότι το κράτος έχει συνέχεια στην άγρια καταστολή, με χιλιάδες δολοφονίες μαύρων από αστυνομικούς κάθε χρόνο. Αλλά και στη Γαλλία της «φιλελεύθερης» και «κεντρώας» κυβέρνησης Μακρόν - με πολλούς «θαυμαστές» και στην Ελλάδα - η δολοφονία του 17χρονου από την αστυνομία ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε (ξανά) το ποτήρι της λαϊκής αγανάκτησης για την άγρια αντιλαϊκή πολιτική και τα αδιέξοδα που μεγαλώνουν. Πώς απαντάει η γαλλική κυβέρνηση στις μαζικές αντιδράσεις; Εχει βγάλει στον δρόμο μέχρι και τεθωρακισμένα (!) ενώ κόβει και το ίντερνετ, για να δυσκολέψει την προπαγάνδιση των κινητοποιήσεων! Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που χάνεται και το τελευταίο φύλλο συκής από το αστικό κράτος, καθώς αποκαλύπτεται ωμά και απροκάλυπτα ότι είναι εχθρικό και βίαιο απέναντι στον λαό, επειδή «δουλειά» του είναι να θωρακίζει τα συμφέροντα των ομίλων. Στη Γαλλία και παντού, η λεοντή των «προοδευτικών» τάχα κυβερνήσεων δεν μπορεί να κρύψει τη στυγνή δικτατορία του κεφαλαίου που κρύβεται από κάτω της.