Τόνισε πως αποτελεί παρακαταθήκη για τη συνέχεια το ότι «η ΚΟ Αττικής βγαίνει σίγουρα πιο δυνατή», αναφερόμενος στα «δύο χρόνια που μεσολάβησαν από την προηγούμενη Συνδιάσκεψη, σε δύσκολες και έως έναν βαθμό πρωτόγνωρες καταστάσεις». Για τις μέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές, επεσήμανε ότι «τα στελέχη και μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, φίλοι και οπαδοί, δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να φτάσουμε όσο πιο πλατιά γίνεται».

Ιδιαίτερα στάθηκε στο εκβιαστικό δίλημμα περί σταθερότητας, που εντάθηκε εκ νέου μετά την ανακοίνωση των εκλογών.

«Εμείς ξέρουμε πολύ καλά ότι για τον λαό σταθερότητα είναι να μπορεί να ζει με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και δυνατότητες:

-- Να έχει μισθούς, συντάξεις που να ανταποκρίνονται σ' αυτές τις σύγχρονες ανάγκες.

-- Να έχει δικαίωμα στη σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

-- Καθολική και δωρεάν πρόσβαση σε υψηλές και ποιοτικές υπηρεσίες Υγείας, Παιδείας και Αθλητισμού τα οποία δεν θα αποτελούν εμπορεύματα.

-- Δικαίωμα στην ξεκούραση και την αναψυχή, στον πολιτισμό.

-- Φθηνές, ασφαλείς και σύγχρονες μεταφορές.

-- Ζωή σε ειρηνικό περιβάλλον με αλληλεγγύη με τους λαούς της περιοχής.

Να αξιοποιούνται συνολικά τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, που είναι δημιούργημα του κόσμου της δουλειάς, για την κάλυψη όλων αυτών των σύγχρονων αναγκών και όχι να μετατρέπονται σε επιπλέον δεσμά και εργαλεία έντασης της εκμετάλλευσης των πολλών κάτω από τον ασφυκτικό κλοιό της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και των κερδών των λίγων», σημείωσε και έφερε σε αντιπαραβολή την ίδια την πείρα του λαού, ο οποίος γνωρίζει τι σημαίνει η «σταθερότητα» που επικαλούνται τα άλλα αστικά κόμματα, με τα σταθερά κύματα ακρίβειας να μαστίζουν τις λαϊκές οικογένειες, τους σταθερά καθηλωμένους μισθούς και τη «σταθερή» υλοποίηση του νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου που καταργεί ΣΣΕ και τριετίες, καθορίζει μισθό με βάση την ανταγωνιστικότητα κεφαλαίου, τον σταθερό ρυθμό των δανείων που κοκκινίζουν και τα νοίκια που έχουν γίνει απλησίαστα κ.ο.κ.

Για το ενδεχόμενο ακυβερνησίας είπε ότι δεν ευσταθεί, αφού «υπάρχει κοινό έδαφος πάνω στο οποίο θα φτιαχτεί το επόμενο κυβερνητικό σχήμα, όπως έχει γίνει τόσες και τόσες φορές στο παρελθόν».

Εξάλλου, θύμισε, «αυτοί που μιλούν προεκλογικά για τον "κίνδυνο της αστάθειας" και για "περιπέτειες", όποτε χρειάστηκε τα βρήκαν. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τα βρήκαν και συγκυβέρνησαν, όταν μάλιστα ο κ. Ανδρουλάκης ήταν τότε γραμματέας του ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Τσίπρας τα βρήκε με τον Καμμένο και οι δυο τους τα βρήκαν με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι στην ψήφιση του 3ου μνημονίου. Στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ έχουν κάτσει στα ίδια υπουργικά έδρανα με τον κ. Μητσοτάκη και μαζί υλοποίησαν τις αναστολές χιλιάδων εκπαιδευτικών. Τι τους εμποδίζει ξανά λοιπόν; Γι' αυτό λέμε ότι είναι εκβιαστικό το δίλημμα».

«Η σταθερότητα που επιδιώκουν είναι σταθερότητα στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, συνεπώς η μεγαλύτερη αστάθεια για τον λαό. Σταθερότητα για τον λαό σημαίνει να έχει στο πλάι του, όσο γίνεται πιο ισχυρή, εκείνη τη δύναμη που σταθερά και αταλάντευτα τα δίνει όλα για την υπεράσπιση του δίκιου του, μέσα και έξω από τη Βουλή.

Σταθερότητα για τον λαό σημαίνει να έχει ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ στήριγμα στον αγώνα του ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, που είναι δεδομένη και μετά τις εκλογές, ανοίγοντας δρόμο για τη συνολική ανατροπή της. Αυτό είναι και το πραγματικό διακύβευμα τον εκλογών», τόνισε.

Για το προηγούμενο διάστημα, μετά το έγκλημα στα Τέμπη, ανέφερε ότι «σημαδεύτηκε από το μαζικό, λαϊκό και νεανικό ξέσπασμα, που είχε όμως πολλά ποιοτικά χαρακτηριστικά και έντονα στοιχεία μαχητικότητας, συλλογικότητας, αλληλεγγύης, μεγαλύτερης εμπιστοσύνης - σε σχέση με παλιότερα - στην αξία της οργανωμένης πάλης».

Αναφέρθηκε σε δέκα κρίσιμα συμπεράσματα που όπως είπε «πρέπει να τα εκτιμήσουμε, να τα κρατήσουμε, να τα μελετήσουμε παραπέρα και να τα ενσωματώσουμε στην ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική και μαζική διαφωτιστική δουλειά του Κόμματος και της ΚΝΕ».

Συνοπτικά τα κατονόμασε ως εξής: Οτι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ κατάφεραν να πρωταγωνιστήσουν στον αγώνα και τη διαφώτιση του λαού και της νεολαίας. Οτι αποδείχθηκε για μια ακόμα φορά η ανάγκη της ετοιμότητας και της ικανότητας να προσαρμόζεσαι σε λίγο έως πολύ έκτακτες καταστάσεις και στιγμές. Η σημασία της σταθερής παρέμβασης της πολιτικής πρωτοπορίας στο έδαφος των αδιεξόδων και αντιφάσεων του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Η αντικειμενική εκτίμηση της κατάστασης και η πρωτοπόρα δράση για να εκφραστούν και να διαμορφωθούν αγωνιστικές διαθέσεις. Ο ρόλος και η ανάγκη της επεξεργασίας εύστοχων και διεισδυτικών συνθημάτων. Η δράση με μεγάλη πολυμορφία, και ότι εκδηλώθηκαν στοιχεία πρωτοβουλίας που ενίσχυαν την ίδια τη λαϊκή και νεανική δράση, ακόμα και σε άπειρες δυνάμεις. Οτι έγινε σε μεγάλο βαθμό κατορθωτή η ενιαία πολιτική - κομματική παρέμβαση και δράση των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ σε σωματεία, συλλόγους, συντονιστικές επιτροπές και άλλους φορείς. Η παρέμβαση σε ενιαία κατεύθυνση, αλλά και με την ανάλογη επεξεργασία επιχειρημάτων, για να ενισχύεται η πολιτική αντιπαράθεση με τα αστικά κόμματα και τον οπορτουνισμό, να αποκαλύπτονται ποιες είναι πραγματικά και γιατί, πού οφείλονται οι ευθύνες, αλλά και ποια η ανάγκη της προοπτικής. Η παρέμβαση που συνολικά συνέβαλε στο να ενοχοποιηθεί το εκμεταλλευτικό σύστημα που σκοτώνει, το καπιταλιστικό κέρδος ως το εμπόδιο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού. Και οι νέες δυνατότητες που δημιουργήθηκαν, μέσα από την ίδια τη δράση και παρέμβαση του Κόμματος και της ΚΝΕ, και οι οποίες πρέπει τώρα να αναπτυχθούν παραπέρα.

Στη συνέχεια, αναφερόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ, τόνισε ότι «σε καμία περίπτωση δεν νομιμοποιείται να ζητάει έστω την ανοχή μας, "για να φύγει ο Μητσοτάκης" όπως λέει».

Οπως εξήγησε, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι που έσπειρε την απογοήτευση το 2015 - 2019, που έστειλε σπίτι του κόσμο που συμμετείχε στους αγώνες και στο κίνημα, και που πρόθυμα διαχειρίστηκε τις υποθέσεις του κεφαλαίου, οδηγώντας στη δικαίωση της πολιτικής ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και στη συντηρητικοποίηση τμημάτων του λαού. Επίσης, αποτέλεσε το καλύτερο στήριγμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, με το «θα λογαριαστούμε μετά», τις προτάσεις για «υπουργούς κοινής αποδοχής» και ψηφίζοντας πάνω από το 50% των νομοσχεδίων, και ειδικά των πιο εμβληματικών. Ηταν αυτός που ξέπλυνε τη φιλελεύθερη ΝΔ, κατηγορώντας μάλιστα τον Μητσοτάκη ότι «την ξεστρατίζει από τις αρχές και τις αξίες της». Πρόσθεσε δε ο Δ. Κουτσούμπας ότι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ «διεκδικεί ξανά την αντιλαϊκή σκυτάλη από τη ΝΔ, για να την πάει ακόμα παραπέρα, γιατί η όποια επόμενη κυβέρνηση θα είναι χειρότερη. Γιατί μόνο χειρότερο γίνεται το σύστημα της εκμετάλλευσης, του κέρδους των λίγων και του εχθρικού για τον λαό κράτους τους».

Στη συνέχεια στηλίτευσε το θράσος όσων «λένε και ξαναλένε για το ενδεχόμενο ενίσχυσης ακροδεξιών - φασιστικών ομάδων, φτάνοντας σε σημείο που αναρωτιέται κανείς αν τελικά πρόκειται για προειδοποίηση ή για επιδίωξη», όπως και ότι τις κατατάσσουν στις αντισυστημικές δυνάμεις ενώ «έχει αποδειχθεί, τόσο ιστορικά όσο και στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, ότι πρόκειται για τα καλύτερα μαντρόσκυλα του συστήματος, που δεν διστάζουν να διαπράξουν τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα προκειμένου να το υπηρετήσουν».

«Αυτό που πραγματικά φοβούνται είναι η προοπτική, το χειροπιαστό πια ενδεχόμενο, ο θυμός και η αγανάκτηση του λαού και της νεολαίας να μετουσιωθεί, με μαζικούς όρους, σε συνειδητή στάση αμφισβήτησης της πολιτικής και των επιλογών τους», συνέχισε και κάλεσε «να γίνει η οργή δύναμη ανατροπής. Να εκφραστεί και στις εκλογές με εκατοντάδες χιλιάδες νεανικές αντισυστημικές, αγωνιστικές ψήφους στο ΚΚΕ».

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Δ. Κουτσούμπας τόνισε ότι το ΚΚΕ «αναλαμβάνει τη μεγάλη ευθύνη όχι μόνο να είναι μπροστά στους αγώνες για να αποκρούονται νέα αντιλαϊκά μέτρα, να αποσπώνται κατακτήσεις, να ακούγεται η αλήθεια κόντρα στη λάσπη και τον βούρκο της κυρίαρχης προπαγάνδας. Αλλά κυρίως για να συνειδητοποιήσει ο λαός τη μεγάλη δύναμη που έχει, για να καθορίσει τις εξελίξεις προς όφελός του (...)

Με πρωταγωνιστή τον λαό και ΚΚΕ πολύ πιο ισχυρό μπορούμε να πάρουμε ανάσες ανακούφισης, να παρεμποδίσουμε - καθυστερήσουμε - ανατρέψουμε παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα, να έχουμε νέες κατακτήσεις, να ανοίξει ο δρόμος για ριζικές αλλαγές και ανατροπές, μέσα από τη σύγκρουση με το σύστημα της σημερινής άρχουσας τάξης και το κράτος της, με τον λαό στο τιμόνι της εξουσίας.

Αυτόν τον δρόμο προσπαθούμε να ανοίξουμε μέσα από όλες τις μάχες που δίνουμε σήμερα και αύριο».