Στον καπιταλισμό το καλλιτεχνικό έργο είναι εμπόρευμα. Τα μουσεία και οι μεγάλοι εκθεσιακοί χώροι κατευθύνονται από ιδιώτες «επενδυτές», οι οποίοι χρησιμοποιούν μεσάζοντες και μάνατζερ, ενώ ελάχιστα έργα τοποθετούνται στους δημόσιους χώρους... Ετσι το τι θα αγοραστεί από ένα μουσείο ή έναν δήμο και το τι θα προβληθεί από τα ΜΜΕ - που κι αυτά είναι ελεγχόμενα από το μεγάλο κεφάλαιο - τελικά καθορίζεται από τη σχέση όλων αυτών με την αστική εξουσία. Από την άλλη, στις ιδιωτικές εκθέσεις - αν ένα έργο πουληθεί, πράγμα απρόσιτο για τους πολλούς - το έργο κλείνεται μετά σε κάποιο ιδιωτικό σπίτι, φυλακίζεται, εξαφανίζεται.

Η εικονογράφηση του βιβλίου για τους ζωγράφους και χαράκτες είναι μια δυνατότητα το έργο τους να κυκλοφορήσει πλατιά και να επικοινωνήσει με πολύ κόσμο και κυρίως με παιδιά. Γι' αυτόν το λόγο, για τον καλλιτέχνη η εικονογράφηση είναι μια πολύ μεγάλη πρόκληση.

Με το βιβλίο, το καλλιτεχνικό έργο κυκλοφορεί σε χιλιάδες αντίτυπα και λειτουργεί κοινωνικά, διαμορφώνοντας αντιλήψεις, μεταφέροντας αξίες, νοήματα και ιδέες. Μάλιστα, το βιβλίο για παιδιά απευθύνεται στον πιο τρυφερό, στον πιο ευαίσθητο και στον πιο αγνό αναγνώστη, στο παιδί... Ο εικαστικός αισθάνεται ότι πραγματώνει έως ένα βαθμό τον κοινωνικό του ρόλο και η τέχνη του την κοινωνική της λειτουργία. Ο δάσκαλος Γιώργης Βαρλάμος έλεγε συχνά: «Αν σου αρέσει αυτό το έργο σου και θεωρείς σημαντικό το να το δει ο κόσμος, κάνε το μέρος ενός βιβλίου».

Ομως, στον καπιταλισμό με την πολιτική που εφαρμόζεται στο βιβλίο, η εικονογράφηση και η καλλιτεχνική επιμέλεια των βιβλίων για παιδιά τις περισσότερες φορές «θυσιάζονται» στον βωμό του καπιταλιστικού κέρδους, η ποιότητα συμπιέζεται κάτω από τον αγώνα ταχύτητας και μείωσης του κόστους που επιβάλλουν οι όροι του ανταγωνισμού, απαξιώνοντας την εργασία εικονογράφων, συγγραφέων, μεταφραστών και τεχνικών.

Σήμερα, στην καπιταλιστική αγορά κυριαρχεί πλέον τις περισσότερες φορές η εισαγωγή έτοιμης εικονογράφησης από το εξωτερικό, πράγμα που μειώνει το κόστος. Παλιότερα, κυκλοφορούσαν παιδικά βιβλία με χαρακτικά έργα. Επειδή το χαρακτικό έργο είναι πρωτότυπο χωρίς να είναι μοναδικό, δίνει τη δυνατότητα να υπάρχουν μέσα στα βιβλία αυθεντικά - πρωτότυπα - έργα τέχνης σε εκατοντάδες ή χιλιάδες αντίτυπα. Ο καπιταλισμός, ο ανταγωνισμός και το κυνήγι του κέρδους εκτόπισαν την τέχνη της Χαρακτικής από την εικονογράφηση του βιβλίου (...).

Συγγραφείς και εικονογράφοι βρίσκονται σε δεινή θέση, κακοπληρωμένοι και με καταπατημένα τις πιο πολλές φορές και αυτά τα λιγοστά δικαιώματα που έχουν πάνω στο έργο τους όταν τυπωθεί, ενώ η οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου συμπιέζει και εξοντώνει και τους μικρότερους εκδότες που οδηγούνται συχνά στο κλείσιμο...

Στις ΗΠΑ, η αποξένωση των δημιουργών από την εργασία τους έχει πάει ένα βήμα πιο πέρα: Η μεγάλη παραγωγή στον χώρο της βιομηχανίας του πολιτισμού έχει ολόκληρα στούντιο, όπου οι εικονογράφοι, οι εικαστικοί, δεν δημιουργούν καλλιτεχνικά έργα για τα παιδικά βιβλία, αλλά μετέχουν σε μια κατακερματισμένη παραγωγή εικόνας όπου ο καθένας δημιουργεί ένα μικρό μόνο μέρος της, χωρίς καν να γνωρίζει τη συνολική εικόνα.

Στον αντίποδα, οι πρώην σοσιαλιστικές χώρες έχουν να επιδείξουν ένα τεράστιο και υψηλής ποιότητας, καλλιτεχνικά, εκδοτικό έργο στον χώρο του παιδικού βιβλίου, όπου οι εικαστικοί καλλιτέχνες εκεί, μέσα από δημόσιες αναθέσεις και διαγωνισμούς είχαν διαρκώς παραγγελίες να δημιουργούν υψηλών απαιτήσεων έργα - εικόνες για βιβλία, με στόχο την ολόπλευρη διαπαιδαγώγηση και ψυχαγωγία του κάθε παιδιού.