Ο πόλεμος στην Ουκρανία διεξάγεται μέσα σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο. Πραγματοποιείται στο πλαίσιο των αποτελεσμάτων της αντεπανάστασης στην ΕΣΣΔ, όπου οι ΗΠΑ, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ επιδίωξαν να διευρύνουν την επιρροή τους προς την Ανατολή και τα σύνορα της Ρωσίας.

Το πραξικόπημα που έγινε στην Ουκρανία το 2014 με τη στήριξη των ΗΠΑ οδήγησε σε ένα ξενοφοβικό καθεστώς. Τα προοδευτικά πολιτικά κόμματα απαγορεύτηκαν και πάρθηκαν μέτρα για τον περιορισμό των δραστηριοτήτων των συνδικάτων, ενώ έγιναν προσπάθειες να επιβληθούν περιορισμοί στα δικαιώματα των εργαζομένων, στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι. Οι ρωσόφωνοι πολίτες έγιναν στόχος διακρίσεων με επιθέσεις στα γλωσσικά και πολιτιστικά τους δικαιώματα. Οι δεξιές, απροκάλυπτα νεοναζιστικές πολιτοφυλακές επιτράπηκε να δρουν ανοιχτά, ενώ ορισμένες ενσωματώθηκαν επίσημα στις Ενοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας. Η νέα κυβέρνηση ήταν ανοιχτά υπέρ του ΝΑΤΟ και υπέρ των πυρηνικών όπλων. Οι ουκρανικές δυνάμεις βομβάρδισαν ανελέητα πολίτες στην περιοχή Ντονμπάς της Ουκρανίας προκαλώντας τεράστια δεινά και απώλειες. Οι ενέργειες του καθεστώτος χαρακτηρίστηκαν από αντεργατικές πολιτικές, απαγόρευση κομμάτων και συνδικάτων και συλλήψεις κομμουνιστών.

Οι ενέργειες του ουκρανικού καθεστώτος δεν δικαιολογούν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Ο Πούτιν και ο Ζελένσκι εκπροσωπούν τα ταξικά τους συμφέροντα. Οι λαοί της Ουκρανίας και της Ρωσίας έζησαν και αγωνίστηκαν μαζί ενάντια στον φασισμό τον προηγούμενο αιώνα. Τώρα, η Ουκρανία και οι κάτοικοί της ρημάζονται. Η εργατική τάξη της Ουκρανίας και της Ρωσίας πληρώνει το τίμημα του ανταγωνισμού μεταξύ των ιμπεριαλιστικών μπλοκ. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος μιας πιο γενικευμένης στρατιωτικής αντιπαράθεσης, δεδομένης της κραυγής για κλιμάκωση από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ.

Στο πνεύμα του σοσιαλιστικού διεθνισμού, το Κόμμα Εργατών Ιρλανδίας ζητά τον τερματισμό αυτού του πολέμου και υποστηρίζει τις προσπάθειες των συντρόφων μας στη Ρωσία και την Ουκρανία για την καταπολέμηση του αντιδραστικού εθνικισμού και των ολιγαρχικών κυβερνήσεων με τα όπλα της ταξικής πολιτικής και του διεθνισμού για την εγκαθίδρυση της εργατικής εξουσίας και του σοσιαλισμού, που αποτελούν τη λύση απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Παλεύουμε για την παγκόσμια ειρήνη και τον αφοπλισμό και την κατάργηση των στρατιωτικών μπλοκ, παράλληλα όμως αναγνωρίζουμε ότι για όσο καιρό υπάρχει ο καπιταλισμός, η πραγματικότητα του πολέμου είναι πάντα παρούσα. Η εναντίωση στην ανάπτυξη και χρήση όπλων μαζικής καταστροφής εξακολουθεί να είναι αίτημα ζωτικής σημασίας στον αγώνα για την παγκόσμια ειρήνη. Είναι καθήκον του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος να απεμπλακούν οι χώρες μας από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και συμμαχίες.

Στην Ιρλανδία το Κόμμα μας αντιτίθεται στις συνεχιζόμενες προσπάθειες για υπονόμευση της ιρλανδικής ουδετερότητας, συμπεριλαμβανομένων της συμφωνίας της ιρλανδικής κυβέρνησης για την αποστολή στρατιωτικής βοήθειας της ΕΕ στην Ουκρανία και του ψηφίσματος του Ευρωκοινοβουλίου που επικυρώνει την απόφαση της ΕΕ και των κρατών - μελών να «αυξήσουν τη στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία» (...)

Η στέγαση, η Υγεία, η Εκπαίδευση και οι κοινωνικές υπηρεσίες δέχονται επίθεση. Η εργασία είναι χαμηλόμισθη, επισφαλής και περιστασιακή. Οι μισθοί μειώνονται. Η κρίση όσον αφορά το κόστος ζωής κλιμακώνεται. Οι κατακτήσεις και τα επιτεύγματα για τα οποία αγωνίστηκαν και τα οποία κατάκτησαν οι προηγούμενες γενιές των εργαζομένων υπονομεύονται και ανατρέπονται (...)

Ενώ οι εργαζόμενοι στην Ιρλανδία βγαίνουν στους δρόμους μαζικά για να διαμαρτυρηθούν για την τρέχουσα κρίση στο κόστος ζωής, ένα μεγάλο τμήμα της αστικής τάξης και των συμμάχων της επιδίδεται στην προώθηση διασπαστικής και σεκταριστικής αστικής εθνικιστικής ατζέντας (διαχωρίζοντας Βρετανούς και Ιρλανδούς), σε μια προσπάθεια να εκτραπούν οι εργαζόμενοι από την ταξική πάλη.

Οι αντιθέσεις του καπιταλισμού επιδεινώνονται σε ακραίο βαθμό στο ανώτερο στάδιο της ανάπτυξής του. Η απάντηση της αστικής τάξης, που αναγκάστηκε να λάβει μέτρα για να ενισχύσει τις απειλούμενες θέσεις της, ήταν να επιβάλει άγρια μέτρα λιτότητας, να χτυπήσει τα εργασιακά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, να υπονομεύσει το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, να διαλύσει και να ιδιωτικοποιήσει τις δημόσιες υπηρεσίες, να αυξήσει την εκμετάλλευση και να βαθύνει την ανισότητα (...)

Ταυτόχρονα, εξελίσσεται μια αυξανόμενη ιδεολογική επίθεση, που περιλαμβάνει μια άγρια αντικομμουνιστική εκστρατεία που έχει σχεδιαστεί για να ξαναγράψει την Ιστορία και να εξαλείψει τα επιτεύγματα του σοσιαλιστικού εγχειρήματος. Η ιδεολογική πάλη οξύνεται και οι τρέχουσες εξελίξεις δημιουργούν νέες συνθήκες για την οικοδόμηση της ταξικής συνείδησης και την προετοιμασία των εργαζομένων για την πάλη.

Το Κόμμα Εργατών Ιρλανδίας, αντιμετωπίζοντας το μέλλον στηριγμένο στις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού, δεσμεύεται να μετατρέψει την αρχή του σοσιαλιστικού διεθνισμού σε συγκεκριμένες πράξεις αλληλεγγύης και να προβάλει την υπόθεση του σοσιαλισμού και της εργατικής εξουσίας ως της μόνης λογικής και ανθρώπινης εναλλακτικής στο βάρβαρο σύστημα του καπιταλισμού.