Για το ενδεχόμενο μιας «παγωμένης σύγκρουσης» στην Ουκρανία που θα έχει διάρκεια και ενέχει τον κίνδυνο γενίκευσης του πολέμου με άμεση σύγκρουση ΝΑΤΟ - Ρωσίας, προετοιμάζονται όλα τα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα.

Τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η Ρωσία ξεκαθαρίζουν ότι θα υπερασπιστούν τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντά τους στην Ανατολική Ευρώπη «μέχρι τέλους», λέγοντας ανοιχτά πως το αποτέλεσμα του πολέμου στην Ουκρανία θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την «κατάσταση ασφαλείας», δηλαδή τον συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ των ισχυρότερων ιμπεριαλιστικών κέντρων, στην «επόμενη μέρα» των ανταγωνισμών στην Ευρώπη και τον κόσμο.

Οι αντιθέσεις και τα ανταγωνιστικά σχέδια μέσα στον ευρωατλαντικό άξονα για τη λεγόμενη «αρχιτεκτονική ασφαλείας» και τους όρους διαπραγματεύσεων για «τερματισμό» του πολέμου έρχονται διαρκώς στην επιφάνεια, με χαρακτηριστικές τις τοποθετήσεις του Γάλλου Προέδρου, Εμ. Μακρόν, για τις «ανησυχίες ασφαλείας» της Ρωσίας, αλλά και τις φιλοδοξίες της Γερμανίας να ηγηθεί στην «ευρωπαϊκή ασφάλεια». Στο «κάδρο» του γεωπολιτικού ανταγωνισμού μπαίνει όλο και πιο έντονα η Πολωνία - στενή σύμμαχος των ΗΠΑ και της Βρετανίας - που εξελίσσεται σε μια στρατιωτική «υπερδύναμη» στην Ευρώπη.

Στο μεταξύ, ακόμη πιο επικίνδυνη τροπή παίρνει η ιμπεριαλιστική σύγκρουση, μετά και τα νέα χτυπήματα του Κιέβου σε στρατιωτικές βάσεις, αυτήν τη φορά στην «καρδιά» της Ρωσίας, 500 - 700 χλμ. από τα ουκρανικά σύνορα, όπου εδρεύουν ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά.

Μάλιστα, η Μόσχα κατηγόρησε το ΝΑΤΟ ότι «γνώριζε τις προετοιμασίες για τις πρόσφατες ουκρανικές επιθέσεις στα ρωσικά στρατιωτικά αεροδρόμια» με μαχητικά drones Tu-141 Strizh, που «θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει σοβαρές απειλές για την πυρηνική ασφάλεια».

Στο ταξίδι του Εμ. Μακρόν στις ΗΠΑ, όπου συναντήθηκε και με τον Αμερικανό ομόλογό του, Τζο Μπάιντεν, τα αντικρουόμενα συμφέροντα δεν κρύφτηκαν. Ο Μακρόν δεν σταμάτησε να τονίζει τις «επιπτώσεις του πολέμου στις οικονομίες μας» διευκρινίζοντας ότι «το τίμημα του πολέμου δεν είναι το ίδιο στις δύο πλευρές του Ατλαντικού».

Σε συνεντεύξεις που μεταδόθηκαν με την επιστροφή του, ο Γάλλος Πρόεδρος αναγνώρισε ότι στις σχέσεις των δύο πλευρών «υπάρχει πραγματικά ένας αποσυγχρονισμός» εξαιτίας και της Ενέργειας. «Η Ευρώπη είναι αγοραστής φυσικού αερίου και πετρελαίου, οι ΗΠΑ παραγωγός», επομένως οι βιομηχανίες στις ΗΠΑ και την Ευρώπη πληρώνουν πολύ διαφορετικά.

Το ζήτημα της Ενέργειας επηρεάζει - μεταξύ άλλων - την αντιπαράθεση για την εξέλιξη και τους όρους τερματισμού του πολέμου. Παρότι η ΕΕ επιδιώκει ήττα και οικονομική και στρατιωτική αποδυνάμωση της Ρωσίας - και για τον λόγο αυτό εντείνει διαρκώς τη στρατιωτική και άλλη πολύμορφη στήριξη στο Κίεβο - ωστόσο επιδιώκει παράλληλα να έχει το «πάνω χέρι» την «επόμενη μέρα».

Οπως είπε ο Μακρόν, εναπόκειται στην Ουκρανία να αποφασίσει το θέμα των συνόρων της, ωστόσο ΕΕ και ΗΠΑ διαπραγματεύονται ήδη την αυριανή «αρχιτεκτονική ασφαλείας» στην Ευρώπη: «Ενα από τα βασικά σημεία που πρέπει να εξετάσουμε - όπως λέει πάντα ο Πρόεδρος Πούτιν - είναι η ανησυχία ότι το ΝΑΤΟ φτάνει στην πόρτα του και η ανάπτυξη όπλων που θα μπορούσαν να απειλήσουν τη Ρωσία».

«Τι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε; Πώς θα προστατεύσουμε τους συμμάχους μας και τις χώρες - μέλη, προσφέροντας παράλληλα εγγυήσεις στη Ρωσία για τη δική της ασφάλεια;», συνέχισε.

Την ίδια στιγμή, ο Γερμανός καγκελάριος, Ολ. Σολτς, επαναλάμβανε σε άρθρο στο «Foreign Affairs» τα ιμπεριαλιστικά σχέδια της χώρας του να αναλάβει ηγετικό ρόλο στο ευρωπαϊκό «σκέλος» του ΝΑΤΟ και στην «ασφάλεια» της Ευρώπης: «Η Γερμανία σκοπεύει να γίνει ο εγγυητής της ευρωπαϊκής ασφάλειας που αναμένουν οι σύμμαχοί της, χτίζοντας γέφυρες στην ΕΕ και υπέρμαχος πολυμερών λύσεων σε παγκόσμια προβλήματα».

Αυτό, σύμφωνα με τον Σολτς, «είναι ο μόνος τρόπος για τη Γερμανία να αντιμετωπίσει με επιτυχία τα γεωπολιτικά ρήγματα της εποχής μας», υπονοώντας τον «κίνδυνο» η Γερμανία και η ΕΕ να «συνθλιβούν» μεταξύ του ανταγωνισμού ΗΠΑ - Κίνας για πρωτοκαθεδρία.

Σε κάθε περίπτωση, η εξέλιξη της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης στην Ουκρανία θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό και τον γεωπολιτικό συσχετισμό δυνάμεων για το «πάνω χέρι» στην «ασφάλεια» στην Ευρώπη και σε αυτό το πλαίσιο η Δύση σκοπεύει να στηρίζει το Κίεβο «μέχρι τέλους».

Ετσι, «η Γερμανία είναι έτοιμη να επιτύχει ρυθμίσεις για τη διατήρηση της ασφάλειας της Ουκρανίας, ως μέρος μιας πιθανής μεταπολεμικής ειρηνευτικής διευθέτησης», συνεχίζει ο Σολτς.

Από την πλευρά της, η Πολωνία συνεχίζει να εξοπλίζεται και μετατρέπεται σταδιακά σε μεγάλη στρατιωτική δύναμη στην Ευρώπη, σε ανταγωνισμό με τη Γερμανία. Πρόσφατα η κυβέρνηση των ΗΠΑ ενέκρινε την πώληση στην Πολωνία άλλων 116 αρμάτων μάχης «Abrams» και άλλων βαρέων οπλικών συστημάτων, έναντι 3,75 δισ. δολαρίων, μετά την αγορά 250 τέτοιων αρμάτων τον Απρίλη.

Την ίδια ώρα, η πολωνική κυβέρνηση εξέφρασε τη δυσαρέσκειά της για την άρνηση του Βερολίνου να αναπτύξει συστοιχίες του συστήματος αντιαεροπορικής άμυνας «Patriot» στα δυτικά σύνορα της Ουκρανίας, οι οποίες τελικά θα εγκατασταθούν από τη μεριά των πολωνικών συνόρων.

Στο μεταξύ, ο Ρώσος Πρόεδρος επανέλαβε πριν από λίγες μέρες τους ισχυρισμούς ότι «η Πολωνία θέλει να καταλάβει εδάφη στη δυτική Ουκρανία».

Αλλά και ο επικεφαλής του «αμυντικού συμφώνου» της Ρωσίας, του Οργανισμού Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO), υπογράμμισε ότι το αποτέλεσμα του πολέμου στην Ουκρανία και οι όροι των ειρηνευτικών συμφωνιών που θα ακολουθήσουν «θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση ασφαλείας σε ολόκληρη την Ανατολική Ευρώπη και στον ευρασιατικό χώρο γενικά, και ίσως την αρχιτεκτονική της διεθνούς ασφάλειας».

Η Δύση «κάνει τα πάντα για να εμποδίσει τις διαδικασίες ολοκλήρωσης στον μετασοβιετικό χώρο και ιδιαίτερα στην ευρύτερη Ευρασία», πρόσθεσε ο ίδιος, καθώς η Ρωσία επιδιώκει να ενισχύσει τις συμμαχίες της και την επιρροή της στο νότιο Καύκασο και την Κεντρική Ασία.

Οι ευρασιατικές χώρες σχηματίζουν «μια νέα παγκόσμια πλειοψηφία», μια «νέα ισχυρή, εποικοδομητική δύναμη», τόνισε και ο σύμβουλος του Κρεμλίνου, Γ. Ουσάκοφ, και μάλιστα αυτό συμπίπτει και «με τα συμφέροντα τεράστιων περιοχών όπως η Αφρική και η Λατινική Αμερική που δεν ανέχονται σύγχρονες μορφές νεοαποικιοκρατίας», των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

«Η πιθανότητα σύγκρουσης στον κόσμο αυξάνεται ως άμεση συνέπεια των προσπαθειών της Δύσης» να διατηρήσει την κυριαρχία της «με οποιοδήποτε μέσο», σημείωσε την Παρασκευή ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλ. Πούτιν, σε βιντεοσκοπημένο μήνυμα στη σύνοδο των υπουργών Αμυνας του Οργανισμού Συνεργασίας της Σανγκάης και της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών (CIS) των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών.

Αντιπρόσωποι της Ρωσίας και των ΗΠΑ αναμενόταν να συναντηθούν την Παρασκευή στην Κωνσταντινούπολη σε επίπεδο «διευθυντών αντίστοιχων τμημάτων» για να συζητήσουν μια σειρά από «δύσκολα ζητήματα». Επί της αρχής τέτοιες συναντήσεις γίνονται περιοδικά και μετά από μια παύση ξανάρχισαν, εξήγησε ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών, Σ. Ριάμπκοφ.

Παράλληλα, σύμφωνα με τον ίδιο, η Μόσχα - επιδιώκοντας να μεγαλώσει τα ρήγματα μέσα στον ευρωατλαντικό άξονα - πραγματοποιεί διμερείς διπλωματικές επαφές, «πρωτίστως με μη φιλικές χώρες», για να τις «προειδοποιήσει για τις συνέπειες» καθώς τα κράτη του ΝΑΤΟ «εμπλέκονται όλο και περισσότερο και άμεσα σε αυτήν τη σύγκρουση», στέλνοντας «ολοένα βαρύτερα όπλα μεγαλύτερης εμβέλειας».