Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους συνδικαλιστές που εκπροσωπούν την πλειοψηφία της διοίκησης στην ΕΣΑμεΑ αναγνωρίστηκαν «θετικές δράσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, όπως είναι το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία (σ.σ. το οποίο, θυμίζουμε, στοχεύει στο κλείσιμο ακόμα και των ελάχιστων δημόσιων κλειστών δομών ΑμεΑ που έχουν απομείνει στην Αττική), η θεσμοθέτηση του Προσωπικού Βοηθού ατόμων με αναπηρία (σ.σ. αφορά μόνο 1.000 από τους 500.000 βαριά ανάπηρους στη χώρα), η Κάρτα Αναπηρίας (σ.σ. επιβάλλει νέους κόφτες σε επιδόματα και συντάξεις) και άλλες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης».

«Θέλω να τα ξανασυζητάμε, για να σιγουρευόμαστε ότι αυτά στα οποία συμφωνούμε και δεσμευόμαστε υλοποιούνται εντός των χρονοδιαγραμμάτων τα οποία έχουμε θέσει», είπε ο πρωθυπουργός, εισπράττοντας την «ικανοποίηση και στο θεσμικό και στο συμβολικό και στο καθαρά πολιτικό επίπεδο» της ΕΣΑΜΕΑ.

Σε ό,τι αφορά το ίδιο το νομοσχέδιο, από την ίδια την αιτιολογική έκθεση και τους πολιτικούς στόχους της Οδηγίας η «προσβασιμότητα» σε υπηρεσίες και προϊόντα για τα ΑμεΑ αντιμετωπίζεται ως «ευκαιρία» ώστε με ορισμένες προσαρμογές να λειτουργήσει αποτελεσματικά η «ενιαία εσωτερική αγορά», να αποκατασταθούν οι κανόνες της «ανταγωνιστικότητας» και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων που σχετίζονται ιδιαίτερα με την παραγωγή εμπορευμάτων και υπηρεσιών για τους ανθρώπους με αναπηρίες.

Η επίκληση της εξάλειψης των εμποδίων που έχουν τα ΑμεΑ για την αξιοποίηση εμπορευμάτων και υπηρεσιών είναι ο «φερετζές» για να συγκαλυφθεί η πραγματική στόχευση. Δηλαδή τα άτομα αυτά (ΑμεΑ και ηλικιωμένοι) θα αποτελούν μια αγορά 120 εκατομμυρίων, που για να αξιοποιηθεί από τη βιομηχανία όσον αφορά τις ιδιαίτερες - πρόσθετες ανάγκες τους απαιτούνται μέτρα προσαρμογής προκειμένου τα εμπορεύματα να μπορούν να διεισδύσουν απρόσκοπτα σε αυτήν την αγορά.

Εντοπίζουν ότι με τις υπάρχουσες διαφορές που υπάρχουν στο θεσμικό πλαίσιο, στους κανόνες κ.λπ. από κράτος σε κράτος, δημιουργείται υψηλότερο κόστος στους μονοπωλιακούς ομίλους, τους εμποδίζει να επωφεληθούν από το «δυναμικό της εσωτερικής αγοράς», στρεβλώνεται ο ανταγωνισμός, παρεμποδίζεται η «οικονομική μεγέθυνση».

Με άλλα λόγια, η ευρωενωσιακή Οδηγία προφανώς και δεν αποσκοπεί στη δωρεάν εξασφάλιση παροχής των αναγκαίων προϊόντων και υπηρεσιών για την κάλυψη των πρόσθετων αναγκών των ΑμεΑ, αλλά στο πώς τα εμπορεύματα των ομίλων θα έχουν «εύκολη πρόσβαση» στους «πελάτες» ΑμεΑ. Στο πώς οι μεγάλοι όμιλοι θα βάλουν «πόδι» και στο αγοραστικό κοινό των ΑμεΑ, πουλώντας τα «προσαρμοσμένα προϊόντα» τους με μεγαλύτερη ευκολία.

Και, όπως καταγγέλλουν τα ίδια τα άτομα με αναπηρίες, όσο η κυβέρνηση ξεδιπλώνει τις «θετικές δράσεις» και συζητά τα σχετικά «χρονοδιαγράμματα», το 95% των ικανών για εργασία αναπήρων δεν έχουν «πρόσβαση» στο δικαίωμα για δουλειά, χιλιάδες παιδιά με ειδικές ανάγκες στερούνται την «πρόσβαση» σε δωρεάν Υγεία και Παιδεία, χιλιάδες οικογένειες ΑμεΑ ζουν με επιδόματα και συντάξεις φτώχειας.