Οι νέοι στρατιώτες που παρουσιάζονται σε λίγες μέρες στον ακριτικό Εβρο έχουν μπροστά τους μια ιδιαίτερη εμπειρία. Οπως και οι προηγούμενοι, οι νέοι συνάδελφοί μας έχουν αφήσει τις δουλειές τους ή τη σχολή τους ή μόλις αποφοίτησαν από το σχολείο. Για μερικούς θα είναι η πρώτη φορά που θα μείνουν μόνοι, μακριά από το σπίτι τους.

Από την πρώτη στιγμή οι συνάδελφοί μου να ξέρουν ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε! Στη δυσκολία αυτή που ήρθα και εγώ αντιμέτωπος, όταν παρουσιάστηκα, και σε όσες προέκυψαν δεν ήμουν μόνος! Ηταν μαζί μου οι συνάδελφοί μου και οι οικογένειές μας, τα σωματεία και οι φορείς του κινήματος που υποστηρίζουν τα δίκαια αιτήματά μας. Η αλληλεγγύη μεταξύ μας μπορεί να αντιμετωπίσει κάθε δυσκολία.

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε «συναντηθεί» ξανά... στις μαθητικές κινητοποιήσεις γιατί θέλαμε «σχολείο να μορφώνει και όχι να εξοντώνει». Σε μια πορεία όταν θέλαμε να ανοίξουν πάλι οι σχολές μας και να γίνουμε ξανά φοιτητές ή για να μην περάσει η πανεπιστημιακή αστυνομία. «Συναντηθήκαμε» στις μεγάλες απεργίες που συγκλόνισαν την Ελλάδα και οι εργαζόμενοι βγήκαν νικητές! Βρεθήκαμε μαζί σε μικρότερους ή μεγαλύτερους αγώνες.

Αν κάτι μάθαμε από αυτούς είναι ότι δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω. Και μέσα στον στρατό συνεχίζουμε να διεκδικούμε την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε, γιατί τα δικαιώματά μας δεν σταματάνε έξω από τις πύλες των στρατοπέδων.

Εκφράζω την αλληλεγγύη μου στα νέα παιδιά, που καλούνται σήμερα, ενώ έχουν ολοκληρώσει τη θητεία τους, να δώσουν εξηγήσεις για την περήφανη στάση που κράτησαν κατά τη διάρκεια της θητείας τους και εξέφρασαν τα φιλειρηνικά τους αισθήματα, εξέφρασαν τη γνώμη τους ενάντια στον πόλεμο και την εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτόν. Να σταματήσουν εδώ και τώρα οι απαράδεκτες διώξεις σε βάρος τους.

Η κατάσταση στα στρατόπεδα του Εβρου δεν διαφέρει από τα υπόλοιπα, σε όλη τη χώρα, όπως και στο δικό μου. Χρειάστηκε να βάλουμε λεφτά από την τσέπη μας για τα υλικά καθαριότητας, καθώς αυτά που υπήρχαν δεν έφταναν με τίποτα, δεν υπάρχει γιατρός στη μονάδα.

Ηδη οι συνάδελφοί μου αναρωτιούνται τι θα γίνει με τις άδειές τους. Πού θα βρούμε χρήματα για εισιτήρια, όταν πολλοί από μας μένουμε στην Αθήνα, στη Λάρισα και τη Θεσσαλονίκη. Είναι απαράδεκτο οι στρατιώτες να έχουμε μόνο δύο καταστάσεις επιβίβασης δωρεάν και όλα τα υπόλοιπα να πρέπει να τα βάλουμε από την τσέπη μας! Η κοροϊδία των 8,62 ευρώ δεν φτάνει για τίποτα και πριν μπούμε έχουμε ξεκινήσει τους υπολογισμούς για το τι θα ξοδέψουμε.

Οι τελευταίες εξελίξεις στην περιοχή μας, με την κλιμάκωση του πολέμου σε βάρος του λαού της Ουκρανίας, δείχνουν ότι η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι. Η προσάρτηση περιοχών της Ουκρανίας από τη Ρωσία, η επίσημη πλέον επιδίωξη να εισέλθει η πρώτη στο ΝΑΤΟ και η συζήτηση που έχει ανοίξει γύρω από τις πυρηνικές κεφαλές μόνο ήσυχους δεν μπορούν να μας αφήσουν. Ειδικά τη στιγμή που η χώρα μας συμμετέχει ενεργά με τη νέα αποστολή τεθωρακισμένων οχημάτων στην Ουκρανία, με τον πολλαπλασιασμό των κοινών ασκήσεων με τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις, με την όλο και συχνότερη έλευση ΝΑΤΟικών πλοίων στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και την προώθηση πολεμικού υλικού στα μέτωπα του πολέμου.

Η βαθύτερη εμπλοκή στον πόλεμο καθιστά τη χώρα μας θύτη άλλων λαών αλλά και μαγνήτη επιθέσεων.

Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι η συμμετοχή της χώρας μας στο ΝΑΤΟ αποτελεί παράγοντα ασφαλείας απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα. Η Τουρκία είναι σύμμαχος, χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ, που διεκδικεί το δικό της κομμάτι από την πίτα των κερδών. Είναι ένας χρήσιμος σύμμαχος για τις ΗΠΑ, που δεν θέλουν να ρισκάρουν τη ΝΑΤΟική συνοχή. Το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα, καθημερινές είναι οι δηλώσεις διαφόρων αξιωματούχων που λένε «βρείτε μεταξύ σας τις διαφορές σας» κάνοντας τις πλάτες στις απαράδεκτες διεκδικήσεις της αστικής τάξης της Τουρκίας, που αμφισβητούν την κυριαρχία των νησιών, παραβιάζουν καθημερινά τον εθνικό εναέριο χώρο.

Κανένα συμφέρον δεν έχουν ο λαός μας και οι φαντάροι από αυτούς τους ανταγωνισμούς, που στο κάτω κάτω μόνο χαμένους μπορούν να βγάλουν όλους εμάς και κερδισμένους τους λίγους, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.

Γι' αυτό χρειάζεται να ενώσουμε τη φωνή μας μαζί με τον λαό, για να φύγουν οι ΝΑΤΟικές βάσεις από τη χώρα μας. Να σταματήσει η συμμετοχή της χώρας μας στον άδικο πόλεμο, να επιστρέψουν όλοι οι Ελληνες στρατιωτικοί από το εξωτερικό. Να σταματήσουν οι κοινές ασκήσεις με τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς, κανένας στρατιώτης να μη συμμετάσχει σε αυτές.

Να επιλυθούν τα προβλήματα που υπάρχουν στις μονάδες για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των φαντάρων. Εκτακτη οικονομική ενίσχυση στους φαντάρους, δωρεάν μετακινήσεις με όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Στο μονοπάτι αυτό της ζωής μας που λέγεται στρατός θα βγούμε πιο δυνατοί. Η στάση του καθενός από εμάς μετράει!

Καλή θητεία με το κεφάλι ψηλά!

ΣΤΡ (ΠΖ)

Παναγιώτης Χαριτίδης