Την ώρα που διεξάγονται «παζάρια» στην ΕΕ για το νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο στην Κύπρο η τέταρτη διάσκεψη των μεσογειακών χωρών της ΕΕ, MED 5 (Ελλάδας, Ισπανίας, Ιταλίας, Μάλτας και Κύπρου) με τη συμμετοχή υπουργών Εσωτερικών και Μετανάστευσης. Πρόκειται για τις λεγόμενες χώρες της πρώτης υποδοχής των ξεριζωμένων, προσφύγων και μεταναστών, των θυμάτων των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Στη διάσκεψη συμμετείχε και ο υπουργός Εσωτερικών και πρόεδρος των υπουργών Εσωτερικών Υποθέσεων κατά το διάστημα της τσέχικης προεδρίας για το τρέχον εξάμηνο, Βιτ Ράκουσαν. Την ερχόμενη Παρασκευή θα πραγματοποιηθεί συνεδρίαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης Εσωτερικών Υποθέσεων όσον αφορά την αξιολόγηση των τρεχουσών εξελίξεων στον τομέα του ασύλου και της μετανάστευσης.

Υπενθυμίζεται πως το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου μοιράζει την καταστολή, εφαρμόζοντας νέες αντιδραστικές ρυθμίσεις για την εκ των προτέρων απόρριψη των αιτημάτων για άσυλο και fast track απελάσεις, διατηρώντας το κριτήριο της χώρας πρώτης υποδοχής, επιβεβαιώνοντας τα «φούμαρα» περί ευρωενωσιακής «αλληλεγγύης», την ώρα που, σύμφωνα με το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, οι χώρες πρώτης υποδοχής περιμένουν συνολικά, το 2022, 160.000 ανθρώπους, ενώ οι μετεγκαταστάσεις είναι μόλις 1.017.

Στο «φόντο» των δυο πολύνεκρων ναυαγίων με ξεριζωμένους σε Κύθηρα και Λέσβο, η διάσκεψη διεξήχθη και εκτίμησε θετικά, σε κοινή δήλωση, «τον κοινό χάρτη πορείας των εκ περιτροπής προεδριών του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την επίτευξη συνολικής και ισορροπημένης συμφωνίας για το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Ασυλο», ζητώντας αλληλεγγύη και δίκαιη κατανομή ευθυνών. «Παραπονούμενη», ωστόσο, ζητά από «την Επιτροπή και το Συμβούλιο να αναγνωρίσουν επιτέλους τα αυξημένα καθήκοντα που έχουν ανατεθεί στα κράτη - μέλη πρώτης γραμμής». Δηλαδή, παζαρεύει ανταλλάγματα, ζητώντας χρήματα, αναμένοντας από τα άλλα κράτη - μέλη, στα πλαίσια της ενισχυμένης επιτήρησης των συνόρων για την αντιμετώπιση των ανθρώπινων ροών, «να προβλεφθεί ένας αποτελεσματικός προβλέψιμος και υποχρεωτικός μηχανισμός αλληλεγγύης, που να αντικατοπτρίζει τις επιτόπιες ανάγκες. Απαιτούνται διαβεβαιώσεις ότι οι ανάγκες που εντοπίστηκαν θα καλυφθούν μέσω των εισφορών αλληλεγγύης. Θα πρέπει να δοθεί έμφαση στη διαχείριση των συνόρων, μέσω της ενισχυμένης επιτήρησης στην προέλευση και την πρόληψη των παράτυπων διελεύσεων». Προσθέτει δε πως πρέπει «να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στη διαχείριση των συνόρων στα εξωτερικά σύνορα της Ενωσης, μέσω ενισχυμένης προσυνοριακής επιτήρησης κατά μήκος όλων των μεταναστευτικών οδών και πρόληψης παράτυπων διελεύσεων». Δηλαδή, ενίσχυση της καταστολής σε βάρος των κατατρεγμένων στα σύνορα της ΕΕ.

Ομως, σε κάθε περίπτωση υπάκουα, αναφέρει πως «επαναλαμβάνουμε την αμέριστη δέσμευσή μας να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και το κεκτημένο της ΕΕ, ιδίως σε σχέση με τις ευθύνες μας όσον αφορά τα εξωτερικά σύνορα της Ενωσης», δηλαδή αποδέχονται για τις λεγόμενες χώρες πρώτης υποδοχής τον ρόλο του χωροφύλακα και τη μετατροπή τους σε αποθήκες ανθρώπινων ψυχών. Επίσης, αναφέρει πως η ΕΕ πρέπει να αναπτύξει τις σχέσεις με βασικές χώρες προέλευσης και διέλευσης «για την πρόληψη των παράτυπων μεταναστευτικών ροών και να πραγματοποιήσει αποτελεσματικές επιστροφές (σ.σ. δηλαδή απελάσεις)». Επίσης, τονίζει την ανάγκη «αξιολόγησης των πραγματικών συνθηκών στις χώρες καταγωγής και διέλευσης που θεωρούνται επί του παρόντος μη ασφαλείς και από τις οποίες προέρχονται μεγάλες μεταναστευτικές ροές προς την ΕΕ». Με άλλα λόγια, προτείνεται, στην ουσία η διεύρυνση της έννοιας της λεγόμενης ασφαλούς χώρας που δίνει ευθεία χαριστική βολή στην παροχή ασύλου σε πρόσφυγες.

Σε δηλώσεις του, ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Νότης Μηταράκης, είπε μεταξύ άλλων πως η ΕΕ «πρέπει να επανεκκινήσει τη διαδικασία επιστροφών στην Τουρκία βάσει της Κοινής Δήλωσης». Τόνισε, δε, την αναγκαιότητα της επαναδιατύπωσης της Κοινής Δήλωσης του 2016 ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και την Τουρκία, που υιοθετήθηκε με την καθοριστική συμβολή της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η Τουρκία όχι μόνο δεν τηρεί τα συμφωνηθέντα, αλλά δεν ελέγχει τις μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη, όπως σημείωσε. Είναι γνωστό ότι η διαχείριση του Προσφυγικού - Μεταναστευτικού από την ΕΕ και όλες τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών, καθώς και η Κοινή Δήλωση, είναι που αναγκάζουν τους ξεριζωμένους να ρισκάρουν τη ζωή τους και διαμορφώνουν το έδαφος και για τη δράση των δουλεμπορικών κυκλωμάτων που δρουν σε Αιγαίο και Εβρο.

Ολα τα παραπάνω αποκαλύπτουν με τον πιο εύγλωττο τρόπο την υποκρισία και τις τεράστιες ευθύνες όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, που εξακολουθούν να σπέρνουν αυταπάτες για τη «συμμαχία» των MED5, όπως και για τις ευρωπαϊκές αξίες και την αλληλεγγύη.