Κάλεσμα μάχης στους εργαζόμενους και τα συνδικάτα για απεργιακό ξεσηκωμό
«ΟΛΟΙ στον αγώνα! Ολοι στη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ στις 9 Νοέμβρη!», σημειώνει το ΠΑΜΕ στο κάλεσμά του, που ολόκληρο έχει ως εξής:
Λαέ, μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι...
Κανένας παγωμένος!
Κανένας πεινασμένος!
Κανένας μόνος του!
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ της αντιλαϊκής πολιτικής που γεννά φτώχεια, πείνα, εκμετάλλευση και πολέμους, που αφήνει τον λαό να ξεπαγιάζει για να ζεσταίνονται τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ουσιαστικών αυξήσεων στους μισθούς και στις συντάξεις, για Συλλογικές Συμβάσεις που κατοχυρώνουν σταθερή δουλειά με δικαιώματα, για ρεύμα και βασικά αγαθά φτηνά για τον λαό
Δεν αφήνουμε τους λογαριασμούς να τρέχουν και τα άγχη της επιβίωσης να μας πνίγουν! Λογαριαζόμαστε τώρα με τους επιχειρηματικούς ομίλους, με την κυβέρνηση, με την ΕΕ και όλους τους θεσμούς του συστήματος της εκμετάλλευσης, τα σύγχρονα κοράκια που μας καλούν σε προσαρμογή στη φτώχεια, στην πείνα, στο κρύο και τελικά στον θάνατο!
Σε αυτές τις συνθήκες το 39% των εργαζομένων δηλώνει ότι εργάζεται υπερωριακά, εκ των οποίων το 48% δηλώνει ότι εργάζεται πάνω από 7 ώρες τη βδομάδα υπερωριακά. Το 49% δηλώνει ότι δεν πληρώνεται για την υπερωριακή του εργασία.
Η κατάσταση με τις τιμές βασικών προϊόντων είναι ανεξέλεγκτη! Οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες δέχονται επιδρομή στο εισόδημά τους από τις διψήφιες αυξήσεις στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Σύμφωνα με προβλέψεις, το επόμενο δίμηνο θα αυξηθούν εκ νέου οι τιμές σε 35 βασικές κατηγορίες προϊόντων.
Σε όλα τα παραπάνω η κυβέρνηση, πανηγυρίζοντας για την καπιταλιστική ανάπτυξη που ξεπέρασε το 7,5% στην Ελλάδα το τελευταίο τρίμηνο, δίνει «μέρισμα» στους εργαζόμενους ορισμένα επιδόματα που εξανεμίζονται την πρώτη βδομάδα λόγω της τεράστιας αύξησης του πληθωρισμού.
Η ίδια η ζωή επιβεβαιώνει ότι η πολιτική των επιδομάτων και των «λελογισμένων αυξήσεων» που ζητά η ηγεσία της ΓΣΕΕ δεν μπορεί να λύσει τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα. Την ίδια στιγμή μάλιστα που προκλητικά βρίσκουν δισεκατομμύρια ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό για να στηρίξουν πολεμικές επεμβάσεις, που ανοίγουν τα χρηματοκιβώτια για την αγορά εξοπλιστικών προγραμμάτων και όπλων. Καλούν τους λαούς να ζουν με δελτίο ρεύματος, να μαθαίνουν στο ελεγχόμενο σκοτάδι, να ρίχνουμε τη θερμοκρασία στον θερμοστάτη για να προχωρήσουν οι στόχοι της «πράσινης» ανάπτυξης που θέτουν η ΕΕ και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Αυτή η αντιλαϊκή πολιτική που υλοποιείται από την κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα, όπως και προηγούμενα από τις κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, επιδιώκει να μειώσει τις απαιτήσεις των εργαζομένων και να ενοχοποιήσει τις εργατικές διεκδικήσεις που έχουν στο επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Καμία εμπιστοσύνη στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, στις πλειοψηφίες στην ηγεσία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Εχουν ενεργό ρόλο στην επίθεση που έχουμε δεχτεί όλα αυτά τα χρόνια, στη μείωση των απαιτήσεων των εργαζομένων. Δρουν και παρεμβαίνουν για να ενισχύσουν μέσα στους εργαζόμενους την αντίληψη περί «αντοχών της οικονομίας» και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Είναι υπέρμαχοι του εταιρισμού και των «κοινωνικών διαλόγων» της χασούρας μας. Κανείς να μην ξεγελαστεί από τους ελιγμούς που κάνουν για να πείσουν τους εργαζόμενους ότι είναι «ανεξάρτητοι» από τα κόμματά τους όταν εφαρμόζουν την αντιλαϊκή πολιτική τους. Δεν ξεγελούν πια κανέναν.
Καμία αναμονή και ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική και τους «σωτήρες» που μας υπόσχονται ξανά προεκλογικά λύσεις στα προβλήματά μας. Η πείρα που έχουμε αποκτήσει από τους επίδοξους λυτρωτές μας δεν πρέπει να αφήνει χώρο για νέες αυταπάτες. Θα είναι επιζήμια κάθε αναμονή που θα εντάσσει τους αγώνες σε οποιαδήποτε κυβερνητική εναλλαγή, που θα παρακολουθεί παθητικά τις εξελίξεις μέσα στον λάκκο των υποσχέσεων και των ψεύτικων ελπίδων.
Να μην επιτρέψουμε η οργή μας, η αγανάκτηση να αξιοποιηθούν για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού με τα ίδια ή με νέα υλικά από τις πολιτικές δυνάμεις που έχουν συμβάλει στην επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.
Οι αγώνες σε COSCO, «e-food», ΛΑΡΚΟ, στα Λιπάσματα και στα Πετρέλαια της Καβάλας, στους Οικοδόμους, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στη «Μαλαματίνα» δείχνουν τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Μόνο η δική μας αγωνιστική δράση, η ανάπτυξη της αλληλεγγύης, η οργάνωσή μας μπορούν να δώσουν θετική έκβαση για τις διεκδικήσεις μας και τη ζωή μας! Μόνο η ενεργητική παρέμβασή μας στους χώρους δουλειάς, σε κάθε εργασιακό χώρο μπορεί να φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα με αυξήσεις, με πραγματική ανακούφιση του εργαζόμενου λαού!
Δεν είναι ούτε σύγχρονο ούτε μας αξίζει να σκεφτόμαστε να ανοίξουμε το κλιματιστικό, τον θερμοσίφωνα, αν θα βάλουμε πετρέλαιο, αν βάλουμε τη σόμπα στην πρίζα. Επιδιώκουν να μας στρέψουν στα μαγκάλια του θανάτου, στην προσαρμογή με το ψύχος.
Πίσω από κάθε εργατικό πρόβλημα και αδιέξοδο, πίσω από τη φτώχεια, την ακρίβεια, την καταστολή, τους πλειστηριασμούς, τον πόλεμο, η αιτία παραμένει ίδια και απαράλλαχτη. Είναι η ακόρεστη δίψα για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων! Γι' αυτό και προστατεύουν σε αυτές τις συνθήκες την κερδοφορία των μαυραγοριτών της Ενέργειας, και την ίδια στιγμή δυναμώνουν την ένταση της εκμετάλλευσης και της καταστολής.
Η απεργία του Νοέμβρη είναι σημαντικός αγωνιστικός σταθμός για να σταματήσει το αίσχος της κυβερνητικής παρέμβασης στον κατώτατο μισθό. Η υπογραφή και το ύψος του κατώτατου μισθού να καθορίζονται από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και την υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Απαιτούμε:
Καλούμε σε αγωνιστική συμπόρευση και ξεσηκωμό τους συνδικαλιστικούς συλλόγους και τους μαζικούς φορείς των αυτοαπασχολούμενων στις πόλεις, της φτωχής αγροτιάς, των επιστημόνων, των φοιτητών, των γυναικών.
Στις 9 Νοέμβρη να νεκρώσει όλη η χώρα διεκδικώντας:
Με αποφασιστικότητα, με μαχητικότητα και με γενικό απεργιακό ξεσηκωμό να γίνει η οργή μας δύναμη διεκδίκησης και ελπίδας. Οι μαζικοί αγώνες και μεγάλες απεργίες σε πολλές χώρες, όπως στη Μεγάλη Βρετανία, στην Ολλανδία, στην Ισπανία, στη Γερμανία, στο Βέλγιο, στις ΗΠΑ κ.α., δείχνουν πως το καζάνι βράζει. Αυτοί οι αγώνες είναι κάτι το ελπιδοφόρο. Δείχνουν ότι η εργατική τάξη δεν είπε την τελευταία της λέξη και ότι ο λαός θα γράψει τη δική του ιστορία, τις δικές του εξελίξεις.
Καλούμε τα συλλογικά όργανα των συνδικάτων χωρίς καμία καθυστέρηση να βάλουν μπροστά τις μηχανές του αγώνα, με συνεδριάσεις των ΔΣ, με Γενικές Συνελεύσεις, με πολύμορφη δράση και πρωτοβουλίες για να φτάσουν σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε γραφείο, εργοστάσιο, γιαπί, καράβι, στις γειτονιές, παντού.
Τώρα όλοι έχουμε ανάγκη τον αγώνα και ο αγώνας μάς έχει όλους ανάγκη!
Για να προστατεύσουμε τη ζωή μας!