Ενας άντρας ξεπουλά τα έπιπλά του στην αυλή του σπιτιού του. Ενα νεαρό ερωτευμένο ζευγάρι χορεύει μεθυσμένο στην ίδια αυλή. Μια ηλικιωμένη μητέρα μετακομίζει συνεχώς, προσπαθώντας να βρει ένα σπίτι και μία πόλη όπου θα είναι ευτυχισμένη. Ενας πατέρας συναντά μετά από χρόνια τον γιο του στο μπαρ ενός αεροδρομίου. Ενας συγγραφέας κυνηγά την έμπνευση στα συντρίμμια μιας παλιάς αγάπης. Μια πληγωμένη γυναίκα ουρλιάζει στο δωμάτιο ενός φτηνού μοτέλ. Ολοι τους συζητούν, διαφωνούν, πίνουν, προσπαθώντας να καταλάβουν «Για τι πράγμα μιλάμε όταν μιλάμε για την αγάπη»...
Ο Δημήτρης Καταλειφός υπογράφει τη σκηνοθεσία και συναντιέται με τον Αμερικανό συγγραφέα διηγημάτων και ποιητή Ρέιμοντ Κάρβερ. Ο Κάρβερ θεωρείται ανανεωτής του διηγήματος στα τέλη του 20ού αιώνα και δεξιοτέχνης της μικρής φόρμας. Ασκησε μεγάλη επιρροή στην αμερικανική λογοτεχνία. Θαύμαζε τον Τσέχοφ και έχει επηρεαστεί πολύ απ' αυτόν.
Οι χαρακτήρες του είναι άνθρωποι ταλαιπωρημένοι, πιεσμένοι, απογοητευμένοι, άνθρωποι της διπλανής πόρτας με συνηθισμένα προβλήματα και δυσκολίες. Βυθίζονται στο αλκοόλ και στην αποχαύνωση της τηλεόρασης, αδυνατώντας να τα βγάλουν πέρα με την καθημερινή τους ζωή. Ο Κάρβερ όμως σκύβει πάνω τους με αγάπη, αφήνοντας τελικά τον αναγνώστη ή τον θεατή με μια γλυκιά αίσθηση συμπόνοιας και κατανόησης.
Πολλές φορές σε όλο τον κόσμο κείμενά του έχουν μεταφερθεί στο θέατρο, ενώ το 1993 ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Ολτμαν γύρισε την ταινία «Στιγμιότυπα» (Short Cuts) βασισμένη σε διηγήματά του.
Απόδοση - διασκευή: Δημήτρης Καταλειφός, Στέλλα Κρούσκα
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καταλειφός
Σκηνικά - κοστούμια: Μικαέλα Λιακατά
Μουσική: Δημήτρης Τσάκας
Φωτισμοί: Φώτης Μακρής
Βοηθός σκηνοθέτη: Φοίβος Σαμαρτζής
Φωτογραφίες: Δάφνη Δίγκα
Παίζουν: Δημήτρης Καταλειφός, Στέλλα Κρούσκα, Βασιλίνα Κατερίνη, Δημήτρης Τσιγκριμάνης